Legenda sceny EBM / industrial - grupa Front 242 powraca do Polski, aby wystąpić na jedynym klubowym koncercie już 16 maja 2020 w warszawskim klubie Progresja. Przedsprzedaż biletów rozpocznie się 7 stycznia o godzinie 12:00. Cała historia Front 242 rozpoczęła się w 1981 roku kiedy to Daniel B. przedstawił swoje pomysły na temat pierwszego singla "Body to Body”. Po rekrutacji klawiszowca Patricka Codenysa i wokalisty Jean-Luca De Meyera w 1982 r zespół wziął się za pierwszy album „Geography”, którym zasłynął w Europie. 

Biorąc pod uwagę tytuły poprzednich wydawnictw bydgoskiego Kontagion, na swojej trzeciej płycie zespół poszedł w wyjątkową prostotę nazywając swoje dzieło po prostu „Kontagion”. Zostało ono wydane 31 października jako pierwsza produkcja nowo powstałej Moans Music, mającej w założeniu promować niezależną undergoundową muzykę noise, industrial i inne ciężkie brzmienia.

Velvet Thorns to krakowski zespół, który nagrał jedną płytę "Where Demons Rise". Została ona wydana w 1997 roku przez Croon Records na CD i kasecie. Zawiera niecałe trzy kwadranse black/death metalu osadzonego w mrocznych krainach, gdzie potężni czarnoksiężnicy, wraz z niezliczonymi zastępami sił piekielnych, postanowili czynić zło i niedobro, wybić całą anielską rasę oraz raz na zawsze zgładzić światło niesione przez wyznawców Chrystusa.

„Tunes Of Hell And Alcohol” to drugie demo zielonogórskiego Warfist. Podobnie jak pierwsze „Pure Fuckin Hell” zostało najpierw wydane przez zespół na płycie, ale tym razem również na kasecie przez Strigoi Records, tyle że z inną okładką. Ponieważ tą wersją dysponuję to ten front doklejam do tekstu. Nakład limitowany do dwustu egzemplarzy, mi trafiła się kopia 144. Alk. do 666% - jedziemy.

Waroath to jeden z niezliczonych projektów Weneda, tym razem z udziałem Adriana z Empheris. Na pierwszym demie „Conjuration Of The Wargods” gitarę i bas nagrał Neimad. Zostało ono wydane przez Putrid Cult w liczbie dwustu ręcznie numerowanych egzemplarzy, z których dwudziesty piąty należy do mnie. Materiał jest głęboko podziemnym hołdem dla zagranicznych i polskich mistrzów Weneda, których w liczbie szesnastu wymienia w okładce. Wśród nich znajduje się Running Wild, którego cover możemy usłyszeć na kasecie.

Na swoich pierwszych dwóch płytach Witchery ustanowił własną stylistykę i otoczkę dla swojego blackowego thrashu. Nie inaczej jest na „Symphony For The Devil”. Znów znajdujemy się więc na cmentarzu, gdzie przy pochmurnej pogodzie jesteśmy świadkami mrocznych rytuałów, a wszystko to w rytmie chwytliwych i żywiołowych piosenek.

Lamb Of God oraz Kreator wystąpią 2 kwietnia 2020 roku w Tauron Arena Kraków. W roli supportu zaprezentuje się formacja Power Trip. Kilka dni temu zespół poinformował, że rozpoczął prace nad nowym, trzecim już krążkiem. Obecną dyskografię grupy zamyka album „Nightmare Logic”. 

„Bramy Nawii” to czwarty album Abusiveness wydany cztery lata po „Trioditis”. Udało się go nagrać w tym samym składzie osobowym i oczywiście utrzymać swój naturalny, pogański styl. Z black metalu zawartego na tej płycie jątrzy się niezłomność, wola walki i hołd dla starych prawd. A więc „W górę chorągwie (…) Stanice Bogów podnieśmy”.

To już 18-ta edycja Wroclaw Industrial Festival, tym samym festiwal stał się pełnoletnim. Tradycyjnie w listopadowy weekend (7-10.11) Wrocław stanie się stolicą wszelkich odmian mrocznej, ekstremalnej muzyki, do której zjadą pielgrzymki fanów z całego świata. Gwiazdami tegorocznej edycji będą: szwedzka future-popowa hit-maszyna COVENANT, która tym razem zaprezentuje specjalny show złożony z dwóch pierwszych albumów. Niekoronowany król dark ambientu - LUSTMORD, legendarny kolektyw TEST DEPARTMENT, który w wielkim stylu powrócił z nową płytą po ponad 20-letniej ciszy.

Trudno szukać równie solidnej, death metalowej załogi co brazylijskie trio braci, czyli Krisiun. Niezmiennie od prawie 30 lat, zespół koncertuje i nagrywa, a ich ostatni album „Scourge Of The Enthroned” wydany we wrześniu 2018 nakładem Century Media Records potwierdza wysoką formę muzyków. Po niezwykle udanych koncertach w Poznaniu i Warszawie u boku Septicflesh powracają.

O istnieniu Lodu 9 dowiedziałem się na koncercie post-rockowego Ciśnienia, którego składu duet stanowi połowę. Zachęcony muzyką większego z dwóch zespołów zakupiłem minialbum mniejszego. Nie wiedziałem, jaki styl jest na nim reprezentowany, ale dwaj instrumentaliści zdążyli pokazać się na żywo od tak dobrej strony, że skłonny byłem zaufać im w ciemno.

Czołowi przedstawiciele technicznego death metalu – Nile oraz Hate Eternal – wystąpią we wrześniu w Polsce. Left Hand Sounds zaprasza na koncerty w Poznaniu i Krakowie. Nile to jeden z czołowych przedstawicieli amerykańskiego death metalu. Intensywne i technicznie zaawansowane brzmienie serwowane przez Karla Sandersa i spółkę doskonale uzupełnia tematyka starożytnego Egiptu i kultur Bliskiego Wschodu. 

Nie odbyła się w tym roku jubileuszowa Metalmania, ale za to powrócił Mystic Festival. Powrócił i to z wielkim hukiem. Wprawdzie nie od początku zrobiło to na mnie wrażenie, bo, anonsowany jako pierwszy, Slipknot, nigdy nie był zespołem, który darzyłbym zainteresowaniem, ale dalej co strzał to naprawdę między oczy. Organizatorzy ujawniali line up stopniowo i przedstawiał się on coraz bardziej atrakcyjnie. Dla mnie momentem kulminacyjnym było pojawienie się w składzie imprezy Emperor i karnet kupiłem już w styczniu. Ostatecznie w krakowskiej Tauron Arenie i na dwóch okolicznych scenach, przez dwa dni, mieliśmy zobaczyć aż 28 zespołów.

Wraz z agencją Winiary Bookings zapraszamy do udziału w konkursie, w którym do wygrania są 2 pojedyncze wejściówki na koncerty Combichrist (po jednej na miasto). Czołowi przedstawiciele electro-industrial metalowej sceny powracają z nowym, dziewiątym krążkiem studyjnym, zatytułowanym „One Fire”, który ukazał się 7 czerwca nakładem Out Of Line Music. To najlepsza okazja, aby wrócić do Polski, gdzie zespół zagra premierowe koncerty 23.07 w poznańskim klubie U Bazyla i 24.07 w warszawskiej Proximie.

„Darkside” było drugą i ostatnią płytą Christ Agony, na której wystąpił Mauser. Po tym albumie zamienił on gitarę basową na sześć strun i rozpoczął swoją karierę w Vader, współtworząc czasy jego największej świetności. Na jego miejsce, niejako naturalną drogą awansu, przyszedł Jaro, czyli Blackie grający już z Cezarem w Moon. Za bębnami po raz trzeci zasiadł Gilan i to trio nagrało piąty album zespołu - „Trilogy”.

„I have no form. I am dispersion. Without control, without reason…” Tak zaczyna się utwór „Choronzon” z debiutanckiej płyty Choronzon „Magog Agog”. I rzeczywiście, choć w małej części, odzwierciedla to dźwięki, które możemy na niej znaleźć. Dźwięki zamazane, rozproszone, bezkształtne, szaleńcze, chore i niezgłębione. Dźwięki zupełnie nierealne i niepodobne do niczego.

Rammstein powraca w doskonałej formie i już na wstępie szuka zaczepki. Zapałka na okładce najnowszego wydawnictwa również intryguje. To klasyczna dla Niemców zabawa w symbole i zagadki, wzbudzające w odbiorcach różnorodne skojarzenia. Czy muzycy chcą podpalić świat? A może to tylko zaproszenie, aby wspólnie poigrać z ogniem...

Organizatorzy Castle Party 2019 prezentują pełną rozpiskę godzinową koncertów z rozłożeniem na sceny i poszczególne dni. Festival Castle Party odbędzie się w dniach 11 - 14 lipca 2019 na terenie bolkowskiego zamku oraz na małej scenie. Zagrają między innymi: Merciful Nuns, Deathstars, UK Decay, Lord Of The Lost, Atari Teenage Riot, Myrkur. Jak co roku można się spodziewać wielu dodatkowych atrakcji oraz kilku klubów, w jakich będą odbywać się imprezy po koncertach. 

Długo rodził się debiutancki album Rot, skoro okładka mówi, że nagrania skomponowano i nagrano „between 2014-2018”. I rzeczywiście seria wcześniejszych demówek kończy się na roku 2013, kiedy to Panowie Triumph Blood Annihilate i Lethal Shot Venom postanowili się już nie rozdrabniać i uzbierać materiał na album „Messiah Death”, który wydany został w roku 2018 przez Demented Omen Of Masochism.

Neuoberschlesien to w prostej linii kontynuacja zespołu Oberschlesien, którego członkowie w 2017 roku postanowili się rozstać z perkusistą będącym jego założycielem, co zaowocowało wymuszoną zmianą nazwy. Nie zmienił się jednak styl muzyczny i wizerunkowy, który wciąż tkwił w industrialnym roku z charakterystycznym, mocnym, śląskim wokalem Michała Stawińskiego, o czym można się było przekonać na, wydanej jeszcze w tym samym roku, płycie „N.OS”.