Noche Oscura jest solowym projektem gitarzysty Wojciecha Szachowskiego, którego można było wcześniej usłyszeć w zespole Blank Faces. Obecnie debiutuje on płytą „Gate”, która jest post/ambientową drogą, jaką ludzka dusza przechodzi po śmierci. Autor wprost podaje interpretację dla swojej muzyki w źródłach internetowych oraz liście, który od niego otrzymałem. Z samej okładki słuchacz natomiast niczego się nie dowie i ciężko przypuszczać, żeby ktoś mógł skojarzyć taką właśnie logikę.
Lata siedemdziesiąte wypełnione były singlami, które dziś mają status legendarnych. Jednak siedmiocalowy format płyty winylowej nie był wówczas po drodze zespołowi Black Sabbath. Po wydaniu swoich debiutanckich singli: “Evil Woman” i największego hitu wszechczasów grupy “Paranoid”, grupa uznała, że nie czuje się dobrze w ramach mainstreamowego popu oraz wśród publiczności, jaką ta ścieżka im przynosi. Od tamtej pory grupa zaprzestała więc wydawania singli.
Zespół Radioaktywny Świat już 30 kwietnia 2018 roku wypuści swoją debiutancką płytę, zatytułowaną "Wojna Światów". Będzie ona dostępna w formie CD oraz na serwisach streamingowych. Płytę będzie można zamawiać za pośrednictwem fb grupy oraz mailowo od dnia premiery. Pierwszy nakład płyt będzie limitowany, oznaczony numerem seryjnym. Materiał został zrealizowany między styczniem a marcem 2018 w FL Studio u Konrada Wojdy pod Płockiem.
Killing Joke z przyjemnością ogłaszają trasę koncertową "Laugh At Your Peril" z okazji 40-lecia działalności zespołu. Zespół wystąpi 20 października w Warszawie na jedynym koncercie w Polsce. Dodatkowo, aby uczcić tę imponujących rozmiarów i ambitną trasę, Killing Joke ogłasza wydanie niesamowitego boxu, w którego skład wchodzi: 16 kolorowych, podwójnych winyli, zestaw słuchawek i wiele innych gadżetów związanych z zespołem. Kolekcja będzie również dostępna na CD. Bilety na koncert w cenie 99 PLN trafią do sprzedaży 13 kwietnia o godz. 10:00.
Coraz popularniejsza w Polsce białoruska elektro-rock-metalowa formacja Weesp prezentuje trzeci singiel promujący najnowszy album grupy, zatytułowany "Black Sails". "Who We Are" jest ostatnim z zapowiadanych trzech singli, poprzedzających premierę nowej płyty. "Who We Are" to zdecydowanie najbardziej mięsisty, riffowy i sludge`owy utwór z trzech udostępnionych przez Weesp.
Mensko to zespół pochodzący z Mińska Mazowieckiego grający szeroko pojęty rock spod znaku alternatywy, grunge, garage w istocie jest projektem zespołu 3siostry. Pierwszy wideoklip zespołu został właśnie opublikowany na youtube. Utworów ma być prezentacją twórczości zespołu i namiastką tego co znajdzie się na debiutanckim albumie.
„Fetish” jest czwartą płytą „Artrosis”, na której zespół coraz bardziej zanurza się w świecie dźwięków elektronicznych i proponuje nowy anturaż dla swojej muzyki. Klimat jednak pozostaje ten sam, a i tak piosenki prowadzone są spokojnym i błogim głosem Medeah. I to właśnie ten klimat jest podstawą „Fetish”. Chłodna i opanowana atmosfera rozwija się ospale i nigdy nie osiąga punktu kulminacyjnego.
Agencja PW Events zaprasza na dwa koncerty grupy, która łączy elementy industrialu, metalcore’u i elektroniki jak nikt inny. Combichrist wystąpi już tego lata w ramach trasy „Everybody Still Hates You” we wrocławskich Zaklętych Rewirach (26.07) i w warszawskiej Proximie (28.07). Norwesko-amerykański kolektyw powróci do Polski po 2 latach, a scenę będą dzielić wraz z zespołem Wednesday 13, który reprezentuje nurt horror punk oraz z mrocznym, synth wave’owym duetem Night Club.
Devoted Art Propaganda świętuje swoje dziesięciolecie wydaniem albumu zespołu Koniec Pola „CY”. Materiał ukaże się na płycie CD w formie limitowanego DigiPacku z bogato ilustowaną książeczką. Data wydania to 28 Marca. Koniec Pola to zespół założony w 2016 roku przez artystów znanych z takich projektów jak Licho, S., Wędrowcy~Tułacze~Zbiegi i Strzępy.
Volbeat i Tyler Bryant & The Shakedown zagrają przed Guns N' Roses 9 lipca 2018 roku na Stadionie Śląskim w Chorzowie. Volbeat. Jedno słowo. Jeden zespół. Jeden niepowtarzalny dźwięk. Jedno niezrównane podejście do muzyki. Są bardziej niż chętni do przełamywania muzycznych granic i światowych, z góry ustalonych, pojęć muzycznych, zakotwiczeni w mocnej mieszance rackabilly, wczesnego rock'n'rolla i metalu.
„Can’t Deny Me” to pierwszy premierowy materiał Pearl Jamu od 2013 roku, kiedy ukazała się płyta „Lightning Bolt”. Piosenkę jako pierwsi mogli usłyszeć aktywni członkowie oficjalnego fanklubu Pearl Jam. Utwór został nagrany w Seattle w lutym 2018 roku. Za muzykę odpowiada Mike McCready, a tekst napisał Eddie Vedder. Producentami kawałka są członkowie Pearl Jam oraz Brendan O’Brien.
9 marca 2018 ukaże się szósty studyjny album Illusion. „Anhedonia” to mocny powrót do korzeni zespołu - od pierwszych dźwięków nie ma wątpliwości, kto jest autorem płyty. Całość brzmi agresywnie, surowo i naturalnie. Wraz z nowym krążkiem zespół rusza w trasę koncertową. Siłę dziesięciu nowych utworów stanowią gorzkie, bezkompromisowe teksty, a także charakterystyczne brzmienie, oparte na mocnej sekcji rytmicznej. Muzycy na temat płyty mówią wprost: "Korzenie materiału sięgają „Dwójki” i „Trójki”.
Ceiphied : Extra, czekam na płytke ;-)
Underground United to inicjatywa polskich niezależnych zespołów skupionych wokół krajowej sceny rock/metal. Niedawno kolektyw wydał swój pierwszy album, zatytułowany "UNTitled", będący przekrojem tego, co się obecnie w podziemiu ciężkiego grania w Polsce dzieje. Ideą przyświecającą tak powstaniu Undeground United, jak i wydaniu kompilacji jest chęć pokazania, że niezależna muzyka tak rockowa, jak i metalowa w kraju jest bardzo urozmaicona i aktywna.
Wokalista Marillion wystąpi ze swoim recitalem na scenie Progresji. Steve Hogarth - niezwykła osobowość oraz talent, jeden z najbardziej rozpoznawalnych i wyjątkowych głosów muzyki rockowej. Od 1989 nieprzerwanie stoi na czele Marillion - jednej z najsławniejszych formacji rocka progresywnego, z którą od prawie 30 lat święci sukcesy artystyczne. Zespołu, który ma rzeszę oddanych fanów i miłośników na całym świecie w tym w Polsce.
Royal Republic, rockowy band ze szwedzkiego Malmö powróci do Polski. 8 lutego 2019 roku grupa zagra w warszawskim Klubie Stodoła. Zespół został założony w 2007 roku przez Adama Grahna (główny wokal/gitara), Hannesa Irengårda (gitara), Jonasa Alména (gitara basowa) i Pera Andreassona (perkusja). Od czasu wydania pierwszego albumu w 2010 roku są świetnie odbierani przez fanów, krytyków i media. Na swoim koncie mają liczne uznania w postaci świetnych recenzji, nagród i wysokich miejsc na listach przebojów.
Steven Wilson - lider zespołu Porcupine Tree, a także solista, kompozytor, multiinstrumentalista, wokalista i producent muzyczny wystąpi 12 lipca w Hali Stulecia we Wrocławiu. To będzie koncert z dużą ilością elektronicznego brzmienia podanego z iście rockowym pazurem. Organizatorem wydarzenia jest agencja Prestige MJM. Steven Wilson to niekwestionowana ikona współczesnego rocka progresywnego i jeden z najważniejszych niezależnych brytyjskich artystów ostatnich lat.
Skład tegorocznego festiwalu w Bolkowie uzupełnia ikona samobójczego black metalu, szwedzki Shining. Będzie to pierwszy od 2009 roku występ zespołu Niklasa Kvarfortha w naszym kraju. „Obecność jest obowiązkowa” – krótko rzuca frontman. „X – Varg Utan Flock” – płyta wydana w styczniu tego roku po raz kolejny obnaża udręczoną duszę i cierpienia frontmana i założyciela Shining.
Godsmack po 20 latach od wydania debiutu i ponad 20 milionach sprzedanych egzemplarzy płyt na całym świecie powraca z pierwszym od czterech lat premierowym wydawnictwem. „When Legends Rise” ukaże się 27 kwietnia 2018 roku. Płytę promuje utwór „Bulletproof”. Siódmy album w dorobku Godsmack został nagrany w Derry w New Hampshire i wyprodukowany przez Erika Rona oraz Sully’ego Ernę.
Na „Unpop” Pyogenesis wykreślił się z grona zespołów, które darzyłbym jakimkolwiek zainteresowaniem, ale mimo to, gdzieś, kiedyś, na jakiejś wyprzedaży zawieruszył mi się ich kolejny album „Mono… Or Will It Ever Be The Way It Use To Be”. Jeżeli jednak się łudziłem, że “Unpop” było jakimś koszmarnym wypadkiem przy pracy to srogo sie zawiodłem. Choć ciężko w to uwierzyć „Mono…” jest płytą jeszcze gorszą, żałośniejszą i bardziej przyprawiającą o mdłości.