10 października ukazała się debiutancka EPka wiedeńskiego Discure. Materiał zawiera pięć energetycznych uderzeń, które razem dają niecałe piętnaście minut muzyki. W liście jaki dostałem z wytwórni Blacksmith Records jest informacja, że zespół planuje wydać swoją pierwszą płytę w przyszłym roku. Na razie sprawdźmy więc próbkę w postaci niezatytułowanej EPki.

Knock Out Productions przypomina, że już w sobotę i niedzielę zobaczymy w akcji jeden z najoryginalniejszych metalowych zespołów świata - The Dillinger Escape Plan. Amerykanie wystąpią w towarzystwie Maybeshewill z Angli oraz Contrastic z Czech. Kiedyś mówiono o nich "metalowi matematycy". Dziś takie określenie już nie jest uprawnione, bo genialny The Dillinger Escape Plan kosmicznie rozwinął się pod względem artystycznym od czasów przełomowej płyty "Calculating Infinity" z 1999 roku. 

Knock Out Productions ogłasza, że dwie ekipy dołączyły do koncertów The Dillinger Escpae Plan. W "Progresji" i w "Kwadracie" oprócz genialnych Amerykanów zobaczymy Angielską post-rockową, doskonałą grupę Maybeshewill oraz szaloną ekipę z Czech, Contrastic.

22 listopada 2013 roku (piątek) w krakowskim Klubie Kwadrat wystąpi brytyjska legenda, główny przedstawiciel sceny grind core'owej i  death metalowej, będącej ekstremalną odmianą metalu - Napalm Death. Poza Krakowem grupa wystąpi również 23 listopada w Łodzi w Klubie Dekompresja oraz 24 listopada w gdyńskim Uchu. Bilety na wszystkie koncerty kosztować będą 70 zł w przedsprzedaży oraz 80 zł w dniu koncertu. Na każdym z koncertów przed Napalm Death wystąpi izraelska grupa thrashmetalowa - Hammercult oraz lokalne, polskie supporty.

Szanowni Państwo.  Z prawdziwą przyjemnością chciałbym przedstawić Państwu zespół Reinfection i jego płytę „They Die For Nothing” Zespół ten jest wart uwagi ponieważ panowie pięknie grają i ładne mają piosenki. Rodzaj muzyczny jaki wykonują to jest grindcore. Utwory charakteryzują się ścianą dźwięku i ciężkością, która z łatwością przypadnie każdemu do gustu. Melodie są intensywne i trochę się zlewają, dodatkowo pan grający na perkusji strasznie łupie, a gitara basowa ma bardzo niskie i brudne brzmienie co sprawia, że całość jest bardzo mocna i hałaśliwa.

Pamiętam, że pierwszą, piracką wersję kasetową „Harmony Corruption” kupiłem, będąc jeszcze w podstawówce, w osiedlowym kiosku ruchu. Miała całkiem inną okładkę z jakimś marnej jakości truposzem, któremu z gęby leciała krew. Do tego tło było biało różowe. Wyglądało to beznadziejnie. W dodatku taśma była nagrana tak jakby nie od początku bo przed pierwszymi dźwiękami była dość długa cisza. Po płycie była tam jeszcze EPka „Mentally Murdered” zapisana jako ostatni kawałek. Ta wersja była dość popularna w tamtym czasie i nie byłem jedynym, który ją posiadał.

Zanim wpadłem na pomysł opisania tej płyty nie przypuszczałem, że zdecyduję się kiedyś recenzować album z coverami. Jednak „Smoking Songs” to taka ciekawostka przyrodnicza, że nie mogłem oprzeć się pokusie. Tym bardziej, że nie są to do końca zwykłe covery ale po kolei.

Co ma wspólnego disco polo, power metal i grind core? Otóż, moim zdaniem, są to najbardziej pocieszne i radosne rodzaje muzycznej twórczości. I choć jakże odmienne, to w odpowiednim wydaniu, wszystkie powodują ten sam syndrom uśmiechniętej mordy i podrygującej nóżki. Patrząc na okładkę debiutanckiej płyty warszawskiego Anus Magulo, nietrudno się domyślić, który z wymienionych stylów prezentuje. I gdy odpalam ją kolejny raz towarzyszy mi stan euforii, że znowu odbędę erekcję łańcuchową w wesołym rytmie umpa umpa.