Gdy patrzę na światową scenę awangardowego metalu uświadamiam sobie jak bardzo ciężko jest stworzyć taka muzykę I do tego zrobić to dobrze. W naszej rodzimej Polsce widoczna jest ogromna posucha jeśli chodzi o ten gatunek, a jedynym godnym uwagi reprezentantem była chyba Lux Occulta.

Po przeciętniactwie ciężko się spodziewać, że takowy zespół nagle nagra naprawde dobry album. Nic więc dziwnego, że kolejne albumy Asgaard nie wywołują większego poruszenia, skoro kolejne albumy nie były na tyle interesujące, aby zespół ten zdobył powszechne uznanie. "Ex Oriente Lux" - poprzedniczka omawianego wydawnictwa zaprezentowała dosyć osobliwą muzykę, ale nierówny poziom i specyficzne podejście do pisania utworów nie znalazły uznania w moich oczach.

6 maja tego roku ukaże się EPka "Gabriel And The Lunatic Lover" będąca pierwszym wspólnym albumem Marca Almonda (wokalisty synthpopowego duetu Soft Cell) i Michaela Cashmore'a znanego z licznych kompozycji i produkcji dla grup Current 93 i Nature & Organisation. Na płycie oprawę muzyczną zyskały dwa poematy hrabiego Stanislausa Erica Stenbocka, ekstrawaganckiej osobistości - żyjącej w XIX w. EPka ukaże się nakładem wytwórni Durtro Records.

Podobno od najlepszych trzeba wymagać więcej. Myślę, że nie jestem jedyną osobą, która uważa Arcturus za jeden z tych zespołów z najwyższej półki. Zarówno "La Masquerade Infernale" jak i "The Sham Mirrors" to albumy genialne, a zarazem jakże inne. Płacz się zaczyna, gdy "pewniak" zawodzi. Tak właśnie jest z ostatnim albumem formacji "Sideshow Symphonies".

Czy śmiech, odgłosy niczym dziecinne gaworzenie muzyka niczym z bajek dla dzieci mogą być schizujące? Rosyjski duet Dvar na płycie „Jraah Mraah” udowadnia nam, że tak, łącząc muzykę elektroniczną z dziecinnymi odgłosami oraz tekstami we własnym języku enochiańskim. Zespół zyskał miano kultowego w Rosji, a o jego pierwszych kasetach krążą różne plotki powszechnie znane jako urban legends.

Ile razy w życiu zdarzyło Wam się słuchać krążka, który porażał swoją oryginalnością, był tworem wymykającym się wszelkim klasyfikacjom, działał na podświadomość, wzbudzał niepokój stosując bardzo standardowe środki przekazu? Ved Buens Ende jest właśnie takim zespołem - intrygującym, budzacym niepokój i cholernie schizującym ... sama muzyka jest zjawiskiem - zupełnie jak chwilowa egzystencja tej nieistniejącej już formacji. Przez rok egzystencji w składzie gościli m.in. muzycy Arcturus, Ulver i Dodheimsgard. W efekcie powstało jedno demo oraz jeden pełnowymiarowy album.

Ostatnimi czasy ciężko jest o jakąś oryginalną i wartościową kapelę. Coraz więcej klonów Vadera lub Riverside przyprawia mnie o zawrót głowy. Ostatnimi dniami coraz głośniej zrobiło się o żorskim Eternal Deformity, którego czwarty krążek" Frozen Circus" został wydany po skrzydełkami Code666. Wytwórnia ta znana jest z promowania avantgardowych zespołów, toteż obecność po jej skrzydełkami polkiego zespołu powinno cieszyć.

Po wydaniu ostatniego DVD "The Last Human Being" we współpracy z Shinichi Momo Koga zespół Sleepytime Gorilla Museum rozpoczął pracę nad nowymi filmami, których produkcja ma ruszyć latem tego roku. Tym razem reżyserem ma być Adam Feinstein, który pracował nad teledyskami do ostatniej płyty zespołu - "In Glorious Times".

Mr. Bungle - zespół rockowy założony w 1985 roku przez Trevora Dunna (gitara basowa), Mike'a Pattona (wokal), Treya Spruance'a (gitara elektryczna) i Jeda Wattsa (perkusja). Grupa łączyła wiele stylów muzycznych takich jak rock, jazz, funk czy folk. Muzycy nie przestają poszukiwać nowych brzmień. W swojej kolekcji mają aż cztery płyty demo: "The Raging Wrath Of Easter Bunny" (1986), "Bowel Of Chiley" (1987), "Goddamit I Love America" (1988) i "OU818" (1989).

Po czterech latach milczenia z nową płytą powraca Diamanda Galas. Album pod tytułem "Guilty Guilty Guilty" jest siedemnastym albumem artystki, nazywanej najbardziej wrażliwą postacią muzyki przełomu XX i XXI wieku. Po raz kolejny płytę charakteryzować będzie wyjątkowa szczodrość aranżacji, ujmująca szczerość przekazu i wyjątkowy pietyzm kompozycji. Na "Guilty Guilty Guilty" nie zabraknie nagrań inspirowanych jazzem, bluesem, country oraz unikalną muzyką operową w połączeniu z klasycyzmem i elementami ambientu. Wszystkie kunsztowne zabiegi muzyczne mają na celu przenieść słuchacza w wyjątowy świat awangardy i wyobraźni artystki. Płyta ukaże się 31 marca nakładem brytyjskiej wytwórni Mute Records.

Zapewne każdemu z nas zdarzyło się słuchać albumu, który nawet po n-tym przesłuchaniu był niestrawny, a mimo to intrygował. Nigdy nie byłem entuzjastą black metalu, a sposób setek wydawnictw jedynie kilka z nich potrafiło zrobić na mnie naprawdę dobre wrażenie i to raczej ze względu na klimat i nowatorskie podejście do muzyki niż ze względu na wysoki poziom instrumentarium. Emperor od zawsze był zaliczany do ścisłej czołówki gatunku i był uznawany za zespół, który każdym swoim wydawnictwem przesuwa jakieś granice.

W poszukiwaniach techniczno/progresywnych projektów natrafiłem na australijską "perełkę" zwaną Alchemist. Grupa ta powstała w 1987 roku istnieje na scenie ponad 15 lat, ba, panowie z Alchemist patronują nieprzerwalnie swojemu dziecku, największej imprezie metalowej "Metal For The Brain", odbywającej się w stolicy Australii. Czyż nie brzmi to zachęcająco? Na dodatek mamy tu do czynienia z wydawnictwem dwupłytowym, zawierającym aż 28 kompozycji!

Kiedy patrzę na współczesną scenę metalową i fascynowanie się oryginalnością i pomysłowością zespołów pokroju System of A Down, The Dillinger Escape Plan czy jakichkolwiek innych reprezentantów technicznego i progresywnego grania, to szyderczy uśmieszek pojawia mi się na twarzy. Wszyscy bowiem powinni wiedzieć, że to własnie King Crimson wymyślił podwaliny pod te wszystkie łamańce i zwyrodnienia, a muzyka zespołu to najwyższa szkoła jazdy. Lider i geniusz muzyczny Roberta Fripp'a objawiał się na każdym albumie w inny spósob, a formacja w pierwszych latach działalności wyeksplorowała wszelkie chyba możliwe nisze ambitnego grania. Choć po dziś dzień za największe dzieło zespołu uchodzi debiutancki "In The Court Of The Crimson King" to właśnie trzeci krązek zespołu "Lizard" wydaje mi się byc tym najbardziej wyrafinowanym.

25 lutego nakładem wytwórni Prophecy Productions ukaże sie czwarty już, studyjny album niemieckiej formacji Dark Suns. Według doniesień prasowych - niekonwencjonalny tytuł płyty ("Grave Human Genuine") został wybrany celowo i świadomie. Ma on reprezentować trzy elementy: "grave" (grób) w znaczeniu ciemności, złowieszczej siły oraz nieuchronnego fatum; "human" (człowiek) jako synonim nieodłącznej jednostki ludzkiej głębi duszy, podczas gdy "genuine" ma wyrażać jej autentyczność i realizm. W wyniku tych nawiązań zespół ma zamiar podejść do swojej muzyki w jak najbardziej bezkompromisowy sposób.

Awangarda ma to do siebie, że jeśli muzycy nie potrafią połączyć luźnych pomysłów w spójną całość i nadać im charakteru, to wychodzi kiszka. Paradoksalnie najwięcej nieciekawych zespołów awangardowych pochodzi ze Skandynawii, by przytoczyć choćby Winds czy Age Of Silence. Frantic Bleep to nowy przedstawiciel tego gatunku, pochodzi z Norwegii, ale w przeciwieństwie do w/w zespołów zrobił większe zamieszanie.

W dalszym ciągu jestem zauroczony wadanym w ubiegłym rou krążkiem Unexpect "In A Flesh Aquarium", który moim zdaniem rzuca nowe spojrzenie na awangarde w muzyce metalowej. Próbując wykopac choćby jakiś zespół, który prezentowałby podobną muzykę udało mi się natrafić na szwedzkie Diablo Swing Orchestra, które w zachodnich mediach porównywane jest do Therion.

Jak informowaliśmy wcześniej, w ramach promocji wydanego 19 października tego roku albumu "Alles Wieder Offen" niemiecka grupa Einstürzende Neubauten wyruszy wiosną, a nie jak zapowiadano wcześniej we wrześniu, w trasę koncertową. Jest to o tyle istotna dla nas informacja z racji, kolejnej wizyty muzyków w naszym kraju.

Za oficjalną datę powstania Devilish Impressions przyjmuje się 1 listopada 2000 roku. Założycielami zespołu są Quazarre (wokal, gitary, instrumenty klawiszowe), Turquoissa (syntezator) oraz Starash (gitara elektryczna). Quazarre jest jednocześnie wokalistą polskiej grupy Asgaard. W takim składzie zespół debiutuje w roku 2002 wydanym własnym sumptem materiałem o enigmatycznym tytule "Eritis Sicut Deus; Verbum Diaboli Manet In Aeternum; Vox Vespertilio Act I - Moon Var Dies Irae".

Amerykańska grupa Dillinger Escape Plan już w lutym wyruszy w trasę koncertową po Europie. Głównym celem tournée jest promocja wydanego 12 listopada krążka "Ire Works". Od wczoraj wiadomo, że formacja przyjedzie także do Polski, dokładnie 8 marca, w ramach XXII edycji festiwalu Metalmania. Wcześniej swój występ potwierdziły także: Megadeth, Immolation, Overkill i Vader. Trasa koncertowa promująca ostatnie wydawnictwo amerykańskiego zespołu rozpocznie się 1 grudnia w Stanach Zjednoczonych.

Celtic Frost - zespół grający awangardowy thrash metal, uznawany za jednego z pionierów black metalu. Szwajcarska załoga, o której bez dużej przesady można powiedzieć, że w latach osiemdziesiątych wymyśliła większość tego, co w muzyce metalowej miało dziać się przez następnych kilkanaście lat.