Jakoś tak się składa, że The Knife nigdy nie są wymieniani wśród czołowych zespołów uprawiających muzykę elektroniczną, a mimo to są bardzo cenionym zespołem. Wydany w 2006 roku "Silent Shout" uchodzi za najlepszą pozycję z dorobku tego zespołu

Gdyby zapytać koneserów muzyki na temat najważniejszych rockowych płyt ubiegłej dekady, wielu z nich wymieniłoby debiutancki album Rage Against The Machine. Skomercjalizowanie tego gatunku w drugiej połowie lat 80tych sprawiło, że coraz więcej płyt wołało o pomstę do nieba. Rage Against The Machine okazało się być ogromnym zastrzykiem świeżej krwi.

The Darkness to zespół, który w ostatnich latach zrobił największe zamieszanie na rockowej scenie. Formację odważnie okrzyknięto następcami Queen, a na ich koncerty przychodziły tłumy.

Mówiąc o klasyce rocka progresywnego zazwyczaj myśli się o pięciu zespołach: King Crimson (zwłaszcza debiut, choć wszystkie płyty do "Red" zasługują na uwagę), Pink Floyd ("Atom Heart Mother" oraz "The Dark Side Of The Moon"), Genesis ("Selling England By A Pound"), Jethro Tull ("Thick As A Brick" oraz "Aqualung") oraz właśnie Yes za sprawą omawianej płyty.

Drugi i ostatni album tej grupy. Album, który na trwałe wpisał się w historię rocka, m.in. ze względu na fakt, ze wkrótce po jego nagraniu Ian Curtis nie potrafiąc przezwyciężyć własnych problemów, nie tylko zdrowotnych popełnił samobójstwo.

Joy Division, to jeden z nielicznych zespołów, który pomimo skromnego dorobku artystycznego na trwałe zapisał się w historię rocka. Wszystko za sprawą osoby Iana Curtisa - wokalisty tejże formacji, który zmagał się z epilepsją i wynikającymi z niej stanami depresyjnymi.

Są takie płyty, o których nie wiadomo co napisać, bo wszystko zostało już napisane. W opinii wielu osób "Floodland" to najlepsza płyta The Sisters Of Mercy. Formacja skrystalizowała swój styl i nagrał album, który można nazwać kwintesencją gothic rocka lat 80tych.

Dla wielu słuchaczy - zwłaszcza męskiej części pierwszy kontakt z muzyką Nine Inch Nails miał zapewne miejsce podczas nocnego seansu z legendarną grą komputerową Quake, do której to zespół stworzył ścieżkę dźwiękową. Prawda jest jednak taka, że lider zespołu Trent Reznor w latach 90tych spopularyzował muzykę industrialną i pokazał, że i z taką muzyką można odnieść sukces komercyjny. Koniec dekady przyniósł nam dwupłytowe wydawnictwo "The Fragile", gdzie każdy krążek przedstawiał nieco inne podejście do industrialu.

To co w praktyce jest debiutanckim albumem duńskiego Mercyful Fate powszechnie jest uznawane za drugi album, gdyż genialna EPka "Melissa" traktowana jest jako debiut. Na swoim "pełnym" debiucie formacja nie zwolniła jednak tempa i ponownie przyłożyła opętańczym heavy metalem.

Pamiętam jak kiedyś dorwałem catalog wysyłkowy Mystic, kiedy to jeszcze wytwórnia ograniczała się do dystrybucji płyt black metalowych i ambientowych i tam wyczytałem, że "Moon In The Scorpio" to najlepsza pozycja w tymże katalogu.

Po pięciu latach milczenia thrashowy Grip Inc. zarejestrował w końcu materiał na kolejną płytę robiąc niemałe zamieszanie na metalowej scenie. Niewątpliwie płyta ożywiła trochę nastroje, gdyż początek nowego milenium nie był łaskawy dla thrash metalu.

"Blackacidevil" był płytą, która zdecydowanie podzieliła fanów zespołu. Płyta zebrała raczej mało pochlebne recenzje, a wielu fanów zwątpiło raczej w powrót zespołu do starego, rockowego grania. "6:66 Satan's Child" okazał się jednak zaskoczeniem - i to takim, że wielu osobom kopara opadła w dół.

Znając poprzednią płytę zespołu można było się domyślić, że kolejna będzie próbowała jeszcze mocniej akcentować elementy industrialne. Nikt jednak się chyba nie spodziewał, że do takiego stopnia. W tym momencie należy więc zaznaczyć, że recenzja ta jest pisana przez osobę, która nigdy nie była w Łodzi i z industrialem ma niewiele wspólnego, ale zna za to twórczość Danzig.

Przez trzy płyty Danzig przyzwyczajał nas do swojej wizji hard rocka nawiązując z jednej strony do korzeni rocka, a z drugiej wplatając w to elementy bardziej współczesnego grania. Czwarte dzieło zespołu mogło jednak zaskoczyć.

Po doskonale przyjętym albumie "Yes, Virginia" wydanym w 2006 roku duet The Dresden Dolls powraca w wielkim stylu z płytą "No, Virginia" zawierającą 11 utworów w tym jeden ze strony B singla z poprzedniej płyty, cztery nigdy wcześniej nie wydane kompozycje, cover utworu z lat 80tych, starsze nagranie demo oraz pięć zupełnie nowych kawałków. "No, Virginia" ukaże się w Polsce 2 czerwca, ale już dziś możemy obejrzeć teledysk do utworu "Night Reconnassaince".

"Night Eternal" to dziesiąta już płyta w twórczości portugalskiego zespołu, który nieustannie balansuje pomiędzy różnymi stylami muzycznymi, starając się przy tym zachować charakterystyczne dla siebie brzmienie. Nowy album jest kwintesencją tego, co znamy z poprzednich płyt Moonspell. Na eskperymenty czy powiew świeżości liczyć nie możemy, co nie oznacza jednak, że nowy krążek całkowicie rozczarowuje.

Nie ma w sumie co streszczać, bo aby dotrzeć do sedna trzeba przeczytać całość. To nawet nie jest do końca historia. Bohaterowie nie mają imion, a jedyne nazwy własne jakie występują w opowiadaniu, to dwie nazwy miast i nazwa motoru, przewija się również nazwa "tatrzański szczyt" w opisie fotografii. Sami bohaterowie także nie są najważniejsi - liczy się skutek i przyczyna zajść przedstawonych w tekście, oraz emocje jakie targają głównym bohaterem, o którym piszę "JA".
I historia nie ma nic wspólnego ze mną lub kimkolwiek kogo znam - osoby, sytuacje itd. są albo przypadkowe, albo wzorowane na wiecej niż jednej osobie.
Miłej lektury:)
Hannibal

Niedawno grecki zespół Inline.seX.terror nawiązał współpracę z niemiecką wytwórnią Biohazard Records, pododdziałem Danse Macabre Records czego owocem okazała się płyta o tytule "11:11" zawierająca 11 kawałków. Ukaże się ona na początku sierpnia, ale już dziś można składać zamówienia w przedsprzedaży na stronie wytwórni. 6 utworów z albumu znajduje się na stronie MySpace zespołu.

Po entuzjastycznie przyjętym debiucie "Kunst Ist Krieg" (EP) projektu Nachtmahr, jego twórca Thomas Rainer nie zwalnia tempa, czego dowodem jest nowa, pełnowymiarowa płyta. Album pt. "Feuer Frei!" to 11 chwytliwych nagrań utrzymanych w stylistyce EBM-industrialowego kolażu. Muzyk, na co dzień związany z austriackim duetem L'Ame Immortale, poinformował media o oficjalnej trackliście oraz dacie premiery krążka, która nadejdzie z dniem 6 czerwca. "Feuer Frei! ukaże się nakładem Trisol Records.