Po wydaniu trzech albumów, Megadeth szybko stał się czołowym zespołem thrashmetalowym. Niestety ani "Killing Is My Business..." ani "Peace Sells..." ani "So Far So Good..." nie były albumami, które wnosiły cokolwiek do gatunku. Płyty te obok dokanoń Metallicy czy nawet Slayera wypadały dosyć blado, a główną przyczyną tego było niewątpliwie brzmienie tych albumów. Co więcej - ani Poland ani Young nie byli gitarzystami tej samej klasy co choćby Hammett.

Wow! Rok 2005 był wyjątkowo suty w dobre wydawnictwa muzyczne, by wspomnieć choćby Nevermore, Sieges Even, Nile, Opeth. Na tym poletku pojawił się jednak zespół, który już zdążył namieszać, a zapewne nie powiedział jeszcze ostatniego słowa. Biomechanical, bo o nim mowa, wydając swój drugi album pokazuje, że zespół nie musi się zamykać w ramach jednego stylu i możliwe jest połączenie zupełnie niepokrewnych ze sobą nurtów metalowych. Muzykę Biomechanical najprościej byłoby określić mianem progmetalu, ale byłoby to duże uproszczenie.

Nile bardzo szybko zapracowało sobie na miano nowych bogów death metalu, prezentując umiejętne połączenie brutalnego, technicznego death metalu oraz motywów egipskich granych na przeróżnych, dziwacznych instrumentach. Po oszałamiającym sukcesie "In Their Darkened Shrines", które praktycznie z miejsca okrzyknięto kamieniem milowym death metalu, zaczęto głośno mówić o tym, że Nile się wyeksploatowało, że brakuje pomysów na nowy album. Co więcej - zespół opuścił Tony Laureno, który nagrał fenomenalne partie perkusji na "In Their Darkened Shrines", oraz basista Jon Vesano. Nowym nabytkiem zespołu okazał się George Kollias, który stukał w bębenki w Nightfall.

Diva Destruction, zespół prawie w ogóle nieznany nad pięknym krajem nad Wisłą. Zespół grający cold wave, nieco wzorowany na zespolach z lat 80. (Siouxes And The Banshees, Faith And Muse), osobiście jeden z moich faworytów.

Wino: do beczki wody wsypać dwa wiadra siarki, dodać wisienkę dla sm aku. Trepanator to najsłynniejszy z trunków wyprodukowanych przez mojego kolegę Robiego. Jego skład to głównie wiśnie i spirytus; smakuje jak nalewka, a kopie jak wódka (której swoją drogą nie trzeba zapijać).

Mustak to wino uniwersalne, które łatwo można znaleźć w każdym zakątku naszego kraju. Dla wielu jabolarzy to właśnie on był tym pierwszym, a dla niektórych pozostał tym jedynym.

Dziwna sprawa ... Dog jest słodki, ale polubiłam go od razu. Jest to pierwsze słodkie piwo, które mogłabym pić codziennie, jednak na drodze staje tu cena, która jest dosyć wysoka. Czasem jednak można się skusić i "grać burżuja".

Jak zapewnia producent, piwo jest warzone z najlepszych gatunków chmielu i słodu, na krystalicznie czystej, górskiej wodzie. Lecz cóż by dały te zapewnienia, gdyby nie doskonałe walory smakowe, niespotykane wśród innych piw?

Kiedy to nie ucichły dobrze dźwięki wydanej rok wcześniej "Satanicy", Behemoth w roku 2000 wydaje na świat "Thelema.6". Teksty na niej zawarte są opracowane przy współudziale Krzysztofa Azarewicza, co jest już doskonale widoczne w samej nazwie płyty. Ezoteria, Thelema, Kabała… Wola Słońca.

Behemoth jest jednym z zespołów, którego to twórczość śledzę ze szczególną uwagą. Początki mojego zainteresowania muzyką rodzimej sceny metalowej sprowadzają obecną  gwiazdę death/black do tzw. undergroundu, bowiem wtedy to jeszcze zespół Nergala nagrywał czystej postaci pagan black metal. Płyty, takie jak chociażby "Grom", to już historia pokryta sporą warstwą kurzu.

Spawn Of Possession - kolejny zespół ze Szwecji, który w ostatnich latach mocno namieszał na scenie death metalowej. Już debiutancki "Cabinet" pozwolił im zbobyć panteon technicznego death metalu i dzielić go wraz z Psycroptic i Necrophagist. Każdy z tych zespołów gra zupełnie inaczej ...

Przez wielu określani są jako "Liquid Tension Experiment" death metalu. Perkusista i wokalista Henrik Ohlsson, gitarzysta Peter Lake, basista i klawiszowiec Mattias Engstrand - te trio przez wielu uznawane jest za najlepszy technicznie zespół deathowy. Spotkałem się kiedyś z porównaniem muzyki zawartej na "Armageddon Theories" do Atheist, Cynic, czy Watchtower, tyle że zagranej 10 razy szybciej.

Świat progresywnego rock/metalu wzbogacił jeden z najlepszych wokalistów, jakich kiedykolwiek posiadał. Nie boję się tego powiedzieć, bo głos Jorna Lande jest niesamowitym połączeniem maniery wokalnej Davida Coverdale'a i Iana Gilgana.

Nie da się ukryc, że od dobrych 3-4 lat najprężniej rozwijającym się odłamem muzyki metalowej jest metalcore. W tym całym zalewie niemalże identycznych kapelek, francuska Gojira potrafiła przykuć uwagę słuchacza. Poprzedni album Francuzów "The Link" pozwolił im wypłynąć na szersze wody, zostać zauważonym, choć muzyka w dużej mierze przypominała Meshuggah.

Genialna. Od tego słowa muszę zacząć. Cokolwiek by mówić obecnie o Nightwish, o "Once", która stała się komercyjnym sukcesem Finów, czy zastanawiać się jakie będą ich losy bez Tarji, "Oceanborn" błyszczy bardzo mocnym blaskiem genialności. Nightwish zadebiutował płytą "Angels Fall First" i szczerze powiedziawszy, nie było tam nic porywającego. Wyróżniało się kilka kompozycji, takich jak "The Carpenter", do którego zresztą nakręcono teledysk. Całość określono jako metal z elementami gotyku.

Nasza rodzima scena metalowa urasta to miana matni zespołów naprawdę wielkich. Po czołowych Vader, Behemoth, i Decapitated jaki się kolejna mega gwiazda - Hate. W roku A.S. 2004 pojawia się bowiem "Awakening Of The Liar" i niezmiernie jestem wdzieczny chłopakom z Hate za tak świetne wydawnictwo, po ponad 10 latach istnienia na scenie. Adam "The First Sinner" Odwieczna Nienawiść, anty-chrześcijańskie nastawienie w warstwach tekstowych, i potęga brzmienia to cecha charakterystyczna tego albumu. Hate stał się wielki.

USA słynie z tego iż każdy nowopowstały zespół na którym można się szybko dorobić osiąga sukces komercyjny na skale światową. Korzystając z okazji zarobienia na bardzo popularnym nurcie muzycznym jakim jest gothic, wytwórnia Wind Up spodziła Evanescence. Debiutancki album "Fallen" jest faktycznym upadkiem dobrego smaku, a pociechą dla wszystkich tych mrocznych nastolatków, twierdzących że nikt ich nie rozumie. Podpinając się stylistycznie, jak i muzycznie pod fale komercyjnych zespołów pokroju Lacuna Coil, czy Within Temtation Evanescence zostało zaliczone do "zacnego" grona wspaniałych gothic metalowych kapel.

Holandia to kraj, w którym dzieją się cuda! Można legalnie palić marihuanę, po uzyskaniu pełnoletności można wybrać płeć ... można też promować zespół usilnie etykietując go jako gothic metal. Within Temptation, bo o nim mowa, to doskonały przykład jak gothic nie powinien brzmieć! "Mother Earth" jest drugim pełnym krążkiem zespołu i chyba ich największym sukcesem komercyjnym! Celowo zaznaczyłem wyraz "komercyjnym" bo ciężko nazwać ten album sukcesem artystycznym!

Electrocution 250 - nikomu praktycznie nieznany projekt, beznadziejna nazwa, nie dziwie się, że płyta przeszła bez echa ... A szkoda, bo "Electro Cartoon Music From Hell" to album, który zbije sen z powiek niejednemu fanowi technicznego grania! W składzie zespołu znaleźli się Todd Duane, Lale Larson i nieco bardziej znanu Peter Wildoer (Darkane, Arch Enemy) i w tym zestawieniu nagrali 38 minut instrumentalnej muzyki w stylu Liquid Tension Experiment czy też Spastic Ink.

Pomimo, że drugi album Suffocation "Breeding The Spawn" nie zyskał oczekiwanej aprobaty krytyki i fanów, to powszechnie wierzono, że zespół jeszcze zdrowo namiesza na scenie. Na efekty długo czekać nie trzeba było, choć po drodze formację opuścił jeden z symboli zespołu - ciemnoskóry perkusista Mike Smith, w którego miejsce zwerbowano Douga Bohna. W żaden sposób nie zaważyło to na potencjale twórczym zespołu, bo "Pierced From Within" okazał się jednym z najlepszych deathmetalowych albumów w historii.