Długo trwało nim Sascha Lemon znalazł swoje miejsce na muzycznym rynku. Choć twórczą pracę pod szyldem LPF12 (Low-Pass-Filter 12dB) rozpoczął już w 1993 roku, wydając własnym   sumptem przez następne dwa lata kilka taśm nagraniowych, zaś od 1995 zawiesił działalność z powodów osobistych, to dopiero ostatnio trafił pod opiekuńcze skrzydła Abstrakt Reflections - netlabelu zajmującego się promocją muzyki IDM.

Pierwszy album tego niemieckiego trio, ukazawszy się w 1984 roku, od razu stał się murowanym hitem. Zawarte na nim single "Forever Young", "Big In Japan" czy "Sounds Like Melody" z marszu podbiły listy przebojów, stając się ponadczasowymi, synthpopowymi hymnami. W dość krótkim czasie Alphaville, bo o nich mowa, stali się kultową grupą lat 80 ubiegłego stulecia, i to właśnie za sprawą ich płytowego debiutu - "Forever Young".

Seria pochlebstw i wyróżnień nadanych m.in. przez muzyczną sekcję gazety The Guardian, "trendy"-music portal Pitchfork i blog Manchester's Best New Band to tylko niektóre z istotnych wyczynów młodego duchem i stażem zespołu Delphic. Czym niepozorne chłopaczki z Manchesteru zdołali ująć wymienione wyżej muzyczne wyrocznie, którym napady serdeczności i czułych słówek zdarzają się naprawdę rzadko? Odpowiedź na powyższe pytanie przyniesie na pewno 11 stycznia 2010 roku - na ten właśnie dzień wyznaczono premierę debiutanckiej płyty grupy - "Acolyte". Delphic to gustownie opakowana paczka przyjaciół, którzy znają receptę na długowieczność electro/indie rocka - miks euforycznej elektroniki z hymnicznymi kawałkami = post dance world.

Cro-Mags to jedna z ikon nowojorskiej hardcorowej sceny. Albumy "The Age Of Quarrel" oraz "Best Wishes" po dziś dzień uznaje się za znamienne klasyki tego nurtu. Kontrowersje jednak nadeszły wraz z wydaniem trzeciego albumu "Alpha Omega", znanego w pewnych kręgach jako "Alpha III Omega". Formacja odeszła od mocno inspirowanego punk rockiem grania na rzecz bardziej metalowych konwencji, co spotkało się raczej z chłodnym przyjęciem ze strony ortodoksyjnych fanów.

Na początku zeszłego miesiąca informowaliśmy o najbliższych planach black/death metalowego Belphegora związanych z pracami nad kolejnym albumem studyjnym. Tymczasem zarząd austriackiego zespołu jak i sami muzycy powiadomili dzisiaj o ukończeniu studyjnej rejestracji płyty o ujawnionym wcześniej tytule "Walpurgis Rites: Hexenwahn". Lider zespołu, Helmuth nie ma wątpliwości co do wysokiego poziomu wydawnictwa: "Niejako za pośrednictwem dziewięciu nagrań z naszej nowej płyty odlewamy się na cały muzyczny maintream! "Walpurgis Rites: Hexenwahn" to Belphegor w najwyższej formie - metalowe hymny o potężnym zróżnicowaniu, intensywności i epickości". Album ukaże się w październiku nakładem Nuclear Blast Records.

Zupełnie niebawem po udanym debiucie team Edgara Froese z zupełnie nowym bagażem pomysłów znowu bierze się do pracy. Owocem elektronicznych eksperymentów jest płyta krańcowo różna od "Electric Mediation" - "Alpha Centauri". Muzycy porzucają tutaj połamane, chaotyczne dźwięki na rzecz płynnie brzmiących pasaży klawiszowych przepasanych fletem i (tym razem naprawdę rzadko) sekcją rytmiczną. Iście kosmiczny klimat zalewa słuchaczy na niemalże 50 minut serwując niezapomniane wrażenia rodem z gwiezdnych szlaków wszechświata.

"Walpurgis Rites: Hexenwahn" wybrany został tytułem oficjalnie reprezentującym front okładki ósmego albumu studyjnego austriackiego Belphegora. "Sądzę, że kompozycja tych właśnie słów wyśmienicie oddaje całą koncepcję i liryczne tematy tego materiału. To Belphegor we własnej osobie, obejmujący "symbolikę i podwójne znaczenie" terminów jakimi się tu posługujemy" - tłumaczy swój wybór lider Helmuth. "Zawsze fascynowaliśmy się ideą i atmosferą czarnej magii, obłąkanych rytuałów sabatu, które w większym lub mniejszym stopniu przemycaliśmy do swojej twórczości. "Walpurgis Rites: Hexenwahn" to dźwiękowy i graficzny kolaż konceptualny kontynuujący nasze zejście w głąb muzycznego piekła". Album ukaże się w październiku nakładem Nulcear Blast Records.

Christian Eigner i Andrew Phillpott, tło studyjnych i koncertowych poczynań sławnej trójcy z Basildonu - Depeche Mode, wychodzą z cienia. Pierwszym przejawem ich wspólnej inicjatywy jest electro-klubowy projekt Das Shadow. Menedżerem formacji jest dobrze znany fanom DM Daryl Bamonte - były tour-manager zespołu i zastępca Andrew Fletchera na amerykańskiej części trasy Devotional Tour. Próbka twórczości Das Shadow na oficjalnym MySpace.

Nazwa roku! Kiedy usłyszałem, że będę miał do czynienia z wyfiletowanym człowiekiem, to buźka mi się uśmiechnęła. Niestety, kiedy zapoznawałem się z "Hideous Sculptures Of The Dead" mina już taka uśmiechnięta nie była.

Po utrzymanym w electro popowym klimacie promocyjnym nagraniu  "Cold" i dołączonym do niego dość oryginalnym teledysku, z zadaniem wypromowania debiutanckiej płyty duetu Sadman wyrusza drugi singiel pod tytułem "Help". Pełen album zatytułowany "Cold In The State Of Me" doczekał się już wysokich not w najważniejszych portalach elektronicznych m.in. w magazynie Sonic Seducer, który obwołał materiał płytą miesiąca. Sukces singla wydaje się więc jedynie formalnością. Na krążku zamieszczono trzy ekskluzywne remiksy nagrania tytułowego oraz niepublikowany wcześniej utwór "X.X.X.". Wydawcą krążka jest skandynawska wytwórnia Memento Materia.

Po dwóch udanych remixach jakie Sebastian R. Komor (Icon Of Coil, Zombie Girl, Monitor) zafundował grupie Alphaville na składankach "Elecktrish!", przyszła pora na produkcję pełnowymiarowego albumu. "Domyślam się że tym razem chcą trochę EBM i tłustych beatów" - donosił Sebastian przed spotkaniem z muzykami.