Zespół She Wants Revenge zagra cztery koncerty w Polsce. Amerykanie wystąpią 25.06. w Krakowie, 26.06. w Poznaniu, 27.06. w Gdańsku oraz dzień później w Szczecinie. Głęboko inspirowane twórczością Joy Division, She Wants Revenge Justin Warfield i Adam “Adam 12” Bravin założyli w 2004 roku. Łącząc mieszankę punk-punk’a, darkwave’u i elektroniki z tekstami kipiącymi namiętnością zespół w ekspresowym tempie podbił serca słuchaczy na całym świecie. 

Damskie trio Kælan Mikla oczaruje nas w czerwcu swoim przesiąkniętym islandzką aurą post-punkiem dwukrotnie - 8 czerwca w poznańskim klubie 2Progi oraz dzień później w stołecznej Hydrozagadce. Jeśli w rozwój zespołu angażuje się sam Robert Smith z The Cure, to musi być w nim coś wyjątkowego. Legendarny muzyk wkręcił trio na kilka festiwali i koncertów, podczas których Islandki dzieliły sceny m.in. z Pixies, Slowdive, Deftones czy Placebo i konsekwentnie podbijały serca coraz liczniejszej publiczności. 

Na określenie stylu muzyki wykonywanej przez rosyjski Shortparis używa się często rozmaitych dwuczłonowych terminów. W internetowych źródłach pojawiają się m.in. post-punk, avant-pop, post-industrial, a nawet art rock. Również ocena postawy społecznej zespołu nie jest do końca łatwa. 

Nazywani “najgłośniejszym zespołem w Nowym Yorku” A Place To Bury Strangers powracają na dwa koncerty do Polski. Kultowa grupa dowodzona przez Olivera Ackermanna wystąpi 6 lutego w Warszawie oraz dzień później w Poznaniu. A Place To Bury Strangers już od prawie dwudziestu lat zachwyca publiczność swoją muzyką, w której w nieoczywisty sposób mieszają się post-punk, noise rock, shoegaze, psychodelia oraz awangarda. 

7 września 2022 roku Michał Śmielak powrócił w pełnym zaskakujących zwrotów akcji thrillerze zatytułowanym „Postrach”. To piąta książka w literackim dorobku autora, który dzięki swojemu unikalnemu stylowi zdołał zaskarbić już sobie uznanie oraz sympatię tysięcy czytelników z niecierpliwością wyczekujących kolejnych jego powieści. Gdy ktoś porywa twoje dziecko, myślisz, że nic gorszego już cię nie spotka. Przygotuj się jednak na zupełnie nowy wymiar strachu i cierpienia...

Jako szósty singiel promujący ósmy album gdyńskiego Kiev Office, zespół opublikował utwór "Zagjinjonô darga". Teledysk przygotował Robert Suszko. Nowy długograj grupy zatytułowany jest "Gjinjenjé". Termin jego premiery, której towarzyszyć ma koncert w gdyńskim klubie Ucho, to 5 lutego 2022 r. Wydarzenie przełożono z 29 grudnia. Materiał z concept albumu zainspirowany został dziejami i legendami Słowińców.

Post-punkowa grupa Kamoos z Berlina opublikowała teledysk do swojego piątego singla, zatytułowanego "Metronumb". Wideoklip przygotowali Lucas Rebelo oraz dowodząca zespołem Juliette Wallace. Jest to pierwszy z zaplanowanych dwóch singli formacji dla Cabbage Records - tydzień po "Metronumb" zaprezentowany ma zostać też "Mighty Mighty".

Amerykański perkusista Aric Improta znany z post-rockowego zespołu Night Verses i rockowej grupy Fever 333 oraz Justin Chancellor będący od ponad ćwierćwiecza basistą formacji Tool napisali i nagrali razem utwór "Exu". Singiel zmiksował Nick DePirro, a jego masteringiem zajął się Bob Ludwig. Wideoklip wyreżyserowali Kevin Garcia i Aric Improta.

Młody, elektronicznorockowy duet Wargasm z Wielkiej Brytanii opublikował wizualizację do swojego nowego singla, zatytułowanego "Scratchcard Feeling". Termin premiery przypadł na dzień rozpoczęcia przez zespół trasy koncertowej po ojczyźnie. Jest to pierwsze tournée, w które formacja ruszyła jako headliner.

Eksperymentalna grupa rosyjska Shortparis opublikowała teledysk do "Любовь моя будет тут" ("Ljubow maja budjet tut"). Utwór pochodzi z wydanego w czerwcu 2021 r. albumu "Яблонный сад" ("Jabłonnyj sad"). Formacja zamierza wystąpić w klubie Proxima w Warszawie. Koncert był już dwukrotnie przekładany. Aktualny termin to 13 września 2022 r.

Zdobywający coraz większą popularność, elektronicznorockowy duet Wargasm z Wielkiej Brytanii opublikował teledysk do wydanego ponad miesiąc wcześniej singla "Salma Hayek". Tekst utworu i klip nawiązują do sceny z wyreżyserowanego przez Roberta Rodrigueza filmu "Od zmierzchu do świtu", w którym wystąpiła pochodząca z Meksyku aktorka.

Całkiem ciekawe wydarzenie będzie miało miejsce w Krakowskiej Spółdzielni Ogniwo, a mianowicie 16 października o godz. 18.00 odbędzie się prelekcja na temat Post-apo, w kontekście niezależnej produkcji filmowej w tym klimacie, a mowa o Pustostanie, który miał premierę w bieżącym roku.

W bardzo tajemniczy sposób dotarła do mnie płyta „Absence” zespołu One With The Riverbed. Z nikim się nie umawiałem, a jednak znalazła się w skrzynce. Znaczki na kopercie z napisem Suomi, ale bez żadnych stempli pocztowych. Pomyślałem, że ktoś mieszka blisko i zamiast iść na pocztę to przyniósł bezpośrednio, tyle że zarówno zespół, jak i wydawca naprawdę są z Finlandii. Nie wiem, może Święty Mikołaj?

Pochodzący z Gdańska Across The Moment zadebiutował płytą „Symbiosis” i chciałby ją przedstawić. Znajduje się na niej sześć instrumentalnych utworów rozpływających się w, nie posiadającej granic, post rockowej atmosferze, która wznosi się ponad zachmurzonymi szczytami i odkrywa zupełnie nowe horyzonty i przestrzenie. A tam już można zawisnąć w bezruchu, dając się ponieść eterycznemu bezładowi.

Druga płyta duńskiego Panzerchrist „Outpost – Fort Europa” została nagrana w mocno zmienionym składzie w stosunku do pierwszej „Six Second Kill”. Zmienili się bowiem wszyscy gitarzyści. Wydana została przez małą duńską wytwórnię Serious Entertainment na płycie, a Metal Mind Productions uraczył nas wersją kasetową, dzięki której można było zapoznać się z tym zjawiskiem.

Dziesięć lat minęło od poprzedniej płyty Art Of Emphaty, a zupełnie niespodziewanie dostałem do recenzji nowe dzieło belgijskiego darkwave’owca Jefa Janssena „End Of I”, tym razem z niemieckiej Aenaos Records. Ponieważ „Posthuman Decadence” bardzo mi się podobało i nie raz do niego wracałem, to z dużym entuzjazmem zabrałem się do konsumpcji nowego albumu, nie zrażając się jego ponad siedemdziesięciominutowym czasem trwania. Od razu też pochłonęła mnie jego urzekająca atmosfera i przez kilka ostatnich dni kontemplowałem ją z relaksująca uwagą oraz prawdziwą przyjemnością.

"Pustostan" to nowa polska produkcja w klimacie post-apokaliptycznej. Zdjęcia do filmu były realizowane w autentycznych urbexach, między innymi w opuszczonym miasteczku Kłomino zlokalizowanym w województwie zachodniopomorskim. Film nie opowiada tylko o opuszczonych budynkach czy krajobrazie apokaliptycznym, który de facto jest mocną stroną dzieła, szczególnie pasaże statycznych kadrów obrazujących katastrofę.

Pustka. Człowiek zostaje sam w czarnym pokoju i nie może pozbierać myśli. Nie może dojść do siebie. Nie może pogodzić się z własnym losem. Nie może pogodzić się z tym, że stracił wszystko. Z własnej winy, z chciwości. Z tej przerażającej wizji nie ma wyjścia, nie ma od niej ucieczki. Pozostajemy sam na sam ze swoją traumą siląc się na beznadziejny krzyk rozpaczy: „Zabrali to wszystko. Zabrali”.

Ciężko dowiedzieć się czegokolwiek o Natura Morta, gdyż jest to projekt, który pragnie pozostać tajemniczym. Wyrywki informacji jakie uzbierałem z internetu, maila i ubogiej w treści okładki, świadczą o tym, że jest to twór polski, lecz stacjonujący w Anglii, a jego mózgiem jest Igor Blaszko. Na tapecie mam jego trzecią płytę "Schwarze Mauer”, co samo w sobie jest już jakimś wyczynem, gdyż karierę wydawniczą pod tym szyldem rozpoczął ledwo w zeszłym roku. Jak twierdzi autor, jest to album zupełnie inny od poprzednich, co by tłumaczyło dlaczego na Metal Archives styl widnieje jako black/death metal, bo „Schwarze Mauer” black/death metalem z pewnością nie jest.

PostNatura to polski zespół grający muzykę instrumentalną. Ich twórczość to mieszanka ciężkiego, gitarowego grania z kompozycyjnym podejściem do muzyki przywodzącym na myśl ścieżki filmowe. “The Great Silence” to tytuł drugiego krążka zespołu. Nazwa albumu nawiązuje do artystycznej instalacji wizualnej stworzonej przez Jennifer Allora oray Guillermo Calzadilla.