„Wither” to drugie pełnometrażowe dzieło szwedzkiego, death metalowego Descend. Jest to tak zwane melodyjne odgałęzienie gatunku z typowym goteborskim brzmieniem, choć zespół pochodzi ze Sztokholmu. W muzyce Descend odnaleźć można jednak znacznie więcej, a to za sprawą wielu wyciszeń, akustycznych urozmaiceń i dodatkowych gitarowych aranżacji. To właśnie dlatego na Metal Archives genre Descend określone jest jako progressive melodic death metal.

Patrzcie jak ten czas leci - wydaje się jakby to było wczoraj, gdy pisałem o debiucie tego zespołu, a tu w moim odtwarzaczu już ląduje ich drugie wydawnictwo. Jeśli wciąż jednak nie wiecie o jakim zespole mowa, to znajdźcie na stronie moją poprzednią recenzję, gdzie naświetliłem sylwetkę zespołu i nie zawracajcie mi głowy.

Wydany w 2008 roku „Twilight Of The Thunder God” to już siódmy album Amon Amarth. Płyta pod każdym względem wpisuje się w kanony dyskografii zespołu nie odchodząc ani na krok od sprawdzonych i wytyczonych standardów. Oznacza to, że jest to melodyjny i podniosły death metal opowiadający o nieustraszonych wojownikach północy i ich dzielnych bóstwach. Jest jeszcze jeden wspólny mianownik dla wszystkich dokonań Amon Amarth, otóż wszystkie ich dzieła są po prostu zajebiste i nie inaczej jest w przypadku tego wydawnictwa.

Tym razem swoim wydawnictwem podzielił się z nami białostocki In Extremis. Na materiał zawarty na płycie „Screaming Poetry” składa się łącznie siedem kompozycji z czego jedynie pięć stanowi autorski materiał zespołu. Pozostałe dwa to zamykający całość cover Danzig oraz drugi na płycie numer „Pariah Sacrifice” - pierwotnie wykonywany był przez zespół, w którym wcześniej paluchy maczali obecni członkowie In Extremis - Experimentum Crucis.

Dalszy ciąg sagi z Mighty Music. Tym razem dał o osobie znać zespół Psy:code, który mniej więcej prezentuje ten sam styl i poziom co wspominany na tych łamach Contrition. Jest to mieszanka melodyjnego death metalu z hardcorem, a zespół ani na milimetr nie wyściubia nosa poza oznaczone tymi ramami terytorium.

Duńska Mighty Music mocno wspiera swoją scenę i to jest chyba główny powód, dla którego zdecydowali się wydać pierwszy pełny album rodaków z Contrition. Dotychczas kontakty z wydawnictwami tej wytwórni wspominałem dość dobrze. Wystarczy wspomnieć tu chociażby ostatni album naszych rodaków z Forgotten Souls czy recenzowany wcześniej No Sign Of Life. Niestety „Reflections” na tym tle już tak dobrze nie wypada.

Po 8 latach oczekiwania, 19 października ukazała się światu druga płyta fińskiego Wintersun. Pierwsze dzieło, które stworzył Jari Mäenpää spotkało się z dwiema opiniami: albo zostało pokochane przez fanów, albo było bardzo negatywnie odbierane. Jednak wszyscy Ci, którzy spodziewają się tego samego poziomu, nie będą nowym krążkiem zaskoczeni, ani zawiedzeni.