Wow! Takiego obrotu sprawy chyba nikt się nie spodziewał. Zespół, który do tej pory był kojarzony z prostym, aczkolwiek chwytliwym death/grindem wykonał ogromny przeskok i nagrał album, który okazał się ogromnym, pozytywnym zaskoczeniem.

Z Terrorizer wiąże się ciekawa historia. Przede wszystkim zespół tworzyły praktycznie same gwiazdy - David Vincent, Pete Sandoval (obaj Morbid Angel), Jessse Pintado (Napalm Death) oraz Oscar Garcia (Nausea). Formacja działała około roku po czym się rozpadła. Shane Embury (Napalm Death), który był jednak wielkim fanem Terrorizer tak zakecił właścicieli Earache, że ci zgodzili się na rejestrację materiału.

Czwarta płyta kwintetu z Birmingham potwierdza fakt, że Napalm Death tworzy muzykę coraz bardziej strawną i przyjemną dla ucha. Tym razem za zestwawem perkusyjnym w miejsce Micka Harrisa pojawił się Danny Herrera. Płyca jednak wielkich zmian w stosunku do "Harmony Corruption" nie przynosi. "Utopia Banished" w zasadzie jest rozwinięciem pomysłów z poprzedniej płyty.

Już za tydzień - 1 czerwca w warszawskiej Progresji odbędzie się wyjątkowy "Dzień Dziecka" przy dźwiękach angielskich pionierów grind-core'u - Napalm Death oraz przedstawicieli amerykańskiej szkoły death metalu z Suffocation. Wszystko to w ramach cyklicznych imprez Show No Mercy a wydarzeniu temu patronuje DarkPlanet.

Gdyby ktoś mi puścił "Reek Of Putrefaction" a potem "Necroticism" i powiedział, że to gra ten sam zespół, to bym chyba kogoś wyśmiał. Tymczasem Carcass jest obok Death, At The Gates i Pestilence jedynym zespołem death metalowym bądź grindcoreowym, który z płyty na płytę przechodził ogromną metamorfozę. Nie dane mi było słyszeć "Symphonies Of Sickness", ale przeskok zrobiony w bardzo krótkim okresie, gdzie z podwórkowej kapelki uprawiającej napierdalankę, Carcass przerodził się w jeden z najważniejszych i najlepszych zespołów tamtych lat, budzi ogromny podziw.

Wszyscy podziwiają Cephalic Carnage za fenomenalną biegłość instrumentalną. W zasadzie od "Lucid Interval" zespół kroczy od sukcesu do sukcesu. Wcześniejsze wydawnictwa grupy nie cieszą się jednak taką popularnością, co raczej mnie nie zaskakuje.

W niespełna dwa lata po debiucie Cephalic Carnage powrócił z kolejnym tworem. "Exploiting Dysfunction" jest w zasadzie kontynuacją tego, co już usłyszeliśmy, tyle, że o wiele szlachetniejszą.

Wcześniej czy później musiało to nastąpić i talent kwintetu Cephalic Carnage musiał wybuchnąć. Stało się to na trzecim pełnym wydawnictwie "Lucid Interval". Już wcześniej zespół pokazał, że grindcore może być muzyką zaawansowaną instrumentalnie, ale dopiero teraz formacja odkryła w pełni, a przynajmniej w znacznej części swoje atuty.

Dzieki wydanemu cztery lata temu albumowi "Epitaph", niemiecko-turecki Necrophagist stał się deathmetalową gwiązdą pierwszego formatu. Zachwycano się biegłością instrumentalistów, melodiami i swoboda gry. Wtedy też sobie przypomniano, że zespół pięć lat wczesniej także wydał album, więc przy okazji zrobiono reedycję "Onset Of Putrefaction". No właśnie - ciężko jest nazwac początki Necrophagist zespołe, gdyż w zasadzie był to projekt jednej osoby - Muhammeda Suicmeza, który zaprogramował partie perkusji i nagrał osobiście wszystkie partie gitar, basu i wokali.

Phlebotomized to jeden z najciekawszych zespołów jakie widziała scena metalowa. Formacja w zasadzie nigdy nie zdobyła szerszego rozgłosu, ale wśród kolekcjonerów płyty tej holenderskiej kapeli uznawane są za rarytas. Dawno, dawno temu bowiem, pewna podrzędna grindcore'owa kapela Bacterial Disease, po kilka przetasowaniach personalnych postanowiła grać doom metal. Ale czym skorupka nasiąknie za młodu… tak! Phlebotomized łączy doom metal z core'owym graniem! Tyle, że jest to bardziej hard core niż grindcore.

29 marca w sklepach pojawi się nakładem Rising Records debiutancki album "Purgation" pochodzącej z Bristolu (GB) grupy Trigger The Bloodshed. Płytka zawierać będzie siedemnaście krótkich utworów (najdłuższy 3:44) utrzymanych w klimatach deathmetalowo-grindowych. Muzycy przyznają się do czerpania inspiracji z takich zespołów jak: Napalm Death, Narcosis, Mistress, Sworn Enemy czy Architectcs.

Amerykański Venomous Concept, grający oldschoolowy hardcore i zrzeszający muzyków doświadczonych w dziedzienie ekstremalnego grania, jak Shane Embury (Napalm Death, gitara elektryczna), Kevin Sharp (Brutal Truth, wokal), Danny Lilker (Brutal Truth, Nuclear Assault, gitara basowa) i Danny Herrera (Napalm Death, perkusja), wkrótce wyda swój drugi longplay zatytułowany "Poisoned Apple".

Ostatni i chyba najmniej znany i doceniany album legendarnych Szwajcarów. Prawdziwy „biały kruk” płytotek - thrash, który z thrashem w zasadzie ma niewiele wspólnego; progresja, która nie znalazła w zasadzie naśladowców – tak po krótce można opisać „Grin”. Gdy płyta ukazała się w 1993 roku, zbierał same świetne recenzje, które niestety nie znalazły odbicia w oczach fanów, a zespół przestał istnieć.

Jak wspominaliśmy wcześniej, szwedzki deathmetalowy Coldworker w połowie maja 2008 roku wyda drugi album zatytułowany "Rotting Paradise". Materiał na płytę powstawał w 4 miejscach: nagrania sekcji rytmicznej odbyły się w studio Soundlab, gitar elektrycznych w Haven's House, gitary basowej w domu perkusisty Andersa Jakobsona, zaś partie wokalne w studio grupy. Miksami i masteringiem zajął się producent Dan Swanö w swoim prywatnym Unisound Studio.

Myślę, że całą relację można by ukrócić do jednego słowa - Niedziela. Po prostu. Słowo owe jest chyba dosyć wyrazistym odzwierciedleniem pewnego rodzaju występów - występów nie należących do zbytnio udanych. Pojęcie to jest raczej dosyć dobrze znane wszelakim wykonawcom, którzy mieli "szczęście" występować w ten pierwszy dla chrześcijan, a siódmy dla laików dzień tygodnia. Nie wiem jak tam wieczorne msze w okolicznych kościołach ale planowany występ w LCK nie należał do zbyt udanych. Przypuszczam nawet, że na tych pierwszych frekwencja była o niebo lepsza.

Zespoły o dziwnie brzmiących nazwach bardzo często wykonują także dziwaczną muzykę. Nigdy przedtem nie słyszałem o Heatenic Noiz Architect, ale przyznam, że już sama okładka mnie zaintrygowała. Nie wiedziałem czego się mam spodziewać po tym wydawnictwie, więc nie nabierałem uprzedzeń przed odsłuchem.

Metal Mind Records przygotował reedycję drugiej płyty w dorobku szalonego trio z Chicago, które znane jest z tego, że inspiracje czerpie głównie z horrorów. Zespół Macabre stworzył własną odmianę "murder metalu", na którą składają się elementy thrashu, deathu oraz grindcore'u. Teksty utworów, które  charakteryzuje chore poczucie humoru, to najczęściej historie o seryjnych zabójcach i morderstwach.

Converge - amerykański zespół z Salem w stanie Massachusetts, pionierzy łączenia muzyki hardcore z ekstremalnym metalem. Twórczość Converge jest niezwykle ciężka do scharakteryzowania. Powołując się na inspirację takimi zespołami jak Starkweather, Rorschach, Born Against, Godflesh, The Accused czy Entombed tworzą muzykę ekstremalnie ciężką i szybką, pełną dysonansów i łamania rytmu.

Terrorizer - amerykańska grupa wykonująca grindcore, uznawana za jednego z prekursorów death metalu. Zespół powstał w 1987 roku w Los Angeles (Kalifornia, USA). Grupa istniała w latach 1987 - 1988 rejestrując tylko jeden album wydany w 1989 roku niedługo po zakończeniu działalności. Terrorizer reaktywowano w 2005 roku z inicjatywy Jessego Pintado oraz Pete'a Sandovala (Morbid Angel).