Dlaczego ludzie jednak nie zapadają w sen zimowy? Ani nawet koty? O wiele milej byłoby przecież przespać ten wstrętny okres, który właśnie trwa. Tak, mam na myśli te święta. Na co komu to właściwie? Rozglądam się uważnie dookoła, przyglądam zabieganym ludziom i widzę, iż nikt, absolutnie nikt, nie czerpie radości z tego powodu, iż zbliżają się święta. Nie liczę tylko dzieci, które oczekują super-wypasionych prezentów, no i handlowców, którzy zamiast obniżać ceny przed świętami, tak jak robią to w innych krajach, dowalają jeszcze podwyżki. Sępy i złodzieje, oby zachłanność ich zadusiła. Dlaczego ludzie sami sobie to robią? Bo tradycja? Bo wypada? Bo lubią utrudniać sobie życie. Trzeba znaleźć pretekst do zrobienia porządków. Umyć okna - przecież zabrudziły się od lata i to nic, że na dworze siarczysty mróz. Porobić zapasy w produktach żywnościowych, chociaż tak naprawdę to nie zapasy, tylko trzeba się w końcu nażreć tak porządnie, że aż będą nas brzuchy bolały i będziemy rzygać. Wydać pieniądze na trochę nowych rzeczy, jakieś podarunki dla bliskich i znajomych, aby widzieli, że mamy gest, no i przy okazji pieniądze, chociaż tak naprawdę ich nie mamy. Może właśnie zaciągnąć też kolejny kredyt, bo z oszczędności nic nie zostało, a banki w reklamach tak ładnie namawiają. Kredyt na święta - dlaczego nikt wcześniej na to nie wpadł? Nie było potrzebne? To czemu teraz jest? Kolejny pretekst, żeby wyłudzić pieniądze - żenada. Całe te święta są żenujące. Znowu trzeba udawać, że się z radością kogoś gości, albo idzie w gościnę. Obłuda. A i do kościoła trzeba zrobić rewię mody, założyć najlepsze ciuchy, może jakieś futro (sic) i podjechać nowym autem pod samą świątynię, tak żeby wszyscy widzieli. Pokazać się sąsiadom, rodzinie, znajomym i nieznajomym też przy okazji, a nuż ktoś pozazdrości.  No, to wszystko oczywiście jeśli zdołamy przetrwać tą nerwową atmosferę przed, kiedy wszyscy się irytują, jak to będzie i w stanie prawie, albo już przedzawałowym próbują sobie radzić, żeby ze wszystkim nadążyć. No bo oprócz przygotowań do świąt ma się przecież inne, codzienne obowiązki, które trzeba wykonać. A stres odbija się na wszystkich, również na tych co świąt nie obchodzą. Dlaczego? Bo każdy niestety zna kogoś, kto święta obchodzi, a wystarczy, że tylko przebywa się w obecności takiej osoby, a i tak nastrój się udziela. Wisielczy nastrój. Albo nawet morderczy, bo niektórym tak z oczu patrzy, że aż lepiej uciekać. I cierpią niewinni, słabsi, dzieci, zwierzęta. Ludzki egoizm nie zna granic. Chociaż śmieszne jest to, że nie taki zamysł był tych świąt. Nikt nie miał nikogo wkurwiać, dręczyć, ani skłócać, wręcz przeciwnie - miał jednoczyć, godzić zwaśnionych. Dlaczego jest więc na opak? Po co to wszystko? Czemu właściwie  jakiś durny, w połowie pogański wymysł, zatruwa jeszcze ludziom umysły w XXI wieku? 

"Lux Mundi" - pod takim tytułem wiosną 2011 roku trafi do sklepów dziesiąty album studyjny szwajcarskiego Samael. Płyta będzie składała się z 10 do 12 nowych kompozycji, w tym ujawnionego w listopadzie tego roku singla "Antigod" oraz prezentowanego na ostatnim tournee utworu "Soul Invictus". Materiał nagrywany był przez blisko trzy lata w dwóch studiach w Szwajcarii; zadanie zmiksowania utworów zlecono natomiast rezydentowi brytyjskiego The Parlour Recording Studio - Russowi Russelowi (współpraca z Napalm Death, Dimmu Borgir, Amorphis). Wydawcą krążka będzie Nuclear Blast Records.

.
.
.

Trzy lata po ukazaniu się dobrze przyjętego krążka "Wreath of Thevetat" fiński Alghazanth ponownie powstaje z głębin i szykuje się do wydania szóstego albumu studyjnego. Płyta pt. "Vinum Intus" zawiera 54 minut majestatycznego symfonicznego black metalu pełnego ponurego piękna i namiętności. Materiał zostanie zaprezentowany światu przez Woodcut Records już 1 stycznia 2011 roku w formie dwupłytowego zestawu CD lub jako specjalnie przygotowany gatefold z dwoma LP.

Ostatnie dni 2010 roku to dla muzyków szwedzkiego death/melodic metalowego Arch Enemy czas intensywnych prac twórczych nad kolejnym w ich karierze albumem studyjnym. Niezatytułowany jeszcze materiał, który przy sprzyjających okolicznościach powinien ukazać się w przyszłym roku, powstaje od kilku dni w zlokalizowanym w południowej Szwecji studiu Sweetspot. Za produkcję krążka odpowiadać będzie sam zespół; zadanie miksowania utworów powierzono natomiast inżynierowi dźwięku - Rickardowi Bengtssonowi odpowiedzialnemu za produkcję przedostatniego krążka skandynawskiej grupy - "Doomsday Machine" z 2005 roku.

Finowie nie zapadają w zimowy sen nie pozwalając fanom metalu zamarznąć podczas tej najdłuższej w tym kraju pory roku i już od 6 lat organizują z dużym powodzeniem festiwal Helsinki Metal Meeting (Helsińskie Spotkania Metalowe). Brzmi bardzo swojsko i przaśne, jednak jest to impreza połączona z Finnish Metal Expo czyli bardzo poważnie traktowanymi targami przemysłu muzycznego. Kolejna, 7 już edycja odbędzie się 17, 18 i 19 lutego 2011 w Cable Factory w Helsinkach. Podczas 3 targowych dni będzie można wziąć udział nie tylko w koncertach, a wystąpią: Accept, Sabaton, Turmion Katilot, Triptykon, Mygrain Deathchain oraz wielu innych. Wszystko będzie oczywiście połączone z ekspozycja wystawiennicza firm związanych z przemysłem muzycznym.

Zaledwie 4 dni wystarczyły, aby planowany na 10 kwietnia w Gdańsku koncert gwiazdy Visual Kei został wyprzedany. 800 biletów rozeszło się jak ciepłe bułeczki. Artysta, muzyk, w końcu dyrektor własnej wytwórni J-Glam, Inc. przyjedzie do Polski promować swoje najnowsze wydawnictwo zatytułowane "What's My Name?”. Organizatorem koncertu jest agencja Freakpointing, serwis Darkplanet wspiera wydarzenie medialnie.

Prezes zarządu Międzynarodowych Targów Poznańskich, Andrzej Byrt, potwierdził, iż w sierpniu 2011 roku w związku z objęciem przez Polskę prezydencji odbędzie się koncert Ozzy'go Osbourne'a. Ostateczne umowy nie są jeszcze podpisane, ale rozmowy są na tyle zaawansowane, że można mówić o MTP jako o pewnej lokalizacji sierpniowego koncertu. Poznański koncert Ozzy'ego Osbourne'a odbędzie się na placu Marka Międzynarodowych Targów Poznańskich - to tam występowali wcześniej Sinead O'Connor, Nine Inch Nails, Jane's Addiction oraz Rogers Waters. 

Na ten koncert czekałem od dłuższego czasu i wiązałem z nim spore nadzieje. W końcu na jednej scenie miały stanąć wyśmienite w swoim gatunku zespoły. Każdy jeden zdążył już zdobyć sporą popularność, a ich muzyka jest tak wyjątkowa i odmienna, jak szerokości geograficzne krajów, z których pochodzą.

Chaos niekontrolowany,
czyli boska apokalipsa w ludzkim wydaniu