Dance On Glass - zespół założony w 2000 roku w Anglii przez Anię Blomberg - byłą wokalistkę zespołu Batalion D'Amour oraz jej męża, gitarzystę Dave'a Blomberga (grał w zespole New Model Army). W projekcie Ania grała także na instrumentach klawiszowych, a Dave udzielał się na wokalu.

...

Coś mojego o mnie.
Nie jestem filozofem.

Trucizna życia

Męczą mnie takie zespoły. Ostatnimi laty namnożyło się tych zespołów, co grają jak The Dillinger Escape Plan, jednym wychodzi to lepiej innym gorzej. Ion Dissonance należy do tych, którym wychodzi to zdecydowanie lepiej, ale nie ma co ukrywać, że gatunek wykazuje zastój twórczy.

Tytuł krążka odnosi się do biblijnego Listu do Rzymian - rozdział piąty, wers 12: "Dlatego jak grzech zagościł na ziemi przez poprzed jednego człowieka, a śmierć poprzez grzech, śmierć zagościła we wszystkich, bo wszyscy grzeszyli". Marduk powrócił, ale chyba nikt się nie spodziewał, że wróci w takim stylu. Ostatnie krążki miały generalnie bardzo przeciętną, by nie rzec słabą prasę.

Na ten album wyczekiwałem z niecierpliwością. Akercocke z płyty na płytę zaskakiwał i obecnie uważam go za jeden z najbardziej oryginalnych i kreatywnych zespołów na scenie metalowej. Każdorazowo są nieprzewidywalni, ale zawsze stawiają na jakość. Nie wiedziałem czego się spodziewać po "Antichrist", ale wiedziałem, że chłamu chłopaki nie nagrają - i nie myliłem się.

Czasami dzieje się tak, że widząc okładkę już wiesz, że to muzyka nie z twojej parafii. Trzymając w rękach debiutancki krążek muzyków z Kędzierzyna Koźla byłem święcie przekonany, że będę miał doczynienia z klonem Fear Factory. Na szczęście materiał zawarty na "Something Now" jest bardziej zróżnicowany i nie zamyka się w jednym gatunku. Oprócz wpływów Fear Factory znajdziemy także fascynacje Machine Headem, wiele momentów przypomina ostatnie działo Thy Disease - tyle że Fate Unknown gra wolniej i ciężej.

Jest już długo oczekiwany album nowych Bogów death metalu. No właśnie - czy oby na pewno długo wyczekiwany? Poprzedni, "Annihilation Of The Wicked", miał tyluż zwolenników iluż przeciwników. Czego więc można się spodziewać po "Ithyphallic"? To zależy od oczekiwań.

Powrót mrocznych chłopaków z Anglii - "In Requiem". Mnóstwo reklam - powrót do korzeni i inne slogany ... hmm. Nigdy nie wchodzi się dwa razy do tej samej rzeki, bo to nigdy nie wychodzi. Po zapoznaniu się z zawartością krązka można powiedziec, ż eczasy "Icon" minęły bezpowrotnie, ale ... Paradise Lost przypomniało sobie co to jest mrok.

Nie wiedzieć czemu często Behemotha oceniałem przez pryzmat jego wczesnych nagrań. Zawsze byłem nastawiony do tego zespołu negatywnie, a apogeum nastąpiło wraz z wydaniem moim zdaniem słabiuutkiej "Zos Kia Cultus", którą wszędzie tak chwalono. Muszę jednak przyznać, że poprzedni krążek zespołu "Demigod" był naprawdę bardzo dobry i choć Behemoth raczej nie trafi do grona moich ulubionych grup muzycznych, to uważam, że mają swój styl i pomysł na muzykę.

No i jest w końcu kolejny, długo oczekiwany krążek Bogów progmetalu. Obawy związane z przejściem zespołu pod skrzydła Roadrunner były w pełni uzasadnione, jako, że od czasów "Scenes From A Memory" zespół prezentował formę w kratkę. Już na tym etapie pragnę wszystkich fanów uspokoić - Teatr Marzeń nagrał naprawdę bardzo dobry album.

Dzięki "Cowboys From Hell" Pantera z dnia na dzień stała się gwiazdą dużego formatu. Zarzucano jednak zespołowi, że tu i ówdzie pojawiały się echa przeszłego stylu. Niedługo jednak trzeba było czekać na następcę - zaledwie niecałe dwa lata. Zmiany jednak jakie przynosi "Vulgar ..." okazały się trafem w dziesiątkę.

Assemblage 23 zakończyło remiks do najnowszego singla pobocznego projektu muzyków AFI "Blaqk Audio". Projekt stanowią członkowie AFI Davey Havok i Jade Puget i łączy on w sobie elementy synth-popu, electro i EBM. Remiks utworu "Stiff Kittens" w wykonaniu Assemblage 23 pojawi się na singlu o tej samej nazwie. Będzie on zapowiadał nowy album pod tytułem "Cex Cells", który zostanie wydany przez Interscope Records siódmego sierpnia.

Jak już pisaliśmy - w tym tygodniu pojawić się ma koncertowe "Lichtjahre" Lacrimosy. Bedzię ono scenicznym przekrojem wieloletniej kariery muzycznej zespołu. Ujrzymy Lacrimosę w takich hitach z ostatnich płyt jak: „Letzte Ausfahrt: Leben”, „The party is over” i „Lichtgestalt”, jak również w wersjach live dojrzałych utworów np.: „Ich bin der brennende Komet”, „Der Morgen danach” i „Stolzes Herz”. Rownocześnie z nim pojawi się limitowane dwupłytowe wydanie w 1999 kopiach. Poza opakowaniem wersja ta ma się rożnić dwiema dodatkowymi ścieżkami - "Siehst Du mich im Licht?" i "The Last Millenium".