Extinct Gods nie wzięli się znikąd. Wzięli się z Wrocławia i istnieją od 2001 roku. W 2004 roku wydali bardzo ciepło przyjęte demo „Dies Nefasti”, a teraz przyszedł czas na pierwszy album długogrający „Wartribe”. No, może nie tak bardzo teraz, bo wydali go w 2009 roku, ale jego następca jeszcze nie nadszedł, więc jest to ich najświeższa płyta na dzień dzisiejszy. A na następcę czekam niecierpliwie, bo debiut pokazał, że chłopaki mają potencjał.

22 lipca to data premiery maxi singla "No cure" formacji Deathcamp Project, która od 2001 roku aktywnie działa na rynku dark independent, nagrywając nowy materiał oraz koncertując po całej Polsce oraz Europie. Tym co najbardziej wyróżnia zespół spośród wielu innych polskich kapel gotyckich, jest zarówno indywidualizm, profesjonalizm, jak i oryginalność. Deathcamp Project łączy w swojej muzyce elementy klasycznego rocka gotyckiego, deathrocka oraz dark electro i dzięki tej mieszance zdobył wielu fanów zarówno w całej Polsce, jak i za granicą. Część z nich to osoby, które kibicują Voidowi i Betrayalowi od samego początku, jestem jedną z nich.

Panie i panowie, recenzowanie tego albumu to prawdziwy zaszczyt. Coraz bardziej przekonuję się, że Włochy to nie tylko kraj słoneczny, ale i pełen ludzi kreatywnych. Zespół Terminal Sick zrobił na mnie duże wrażenie za sprawą ich debiutanckiego albumu „Diagnosis”. Zespół pochodzi z Włoch, ale mastering albumu miał miejsce w USA. Nie wiem czy to ma jakiś wpływ na jakość zawartości krążka. Jeśli ma, to jedynie pozytywny. 

„Słyszałeś Eier? Jeżeli lubisz Kata to musisz ich posłuchać” – tak rekomendował mi jakiś czas temu ten zespół znajomy. W związku z tym, że Kata lubię, chociaż zdecydowanie bardziej tego „dawniejszego”,  poczułem swego rodzaju rozczarowanie po zapoznaniu się z „Eier”. Nie słyszę bowiem na tym wydawnictwie jakiś szczególnych analogii do ekipy Romana. Postanowiłem jednak raz jeszcze podejść do tego materiału, ale już z zupełnie innym nastawieniem i bez oczekiwania Kata II (a właściwie III). Opłaciło się.

Project Pitchfork to jeden z czołowych niemieckich zespołów grających muzykę spod szyldu industrial / dark electro. Po ponad 20 latach istnienia na rynku muzycznym, mają na swoim koncie 12 albumów studyjnych, 7 EP'ek oraz setki zagranych koncertów na całym świecie. Tworząc taneczne beaty, ciepłe melodie oraz industrialne tekstury, Project Pitchfork znalazł własną mieszankę dźwięków i stworzył swój unikalny styl, który oscyluje pomiędzy industrialnem, synthpopem, EBM i dark electro. "Quantum Mechanics" jest ich drugą płytą wydaną przez wytwórnię Trisol, która miała swoją premierę miesiąc temu.

Dream Theater najlepsze czasy ma już dawno za sobą i głęboko wątpię, aby kiedykolwiek nagrali drugie "Images & Words", "Awake" czy nawet "Scenes From a Memory". Nie zmienia to jednak faktu, że na kolejne płyty jednego ze swoich ulubionych zespołów czeka się co najmniej z zaciekawieniem. Nie inaczej było w przypadku "A Dramatic Turn Of Events" - pierwszego w dorobku grupy albumu bez genialnego Mike'a Portnoy'a za zestawem perkusyjnym.

Z ostatniej, dość kontrowersyjnej płyty Solefald utkwił mi w pamięci przede wszystkim utwór “Tittentattenteksti”, w którym gościnnie zaśpiewała Agnete Kjolsrud. Wbrew dość powszechnej opinii wśród słuchaczy nie uważałem, by Agnete zepsuła swoim śpiewem tę kompozycję. Uznałem nawet, że dzięki jej oryginalnemu wokalowi numer został uratowany i stanowił jeden z najlepszych utworów na płycie Norwegów. Fakt ten rozbudził moje oczekiwania względem zapowiadanego i intensywnie promowanego przez Mystic Production albumu grupy Djerv z Agnete na czele.

Kolejną polską kapelę można zaliczyć do światowej ekstraklasy w swoim gatunku. Mowa o Pathfinder i progpower metalu. Być może taka opinia jest nieco na wyrost, ale niewiele ryzykuję. W końcu po wielu latach pracy i dzięki konkrentej współpracy z niemiecką i japońską wytwórnią wyszło im coś, co wcale nie odbiega technicznie i produkcyjnie od najnowszych propozycji z krajów - wylęgarni takiego grania. Ostatnie dokonania Secret Sphere, Vision Divine, Labyrinth (Włochy), Heavenly, Adagio (Francja), Sonaty Arcticy (Finlandia), Avantasii, Gamma Ray (Niemcy), Angry, Shamana (Brazylia) to ta sama półka.

Peter Spilles to z pewnością jeden z bardziej płodnych artystów ostatnich lat. Dopiero co 12 sierpnia pojawił się nowy album Project Pitchfork, zatytułowany "Quantum Mechanics", a już następnego dnia odbyła się premiera kolejnego albumu jego drugiego projektu - Santa Hates You. Co ciekawsze, mimo że muzykowi tej klasy taryfa ulgowa nie przysługuje - obie płyty są bezapelacyjnie bezkompromisowe i dobre.

Austriacy na światowym rynku metalowym zajmują lichą pozycję pod koniec tabeli i niestety nie mają i nie mieli światu zbyt wiele do zaoferowania. Może poza Belphegorem.  Jeśli chodzi o black metal to również nie uważa się ich za przodowników. W porównaniu do Norwegów czy Francuzów wypadają dosyć blado. W 1996 roku w miejscowości Graz narodził się blackowy twór o diabolicznej nazwie Asmodeus. Zero niespodzianek: trupie makijaże, topory w dłoniach, ksywki, standardowe liryki. Ot, cała ta typowa otoczka.  Panowie wydali trzy demówki, aby w końcu w 2003 roku wydać pełno grający album. Trzy lata później pod skrzydłami tej samej wytwórni wydali kolejne dzieło, i pomimo że kapela nadal jest aktywna, do tej pory cisza.

Big Blue Records zachwycił ostatnio polskich fanów holenderskich "klasyków dark wave", Clan Of Xymox. Na rynku muzycznym pojawiło się niezwykłe wydawnictwo, zapis koncertu COX z Castle Party 2010 w Bolkowie na DVD i CD audio. Muzyka prezentowana przez zespół to połączenie dark wave, rocka gotyckiego z synthpopem i klimat ten można poczuć podczas tego koncertu, gdyż COX zaprezentowało specjalny program dla uczestników Castle Party. Usłyszeć można same kultowe i lubiane, nowe i stare utwory grupy, a dzięki DVD przenosimy się w czasie wprost na dziedziniec pięknego i klimatycznego zamku w Bolkowie. 

Phallus Dei to grupa dość trudna do sklasyfikowania. Jej początki powiązane są z niemiecką komuna hippisowską istniejąca w Monachium i komponującą pod nazwą Amon Düül. Przez grupę Amon Düül przewinęła się wielka ilość muzyków, niektórych znanych tylko z imienia, często całkowicie przypadkowych. Jednym z nich, nagrywającym i koncertującym pod nową nazwą Amon Düül II był Oliver St. Lingam, który wydał pod takim właśnie szyldem dwie kasety "Pigfuck" i "Per Crucem Ad Lucem". 

Hołdujący tradycji bluźnierczego i obskurnego thrash metalu Bloodthirst wypuścił na świat kolejny kawał mięcha w postaci EPki "Żądza Krwi". Cztery utwory i nieco ponad 15 minut muzyki zrywa beret i masakruje bębenki w uszach z 1000 razy większą skutecznością niż regularne wydawnictwa 90% metalowych kapel.

„Face Of War” taki tytuł nosi najnowsza EP-ka zespołu Wintermoon z Krosna. Panowie w składzie: Judas – wokal, Adam – gitara, Devil - gitara, Martin – bass oraz Lord – perkusja nagrali trzy autorskie kompozycje, które oscylują w okolicach heavy thrash metalu.

A Memorable Day to czterech Włochów, którzy postanowili zaistnieć na rynku wykonując muzykę typową dla Amerykanów, czyli pop-punk, tudzież powerpop. Do ich pierwszego wydawnictwa podeszłam bardzo sceptycznie, choćby po zobaczeniu samej okładki. Jednak po odsłuchaniu pierwszej piosenki byłam już pewna, że Włochy to nie tylko Drupi, a chłopcy są niewątpliwie zdolni.

Post-hardcore i post-rock. Co dalej? Na debiutanckim albumie "The Body and the Soil" z 2005 roku niemiecki zespół Ira wyraźnie dryfował z dala od typowych zasad, panujących w muzyce. Na drugim albumie "Visions of a Landscape" muzycy porzucili fetysz ściany dźwięku. Zespół zachwycająco połączył psychodeliczny space pop i ciężki rock, dzięki melodyjnym aranżacjom i zauważalną obecnością wokalu.

Nie mogło być inaczej. W końcu Collapse Under The Empire i Mooncake nagrali split. Dwa popularne zespoły z Niemiec i Rosji złączyły siły i wydały EPkę, która bardzo wdzięcznie prezentuje odmienne style obu zespołów. Fani obu grup nie zawiodą się, ponieważ na płycie znajdą wszystko to, za co je pokochali. Solidna porcja post-rocka, niekoniecznie dla starych wyjadaczy.

Zapewne wielu z was po raz pierwszy słyszy tą nazwę. Devolved to band powstały w 1996 oryginalnie pochodzący z Australii, jednak od 2005 roku przeniesiony do Los Angeles, gdzie muzycy mieszkają do dziś. Za granicą zespół cieszy się dosyć dużym zainteresowaniem, czego dowodem jest cała masa pozytywnych recenzji czy współpraca muzyków tego zespołu z takimi tuzami metalu jak mi. Dino Cazares. U nas jest o nich... cicho. Powiedziałbym, że aż za cicho zwłaszcza jak się patrzy na umiejętności i ciekawe aranżacje tych chłopaków z Gold Cast, w zasadzie to tylko ci którzy myszkują podobnie jak ja w poszukiwaniu nowych zespołów, natrafili na jakiś jego ślad.

Blacki z czeskiego Root swego czasu postanowił dać sobie spokój z macierzystym zespołem i w ramach odskoczni skupić się na trochę lżejszym, bardziej rockowym graniu. W tym celu zwołał kilku znajomych i wspólnie powołali zespół Cales.