"Oczy Ślepców , słyszysz cisza. Są zwrócone zza pleców. Osiwiały brat, Spójrz pokochasz. Włosy rozprasza wiatr."

Przechodzę przez ulicę waszych wyobrażeń
w czarciej masce na duszy przez rozum rzeźbionej.
Widzę cień szarych świateł, dla wiary splamionej
na kolana i ciernie padają bez marzeń.

Wychodzę na pastwiska blaskiem zaślepione
depcząc czerstwy chleb wieków kopytem wzniosłości.
Słyszę głos niemych owiec, bez krztyny mądrości
idą za swym pasterzem skowytem przyćmione.

Powracam do komnaty ścieżką lewej ręki
czując zapach rozkoszy kwiatu wyzwolenia.
Wśród przegniłych mesjaszy, bliska potępienia
krzyż rozbijam porożem, słysząc wiary jęki

"Bogu niech będą dzięki"

...

Sztuka to przemienianie cierpienia w piękno... Tak brzmi motto Negradonny, które doskonale pasuje do muzyki przez nich wykonywanej. Można określić ją mianem, gothic, ethereal, czy poezja śpiewana. Styl muzyki najbardziej zbliżony jest do heavenly voices. Zespół sam lubi określać swoja muzykę jako alternative dark pop i jak powiedziała mi kiedyś Rozalia - funeral doom metal. Negradonna dzisiaj ma w instrumentarium gitary akustyczne, skrzypce, flet, syntezator oraz bas i perkusję jak i bębny. W tym, co gra, słychać echa muzyki klasycznej, orientalnej i gotyckiej, uczucia i emocje: udręki i namiętności zagubionej duszy - a także śmierć i przemijanie.

Z pędem wiatru biegniesz
Stukot Twego serca zagłusza dziki galop konia

Boisz się? Jesteś paranoiczny
Boisz się tego,co nie istnieje

Kpisz? Twoje słowa się nie przebiją przez lodowaty wiatr
Szum liści jest głośniejszy od Twego próżnego głosu

Pot...
Ścieka z Ciebie,choć gorąc nie bije

Lęk? Nie,to do Ciebie zupełnie nie pasuje
Jesteś zbyt dumny

Igrałeś ze śmiercią,Ciebie nie dopadła
Byłeś zbyt sprytny

Nie bałeś się niczego...

Koło Ciebie zawitał Król Olch
Wyrwał Ci duszę,a zakrwawioną ręka zapisał na wietrze:
'Marność nad marnościami i wszystko co marne'