Przechodzę przez ulicę waszych wyobrażeń
w czarciej masce na duszy przez rozum rzeźbionej.
Widzę cień szarych świateł, dla wiary splamionej
na kolana i ciernie padają bez marzeń.

Wychodzę na pastwiska blaskiem zaślepione
depcząc czerstwy chleb wieków kopytem wzniosłości.
Słyszę głos niemych owiec, bez krztyny mądrości
idą za swym pasterzem skowytem przyćmione.

Powracam do komnaty ścieżką lewej ręki
czując zapach rozkoszy kwiatu wyzwolenia.
Wśród przegniłych mesjaszy, bliska potępienia
krzyż rozbijam porożem, słysząc wiary jęki

"Bogu niech będą dzięki"

...

Sztuka to przemienianie cierpienia w piękno... Tak brzmi motto Negradonny, które doskonale pasuje do muzyki przez nich wykonywanej. Można określić ją mianem, gothic, ethereal, czy poezja śpiewana. Styl muzyki najbardziej zbliżony jest do heavenly voices. Zespół sam lubi określać swoja muzykę jako alternative dark pop i jak powiedziała mi kiedyś Rozalia - funeral doom metal. Negradonna dzisiaj ma w instrumentarium gitary akustyczne, skrzypce, flet, syntezator oraz bas i perkusję jak i bębny. W tym, co gra, słychać echa muzyki klasycznej, orientalnej i gotyckiej, uczucia i emocje: udręki i namiętności zagubionej duszy - a także śmierć i przemijanie.

Z pędem wiatru biegniesz
Stukot Twego serca zagłusza dziki galop konia

Boisz się? Jesteś paranoiczny
Boisz się tego,co nie istnieje

Kpisz? Twoje słowa się nie przebiją przez lodowaty wiatr
Szum liści jest głośniejszy od Twego próżnego głosu

Pot...
Ścieka z Ciebie,choć gorąc nie bije

Lęk? Nie,to do Ciebie zupełnie nie pasuje
Jesteś zbyt dumny

Igrałeś ze śmiercią,Ciebie nie dopadła
Byłeś zbyt sprytny

Nie bałeś się niczego...

Koło Ciebie zawitał Król Olch
Wyrwał Ci duszę,a zakrwawioną ręka zapisał na wietrze:
'Marność nad marnościami i wszystko co marne'

W żyłach moich płynie mrok
lecz sercem dobro rządzi.
Mimo ran i blizn na duszy
mój wzrok za Tobą gdzieś błądzi.

Czarna poświata otuliła wiarę,
nadzieja leży gdzieś w grobie
wśród czerwonych róż miłości
płaczących swą rosą w żałobie.

Kluczem miłości otwarto wrota
do Purgatorium wieczności.
Droga do Nieba - zamknięta przez Boga
Schody piekielne - w nicości.

Zagubiona dusza krwawiąca z boleści
niczym klucz do serca zdradą przełamany.
Kolejna baśń włożona pomiędzy powieści,
gdzie zegar życia przez czas zatrzymany.

Piękna pajęczyna zawieszona
na magicznej bieli sufitu-
kołysze spokojnie i wprawia
w ruch niezliczone myśli
płynące przez koloryt jedwabiu
otulony nieprzenikalną mgłą

Pokój przez który płyną
zostaje zminimalizowany do
kształtu pudełka po zapałkach
jego barwy i odcienie-wszystkie

Jedne prężące się
w butelkowy granat
Drugie zielone-ukazujące
radość cytrynowego drzewka

-Wszystkie niezależnie jakie wspaniale
kontrastują z tą trumienną pajęczyną

Chile nigdy metalową potęgą nie było, ale co bardziej wtajemniczeni zapewne potrafiliby wymienić takie nazwy jak Coprofago czy Undercroft. Tymczasem Poema Arcanus działa na rynku muzycznym już 17 lat i właśnie ukazał się czwarty album grupy zatytułowany "Timeless Symmetry" i trzeba powiedzieć to od razu - miłośnicy jesiennych klimatów będą zadowoleni.

W dniach 01.10-04.11.2009 w Poema Cafe (ul. Wodna 12, Poznań) można obejrzeć wystawę  fotografii Mirrormana, niezależnego polskiego muzyka i fotografa. Prezentowana "Lustrzana Rzeczywistość"  to wycinek  będący częścią większego cyklu, który Mirrorman tworzył przez ostatnie 6 lat.