Po „Peace Sells... But Who’s Buynig?” Megadeth stał się bardzo znanym i rozpoznawalnym zespołem. Płyta odniosła ogromny sukces i przekonała do siebie wielu fanów na całym świecie. Po dwóch latach uderzyli po raz trzeci potwierdzając swoje czołowe miejsce w świecie thrash metalu. „So Far, So Good... So What!” to genialna, ponadczasowa pozycja i myślę, że znajdzie się wiele osób, które tę płytę uznają za najlepszą w dorobku zespołu. Młodzieńczy, szalony thrash, nieskalany żadnymi naleciałościami porywa po dziś dzień nie tylko zarażając swoją pasją, ale także urzekając bardzo już rozwiniętymi umiejętnościami instrumentalnymi i kompozytorskimi Dave’a Mustainea i jego załogi.

Czerwiec 1941r. Baza wojsk lotniczych USAF. Ciągłe ćwiczenia, przelotów bojowych były już bardzo nużące. Chciałbym mieć możliwość skopania tyłków, tych głupich szkopów. Bardzo lubiłem moją P-40stkę, ale marzyłem żeby zasiąść za sterami legendarnego Spitfire’a.

W dniu 27 września 1986 roku w Szwecji podczas trasy koncertowej autokar, którym podróżowała Metallica, wypadł z trasy i się przewrócił. W rezultacie śpiący z tyłu basista Cliff Burton wypadł przez okno i został przygnieciony pojazdem. Zginął na miejscu. Był to wielki szok nie tylko dla zespołu i jego fanów, ale dla całego muzycznego świata. Cliff był bardzo ważną postacią w zespole i jak niejednokrotnie podkreślali James i Lars, wywarł duży wpływ na ich umiejętności kompozytorskie. Mimo tak wielkiej straty Metallica pozbierała się i grała dalej.

Hitem tegorocznego sezonu ogórkowego niewątpliwie będzie kolejny, trzeci sampler trójmiejskiej wytwórni Nasiono Records. Płytę zaczyna bowiem i kończy muzyczny ogóreczek. A co pomiędzy tymi zakąskami? Dużo dobrej muzyki, która sprawdzi się zarówno przy girllu, dożynkach, rytualnym uboju jak i w czasie plażowania. "Nasiono Records Sampler vol. 3" ukaże się już 2 sierpnia 2013 roku. Nasiono Records to jedyna w swoim rodzaju psychodeliczna wizytówka Trójmiasta - artystyczny kolektyw w ramach którego działają muzycy, mistycy, literaci, wariaci i Kolumbowie najróżniejszych roczników.

Zasiądźmy zatem i posłuchajmy nowej składanki wydanej przez polski label. Halotan Records nie jest czymś, co trzeba przedstawiać miłośnikom rodzimego Dark Independent. Zajmijmy się zatem treścią właściwą, czyli muzyką. Od razu tylko zaznaczę, że to recenzja dla wytrwałych, bo będzie długo – jako, że jest to składanka zawierająca w sobie utwory kilku zespołów, postaram się pokrótce przybliżyć i ocenić każdy kolejny kawałek.