Zmierzch Bogów
Wracać wciąż do domu Le Guin
Encyklopedia :

X-Mal Deutschland

X-Mal Deutschland - powstał w 1980 roku, kiedy kilka młodych dziewcząt z Hamburga rozpoczynało swoje pierwsze eksperymenty muzyczne. Pierwotny skład grupy stanowiły: Anja Huwe (wokal), Fiona Sangster (instrumenty klawiszowe), Manuela Rickers (gitara elektryczna), Rita Simon (gitara basowa) i Caro May (perkusja). To kolejne "dziecko" wytwórni 4AD.
Po kilku pierwszych koncertach Rita Simon została zastąpiona przez Wolfganga Ellerbrocka - przez długi czas jedynego męskiego przedstawiciela w zespole. Muzyka z tamtego okresu, dynamiczna, pełna punkowej ekspresji doczekała się dwóch skromnych nagrań płytowych: singla "Schwarze Welt" oraz maxisingla "Incubus Succubus", wydanych przez wytwórnię Zick Zack. Ponadto pojedyncze utwory ukazywały na składankach. Liczne koncerty z takimi zespołami Palais Schaumburg, Einstürzende Neubauten, czy DAF nie spotkały się raczej z większym zainteresowaniem wśród rodzimej publiczności. W tym czasie dochodzi do kolejnej zmiany personalnej w zespole - Caro May zastępuje nowa perkusistka Manuela Zwingmann.

Przełomowy w karierze zespołu okazuje się rok 1982 i zaproszenie do odbycia sesji nagrań dla programu radiowego Johna Peela w Londynie. W listopadzie grupa występuje jako support Cocteau Twins i spotyka się z entuzjastycznym przyjęciem brytyjskiej widowni. Oznacza to również pierwszy kontakt z Ivo Watts-Russelem i słynną wytwórnią 4AD, która wkrótce wydaje pierwszą płytę długogrającą X-Mal Deutschland - "Fetisch". Muzyka z tego albumu zdradza inklinacje nowofalowe, charakterystyczne dla 4AD. Zespół jednak zachowuje swój własny, pełen dynamiki styl, śpiewając nadal w ojczystym języku. Z tego powodu, a także ze względu na swą nazwę bywał często określany jako "teutonic band", mimo zdecydowanych protestów ze strony samych członków zespołu.

Rzeczywiście trudno ich muzykę porównać do np. twórczości Kraftwerk, czy czegokolwiek, co kojarzy się ze stereotypem niemieckiej precyzji i racjonalności. W wywiadach muzycy podkreślali inspirującą rolę emocji, którym najpełniej dawali wyraz podczas koncertów. "Lots of feelings, fortune and sadness" - tak muzykę zespołu w jednym z takich wywiadów określiła Anja Huwe. Na codzień spokojni i opanowani, na scenie pełni pasji i eksplodujący energią, wywarli duże wrażenie na brytyjskiej publiczności. Szczególnie intrygował ich demoniczny image i śpiew wokalistki. Ze względu na odmienny język musieli odbierać jej głos jako kolejny instrument. Jednak to tylko potęgowało wrażenie oryginalności na zdominowanej przez Anglosasów scenie muzycznej.

Grupa często powraca na koncerty do Wielkiej Brytanii, przy okazji nagrywając dla 4AD kolejne single: "Qual" i "Incubus Succubus II". Pod koniec 1983 roku zespół opuszcza Manuela Zwingmann, która postanowiła na stałe pozostać w Londynie. Podczas prób nad drugą płytą długogrającą skład uzupełnia perkusista Peter Belendir. Materiał częściowo zaprezentowany podczas występów m.in. w londyńskim "Lyceum" i nagrany w kwietniu 1984 roku, na rynku ukazał się w dniu 22 czerwca, który rozpoczynał europejską trasę koncertową zespołu. Była to zarazem ostatnie nagranie dla 4AD. Płyta ta nie jest już tak dynamiczna jak poprzednia, zawiera więcej chłodnych i mrocznych brzmień. Niektórzy uważają ją za jedną z najlepszych z gatunku gothic-rock. Nie będąc zwolennikiem szufladkowania i nie odmawiając grupie oryginalności, już po wysłuchaniu pierwszych utworów można się przekonać, że jest w tym określeniu sporo prawdy. Często też porównuje się ich muzykę do twórczości bardziej znanej grupy Siouxsie & The Banshees.

Lata 84-85 to dla X-Mal Deutschland okres licznych koncertów. Zespół regularnie występuje w Europie, odbywa także tournee w Ameryce i Japonii. Z nagrań fonograficznych należy odnotować jedynie singiel "Sequenz", wydany nakładem Smoothside Productions Ltd. Jesienią 1985r. zespół zakłada własną wytwórnię XILE, która rok później wydaje swój pierwszy singel - "Matador". Tytułowy utwór wydany później w kilku zremiksowanych wersjach to zapewne efekt zauroczenia iberyjskim folklorem. To chyba także zwiastun stopniowego odchodzenia od mrocznych brzmień, charakterystycznych dla wcześniejszych nagrań. Producentem tych nagrań był Hugh Cornwell (The Stranglers).

W grudniu 1986 roku pojawił się album "Peel Seesion" zawierający nagrania z sesji dla programu radiowego Johna Peela wyemitowanego 23 kwietnia 1985 roku. Po europejskiej trasie koncertowej Rickers, Sangster i Belinder postanawiają opuścić zespół. Ostatnia płyta X-Mal Deutschland "Devils" ukazała się w 1989 roku. Ostatnie wieści o zespole pochodzą z 1991 roku, kiedy zespół otrzymał propozycję wspólnej trasy koncertowej z The Cramps. X-Mal Deutschland tą propozycję odrzucili.

Muzycy, którzy występowali w zespole:

Anja Huwe - wokal
Fiona Sangster - instrumenty klawiszowe
Henry Staroste - instrumenty klawiszowe
Manuela Rickers - gitara elektryczna
Frank Z - gitara elektryczna
Wesley Plas - gitara elektryczna
Wolfgang Ellerbrock - gitara basowa
Manuela Zwingmann - instrumenty perkusyjne
Peter Bellinder - perkusja
Curt Cress - perkusja

Dyskografia:

01. Incubus Succubus (EP) (1982)
02. Fetisch (1983)
03. Qual (EP) (1983)
04. Tocsin (1984)
05. Viva (1987)
06. Devils (1989)

Oficjalna strona internetowa: brak
MySpace: www.myspace.com/myspacexmaldeutschland
Komentarz
Średnia ocena: 0
Oceny: 0
starstarstarstarstar

Podobne artykuły