..to nie potwory..

Gdyby tak
rozjaśnić mrok
oświetlić wszystko to
co nazywamy złem
co wzbudza strach
być może zamiast
istot upiornych
dostrzeglibyśmy ich ból
cała armię nagich postaci
odartych z dumy
a w ich krwawych oczach
zobaczylibyśmy żal
i tęsknotę za światłem
najczystszą samotność
Ci którzy trwają w mroku
od wieków
szukając siebie nawzajem
by rozwiać swój strach
monotonną samotność,
to nie potwory
ukrywają się w mroku
lecz postacie którym
odebrano światło
za ich bunt
wywołany dumą
może nie czują skruchy
lecz pogrążeni w samotności
zapomnieli dlaczego są źli

...

czy na pewno są źli?
Może tylko zagubieni
ich krwawe oczy
szukające w ciemności
okruchów zrozumienia
ich martwe głosy
krzyczące wśród cieni
istoty skazane na tułaczkę
wiecznie samotne...
potępione na wieki