Apetyt rośnie w miarę jedzenia. Po wydaniu "Follow The Reaper" COB trafiło do grona moich ulubionych zespołów i z niecierpliwością czekałem jak kolejny krążek Finów zmiecie mnie z fotela. Kiedy dorwałem płytkę z niecierpliwością wrzuciłem do odtwarzacza i ... usta zwinęły się w podkówkę. Od samego początku dało się odczuć, ze "Hate Crew Deathroll" będzie albumem zupełnie innym niż poprzednicy.

Nigdy wcześniej nie miałem okazji zetknąć się z twórczością Non Opus Dei. Może po prostu nie zwracałem uwagi na artykuły na temat tego zespołu myśląc, ze to kolejna "blackowa młócka". W końcu nazwa zespołu "Nie Dzieło Boga" zobowiązuje do bluźnierstwa. Ale jak slogany promocyjne nowego albumu głoszą to "charakterystyczne brzmienie Non Opus Dei można zamknąć w następujących słowach: awangarda, diaboliczność, rytualność, magia, łamanie stereotypów i granic". O ile zawsze hasła pokroju "diaboliczność, magia itp." rodzą na mojej twarzy ironiczny uśmiech, o tyle chciałem zobaczyć ile tej "niezwykłości" w Non Opus Dei jest.

Po nagraniu 5 albumów w jednakowym składzie, w Testament pojawiły się pierwsze roszady personalne. Zespół opuścili Louie Clemente oraz Alex Skolnick, który z płyty na płytę wykazywał coraz mniejsze zainteresowanie thrash metalem, a coraz większe jazzem i heavy metalem. W jego miejsce zespół zwerbował wszędobylskiego wirtuoza Jamesa Murphy. O wiele większe problemy były jednakże ze znalezieniem perkusisty, którym na okres nagrania płyty został John Tempesta. Zadaniem "nowego" składu było odbudowanie szacunku i zaufania fanów, które zespół stracił nagrywając coraz lżejsze albumy. Czy "Low" sprostał oczekiwaniom? I tak i nie.

Nie tak dawno na łamach DarkPlanet pojawiła się recenzja debiutanckiego krążka Exlibris. Teraz czas na kolejną - charakterystykę krążka demo "Znamię". Zespół Exlibris jawi się być polskim Nightwishem, ale zwracają uwagę elementy stricte hardrockowe.

Ogłaszamy kolejny konkurs. Do rozdania mamy dwie płytki promo - „Id” kapeli Chain Reaction z Warszawy.
Ich twórczość to połączenie elementów thrashu, stonera i heavy metalu, czyli wszystkiego, co siedzi w głowach muzyków.
Płytki zdobędą dwie pierwsze osoby, które wyślą swoje dane na adres redakcyjny: info@darkplanet.pl.

Zapowiadana na tegoroczną jesień, nowa płyta kapeli Type O Negative ukaże się na samym początku przyszłego roku (w styczniu 2007). Krążek będzie nosił tytuł: "Dead Again".
Jak już wspominaliśmy, album zostanie wydany przez niemiecką SPV.
W tej chwili przechodzi etap miksowania. Nadal nie wiadomo ile utworów znajdzie się na płycie i jakie będą to kawałki. Wiemy jednak, iż pojawi się gościnny głos Tary VanFlower - wokalistki zespołu Lycia.

Drugim singlem, promującym najnowszą płytę Camouflage będzie "The Pleasure Remains". Krążek zostanie wydany tylko w Polsce - a to za sprawą naszego rodzimego wydawcy.
Singiel będzie limitowaną edycją, a w jego skład wejdą aż cztery remiksy utworu tytułowego oraz kawałek "Your Own World".
The Pleasure Remains pojawi się w eterze już 4 grudnia - wtedy właśnie wejdzie na radiowe play-listy.

Ogłaszamy kolejny konkurs. Tym razem do wygrania są 4 tegoroczne albumy „Skyward” warszawskiej kapeli Exlibris. Zasady konkursu są bardzo proste: płyty otrzymają pierwsze cztery osoby, które wyślą mailem adres info@darkplanet.pl swoje dane niezbędne do dostarczenia przesyłki. Na Wasze maile czekamy do końca bieżącego tygodnia. Bliższe informacje na temat grupy znajdziecie w dziale: linki/wspierane zespoły.

Oni nawet nie chcą wiedzieć, co się dzieje. Udają, że nie widzą podkrążonych, szklistych oczu, drżących dłoni i coraz liczniejszej czarnej garderoby. W sumie, kiedy ludzie sami sobie zasłaniają oczy nie możemy spodziewać się, że zauważą nasz strach. Są inwalidami w kwestii pomocy. Chociaż prawdopodobnie w innych kwestiach i w stosunku do innych ludzi są z pewnością całkowicie pełnosprawni. Są bardzo blisko mojego serca, ale nawet nie potrafią tego zauważyć.

Nie chcą słuchać. Pełne żalu słowa zakłócają własnymi skargami. Te zdania… przyozdobione łzami są dla nich zupełnie niesłyszalne. W całkowitej ironii mijają prośby, które rosną w miarę obojętności. Brak ludzkiego zainteresowania.

Niepełnosprawni. Na własną prośbę nie słyszą mojego wołania. Krzyczę za nimi w pogoni za miłością. Biegnę… chcę być blisko nich. Tak, jak najbliżej. Być dla nich kimś godnym zauważenia. A oni udają, że biegną w przeciwną stronę jedynie dla rozrywki.

A Ty… z mojego punktu widzenia stoisz w miejscu. Uśmiechasz się. Moja dusza z zapartym tchem zapatrzona w błękit Twoich oczu, nie widzi stóp, które odchodzą. A wszystko przez zjawisko fizycznie niewytłumaczalne. Wszystko przez to niebo będące Twoją tęczówką. To dziwne. Zazwyczaj to tęcza jest na niebie. A w Twoim przypadku to niebo znajduje się na tęczy. Dlaczego kusi mnie ten krajobraz i nakazuje mi iść za Tobą zostawiając wszystko, co mam? Czuję, że tonę w morzu Twoich oczu, znikam w ich głębi, spadam z jednej z chmur na niebie. Jak to się stało? Mamy tę samą prędkość, dlatego nie widzę, że odchodzisz. Wydaje mi się, że wcale za Tobą nie podążam, że potrafię Ci się oprzeć. Kusisz.

Przeciwdziałanie.

32Crash, to grupa założona przez lidera dobrze nam znanego Front 242 - Jeana-Luca DeMeyera. W skład kapeli wchodzą jeszcze dwaj inni dobrze znani belgijscy muzycy: Lemeire i Jan D'Hooghe.
Pierwszy utwór nowopowstałego tria nosi nazwę "Dust and Drought", a znaleźć go można w profilu kapeli w serwisie MySpace.
Muzyka grana przez 32Crash, to mix kilku cieższych gatunków: punka, electro oraz muzyki charakterystycznej dla lat 80-tych.

 Mojemu bratu Robertowi Marczakowi