Jestem Krukiem
Otulam czarnymi skrzydły
grób szczęścia mego
Po czerni piór
krew gorzka się toczy
I groblę najmilszą
szkarłatem swym broczy
Prócz bólu i żalu
śmierci przepełnia pragnienie
Patrząc w jej przepastne oczy
czuję chłód... ukojenie...
Zbliż się do mnie o Pani
już Ci kark swój chylę
Jednym cięciem wprawnym
przerwij bólu chwilę...
I legł Kruk na groblę
pozbawiony ducha
Z oka łza cierpienia
ostatnia spłynęła...
Dark_Apostle : Mimo iż sam temat wiersza (kruk-śmierć), stanowi w gotyckim universum,...
