***
Patrząc na godzinę powinnam spać a nie dodawać wiersze na tej stronie.. No ale mam swoje powody (dla których nie śpię rzecz jasna) no i aby nie umrzeć z nudów postanowiłam podzielić się z wami tak szczerze mówiąc... Namiastką mego życia. Dlaczego życia? Chyba każdy, kto pisze wiersze wie o co chodzi... Bynajmniej ja tak mam, że każdy problem wylewam na kartkę to już jest moje UZALEŻNIENIE i tak naprawdę... to nikt mnie już tego nie oduczy bo potrafię pisać godzinami i to nie tylko wiersze... Może i nie są one (mym skromnym zdaniem) IDEALNE ale jednak to jest jeden sposób, który pomaga mi opanować :
*złość*smutek
....................................................................................
Więc jeśli już odważyłam się to dodam, że zaczęłam pisać gdzieś z 4 lata temu. DUŻO tego nie mam bo sami wiecie... nie zawsze można... A czasem jak już coś naprawdę PIĘKNEGO ułoży się w głowie "do zapamiętania" to później nagle się zapomina i takim sposobem parę dobrych (moim zdaniem) teksów uleciało z wiatrem. Także to na tyle...
Przy okazji jestem tu nowa ale otwarta na wszystkich ;)
....................................................................................
...staram się starać...
Patrząc na godzinę powinnam spać a nie dodawać wiersze na tej stronie.. No ale mam swoje powody (dla których nie śpię rzecz jasna) no i aby nie umrzeć z nudów postanowiłam podzielić się z wami tak szczerze mówiąc... Namiastką mego życia. Dlaczego życia? Chyba każdy, kto pisze wiersze wie o co chodzi... Bynajmniej ja tak mam, że każdy problem wylewam na kartkę to już jest moje UZALEŻNIENIE i tak naprawdę... to nikt mnie już tego nie oduczy bo potrafię pisać godzinami i to nie tylko wiersze... Może i nie są one (mym skromnym zdaniem) IDEALNE ale jednak to jest jeden sposób, który pomaga mi opanować :
*złość*smutek
....................................................................................
Więc jeśli już odważyłam się to dodam, że zaczęłam pisać gdzieś z 4 lata temu. DUŻO tego nie mam bo sami wiecie... nie zawsze można... A czasem jak już coś naprawdę PIĘKNEGO ułoży się w głowie "do zapamiętania" to później nagle się zapomina i takim sposobem parę dobrych (moim zdaniem) teksów uleciało z wiatrem. Także to na tyle...
Przy okazji jestem tu nowa ale otwarta na wszystkich ;)
....................................................................................
...staram się starać...
Komentarze
evanescence : ciekawy...
Mandraghora : w warstwie stylistyczno-ideowo-tonalno-leksykalnej Wtf? Wybacz, Ko...
Wampgirl : Co po niektórzy mieli takie aspiracje już za życia. No bo jakim sposobem p...
evanescence : ciekawy...
Mandraghora : w warstwie stylistyczno-ideowo-tonalno-leksykalnej Wtf? Wybacz, Ko...
Wampgirl : Co po niektórzy mieli takie aspiracje już za życia. No bo jakim sposobem p...
Komentarze
evanescence : Podoba mi się....
KostucH : Naprawdę pięknie piszesz. Może by to tak zebrać w całość i wy...
KostucH : Trudno stwierdzić czy jeszcze kiedyś coś podobnego przyjdzie do głow...
evanescence : Podoba mi się....
KostucH : Naprawdę pięknie piszesz. Może by to tak zebrać w całość i wy...
KostucH : Trudno stwierdzić czy jeszcze kiedyś coś podobnego przyjdzie do głow...
"Oczy Ślepców ,
słyszysz cisza.
Są zwrócone zza pleców.
Osiwiały brat,
Spójrz pokochasz.
Włosy rozprasza wiatr."
Przechodzę przez ulicę waszych wyobrażeń
w czarciej masce na duszy przez rozum rzeźbionej.
Widzę cień szarych świateł, dla wiary splamionej
na kolana i ciernie padają bez marzeń.
Wychodzę na pastwiska blaskiem zaślepione
depcząc czerstwy chleb wieków kopytem wzniosłości.
Słyszę głos niemych owiec, bez krztyny mądrości
idą za swym pasterzem skowytem przyćmione.
Powracam do komnaty ścieżką lewej ręki
czując zapach rozkoszy kwiatu wyzwolenia.
Wśród przegniłych mesjaszy, bliska potępienia
krzyż rozbijam porożem, słysząc wiary jęki
"Bogu niech będą dzięki"
w czarciej masce na duszy przez rozum rzeźbionej.
Widzę cień szarych świateł, dla wiary splamionej
na kolana i ciernie padają bez marzeń.
Wychodzę na pastwiska blaskiem zaślepione
depcząc czerstwy chleb wieków kopytem wzniosłości.
Słyszę głos niemych owiec, bez krztyny mądrości
idą za swym pasterzem skowytem przyćmione.
Powracam do komnaty ścieżką lewej ręki
czując zapach rozkoszy kwiatu wyzwolenia.
Wśród przegniłych mesjaszy, bliska potępienia
krzyż rozbijam porożem, słysząc wiary jęki
"Bogu niech będą dzięki"
W żyłach moich płynie mrok
lecz sercem dobro rządzi.
Mimo ran i blizn na duszy
mój wzrok za Tobą gdzieś błądzi.
Czarna poświata otuliła wiarę,
nadzieja leży gdzieś w grobie
wśród czerwonych róż miłości
płaczących swą rosą w żałobie.
Kluczem miłości otwarto wrota
do Purgatorium wieczności.
Droga do Nieba - zamknięta przez Boga
Schody piekielne - w nicości.
Zagubiona dusza krwawiąca z boleści
niczym klucz do serca zdradą przełamany.
Kolejna baśń włożona pomiędzy powieści,
gdzie zegar życia przez czas zatrzymany.
lecz sercem dobro rządzi.
Mimo ran i blizn na duszy
mój wzrok za Tobą gdzieś błądzi.
Czarna poświata otuliła wiarę,
nadzieja leży gdzieś w grobie
wśród czerwonych róż miłości
płaczących swą rosą w żałobie.
Kluczem miłości otwarto wrota
do Purgatorium wieczności.
Droga do Nieba - zamknięta przez Boga
Schody piekielne - w nicości.
Zagubiona dusza krwawiąca z boleści
niczym klucz do serca zdradą przełamany.
Kolejna baśń włożona pomiędzy powieści,
gdzie zegar życia przez czas zatrzymany.