Archetyp

I na cóż się pisarzu unosisz?
Nasz niemy Ikarze gdzies pośrodku ziemi niczyjej.
Pomykasz miedzy nami,
odejmując innym słowa od ust,
a wklejając do zachlapanego kawą zeszytu.
Nie śpisz, nie jesz, nie myślisz.
Niczym Orfeusz losu swemu rzucasz wyzwanie!
Niczym Syzyf wciąż toczysz ten marny bój...
Schodzisz za każdym razem do podziemi po Dantego nadzieję...
a wytaczasz głaz z czołem opuszczonym,
z twarzą umorusaną od nienawiści...
Baczysz biedny pod słońce,
z żalem w oczach do samego siebie.
Złożyłeś swe słowo na papierze Horacjański wysłanniku
złożyłes swą dusze na wiecznym pomniku.