Ciężko by było stwierdzić jaką muzykę gra argentyński Fughu patrząc na okładkę ich najnowszej płyty „Lost Connection”. Właściwie mogłoby to być wszystko, ale ciężko też jednoznacznie stwierdzić cóż to takiego po zapoznaniu się z albumem. Ogólnie rzecz biorąc jest to metal progresywny, ale z wieloma dodatkami i rozchodzący się w różnych kierunkach.
Jest w tym też sporo groteski. Wokal jest jakby z kukiełkowego teatru, szczególnie w takim „Right From The Bone” oraz „Call Now!”, gdzie jego karykaturalność idzie w parze z abstrakcyjnością tekstu i poplątaniem instrumentalnym. „Pixel Hero” jest za to bardziej emocjonalną i zaśpiewaną górnolotnie piosenką, która powoli się rozkręca, doprawia elektroniką, aż w końcu rozbrzmiewa gwiezdnym pyłem. „Stay” z kolei to numer zaczynający się jazzowo, a okazujący się balladą w stylu Dream Theater z dużą ilością pianina. Coś dla fanów rzewniejszej twarzy tego zespołu, ale piosenka fajna i mająca swoją tożsamość. Podobnie jest w „What If” i w „Martian”, ale tym razem już bardziej w stylu Anathemy. Zresztą ta zawoalowana delikatność jest cechą charakterystyczną Fughu i pojawia się choćby w następnym „The Goat”, tym razem w towarzystwie ciężkiego basu, albo dalej w „Told You” i ostatnim "Vexed Flower".
A pod tym wszystkim dużo efektów, warstwy elektronicznej i klawiszy, choć nie w ilościach przykrywających główny wątek. Wszystko dzieje się raczej spokojnie i statecznie, ale ze szczyptą mocy i wyłaniającymi się liniami melodyjnymi. Jest też ta pokrętna gra na instrumentach, bo w końcu jest to metal progresywny. Pozycja ciekawa, po paru razach zaczynająca się sklejać w spójne całości, no i dla nas egzotyczna. Jak więc ktoś lubi taką muzykę to może sobie poszukać.
Tracklista:
01. Peggy
02. Pixel Hero
03. Call Now
04. Stay
05. The Goat
06. Told You
07. Right From The Bone
08. Martian
09. What If
10. Vexed Flower
Wydawca: Fughu (2020)
Ocena szkolna: 4+
