Jak dla mnie too.. chyba wsystkim wam znany Alexi Laiho. Myślę że zasłużył na miano jednego z najlepszych gitarzystów na Ziemii. Nie mam pojęcia jak można sklejać nutki w taką prędkość. Jest jeszcze znany Daron Malakian z SOAD'u za swoją ekspresję na scenie, jak grał w dziwnych pozycjach i w ogóle, ogóle XDDDDD Poza tym Dimebag Darell za swoje solówki. Chyba szyscy.

Wszyscy jesteśmy pojebani, ale niektórzy bardziej.

Polecam kolejnego gitarzystę, którego warto znać, choćby dlatego, że wygrał plebiscyt Guitar Idol w 2009.

od czasu do czasu warto wrócić do źródła

Trey z MA i Karl Sanders z Nile.

Alleluja i do przodu.

Kurt Cobain- Nirvana
Adam Darski- Behemoth
Carlos Santana
Jimi Hendrix
I wielu innych

Jestem inny bo myślę,wierzę w siebie i słucham siebie, inni ludzię nie myślą i wolą słuchac innych

[quote:7a9f3e14d4="Yngwie"]Polecam kolejnego gitarzystę, którego warto znać, choćby dlatego, że wygrał plebiscyt Guitar Idol w 2009.



[/quote:7a9f3e14d4]
Muszę przyznać że pan zrobił na mnie wrażenie. Jest świetny technicznie i do tego super brzmi.

Jeśli walczysz masz szansę przegrać, lecz jeśli nie walczysz nie masz szans wygrać.

Nic dodać nic ująć. Facet ma talent i ciekawą technikę.

Jeśli walczysz masz szansę przegrać, lecz jeśli nie walczysz nie masz szans wygrać.

Wrzucam kolejnego fajnego gitarzystę z kręgu aspirujących do miana Guitar Idol. Muris Varajic, Bośniak, co zresztą słychać po orientalnym brzmieniu, a bardziej technicznie rzecz ujmując po częstym korzystaniu ze skali frygijskiej, charakterystycznej właśnie dla tego kraju.

od czasu do czasu warto wrócić do źródła

a czy skalami frygijskimi nie czaruje właśnie niejaki Marty Friedman ;> ?

.

[quote:56ab702c2a="Harlequin"]a czy skalami frygijskimi nie czaruje właśnie niejaki Marty Friedman ;> ?[/quote:56ab702c2a]

A pewnie i czaruje, ale nigdy się pod tym kątem nie dopatrywałem. "Zmusiłeś" mnie do przejrzenia Youtube'a i nawet "frygijskiego" Malmsteena znalazłem, hehe.

Z tym, że po nich nie poznałem, że akurat takich użyli, na szczęście było podpisane :P.

A tą orientalną skalę u Varajica słychać, również po sposobie artykulacji, akcentowania konkretnych dźwięków i używania triol.

Skala frygijska też nie jest jedna. Ta normalna, to zwykła durowa, ale zaczynająca się nie od pierwszego dźwięku a od trzeciego.

Jak sobie jeszcze raz przesłuchałem ten kawałek Varajica, to mógłbym powiedzieć (jeśli się nie mylę), że na początku zagrał w e-molowej harmonicznej a od 20 sekundy przeszedł na A-frygijską, a ta nieorientalna część to nie wiem z czego korzystał.

O, jeszcze mogę edytować. A skoro tak to dorzucę kolejnego Bośniaka używającego tych samych skal, z tym że w power metalu i wychodzi mu to świetnie. Emir Hot.

od czasu do czasu warto wrócić do źródła

Zapuściłem się dziś do Brazylii i odkopałem Kiko Loureiro solo i Oziela Zinho. Nic odkrywczego, ale fajne, coś jak MacAlpine czy Gilbert z prostszych i weselszych numerów o równym metrum z prostym podkładem sekcji rytmicznej. Zinho gra prawie tylko tak.

od czasu do czasu warto wrócić do źródła

Tripple Post Hammerblow! - niech mi moderatorzy wybaczą, że nikt tu nie podejmuje tematu gitarzystów. Kontynuując wątek kolejni heavy/powermetalowcy - tym razem z Japonii. W kraju, do którego bez przerwy docierają bonus tracki albo japanese editiony kilku ciekawych też się znajdzie. Polecam Syu, Gentaro i Norufumi Shimę (gitarzystę dość znanego Concerto Moon).

od czasu do czasu warto wrócić do źródła

Oho, zdaje się, że udało się uspójnić wątek, fajnie. Zatem proponuję coś co nie odbiega bardzo od Bucketheada, ale jest bardziej w moim stylu. Dziś Francja, tutaj mam swoich faworytów w postaci Stephana Forte (Adagio) i Patricka Rondat:

od czasu do czasu warto wrócić do źródła

John McLaughlin (Mahavishnu Orchestra)

Wierzę w Boga, Ojca Wszechmogącego ...

McLaughlina z kolei trudno nie skojarzyć z Alem di Meolą (i czasem z Paco de Lucią):

od czasu do czasu warto wrócić do źródła

Niewiele się zmieniło u mnie na topie, ale warto odświeżyć temat:

1) Yngwie Malmsteen - zabrzmi zbyt ogólnikowo, ale za muzyczny całokształt (za sposób bycia już nie)
2) John Petrucci - za umiejętność przekazywania wiedzy i sposób bycia
3) Mark Knopfler - jego muzyka świetnie działa na psychikę i dobrze się przy niej pracuje
4) Jari Mäenpää - za wszechstronność i poczucie humoru
5) Max Cavalera - za umiejętność przekazywania pozytywnej energii

Z polskich raczej dopiero trzecia, czwarta dziesiątka i raczej weterani jak np. Marek Raduli.

od czasu do czasu warto wrócić do źródła

[quote:c0887b4edd="Yngwie"]... Skala frygijska też nie jest jedna. Ta normalna, to zwykła durowa, ale zaczynająca się nie od pierwszego dźwięku a od trzeciego...[/quote:c0887b4edd]
Skala frygijska nie jest durowa, tylko ewidentnie mollowa. Tworzy się ją od trzeciego stopnia korespondującej gamy durowej (np. E phrygian/frygijska to gama C dur grana od E do E tj. e f g a h* c d e )
*w Stanach i Anglii nasze h zapisują jako b

Do not quote - think for yourself

Hmmm, no właśnie miałem na myśli to, co napisałeś na nawiasie, czyli że to są te same dźwięki co w skali durowej, ale grane od trzeciego. Wiadomo też, że dźwięki skali C-dur, są takie jak a-moll, z tym że a-moll jest grana od szóstego dźwięku skali C-dur.

Ale samej sekwencji: "e f g a h c d e" nie rozkminiłbym jako mollowej (ani durowej), bo sekunda mała występuje tu pomiędzy I a II dźwiękiem (e-f), a w każdej skali mollowej z definicji półton występuje pomiędzy II a III dźwiękiem.

od czasu do czasu warto wrócić do źródła

[quote:518c18977f="Yngwie"]
...Ale samej sekwencji: "e f g a h c d e" nie rozkminiłbym jako mollowej (ani durowej), bo sekunda mała występuje tu pomiędzy I a II dźwiękiem (e-f), a w każdej skali mollowej z definicji półton występuje pomiędzy II a III dźwiękiem.[/quote:518c18977f]

Błąd.Tryb skali wynika nie z tego gdzie jest w niej sekunda mała (nie ma czegoś takiego jak definicja skali molowej wiążąca ją sztywno z położeniem półtonu między II a III stopniem), a z akordu(akordów) które można na niej rozpiąć - z podstawą e w tym przypadku, czyli harmonii, jaką ona asocjuje. Akordy e g h e (Em), e g h d (Em7=G/Ebass) mają ewidentne ciążenie molowe. Jeszcze jeden typowy dla tej skali to -tym razem nie molowy- e f a c (F/Ebass), stosowany m.in. we flamenco i ogóle w muzyce hiszpańskiej.

Do not quote - think for yourself

[quote:2c5d612d10="Yngwie"]Niewiele się zmieniło u mnie na topie, ale warto odświeżyć temat:

1) Yngwie Malmsteen - zabrzmi zbyt ogólnikowo, ale za muzyczny całokształt (za sposób bycia już nie)
2) John Petrucci - za umiejętność przekazywania wiedzy i sposób bycia
3) Mark Knopfler - jego muzyka świetnie działa na psychikę i dobrze się przy niej pracuje
4) Jari Mäenpää - za wszechstronność i poczucie humoru
5) Max Cavalera - za umiejętność przekazywania pozytywnej energii

Z polskich raczej dopiero trzecia, czwarta dziesiątka i raczej weterani jak np. Marek Raduli.[/quote:2c5d612d10]

To ciekawe gdzie u Ciebie sa tacy Mistrzowie jak Nalepa, Waglewski, Antymos Apostolis, Paco de Lucia, Jimmy Page, Buddy Guy, Eric Clapton, Steve Ray Vaughan, Joe Bonamassa ??

jam cłek wolny lec ślebodny ;)

[quote:2d7515048a="JancioWodnik"]

To ciekawe gdzie u Ciebie sa tacy Mistrzowie jak ... Antymos Apostolis ... ?? [/quote:2d7515048a]

Lakis - zawsze z przodu.

Do not quote - think for yourself