Nie byłem przekonany do tego krążka od samego początku. Najpierw pojawiły się te dwa single „Life” i „Closer to the Animal”, i coś wyraźnie wisiało w powietrzu, po prostu było wiadome, że najnowszy materiał Sonata Arctica nie będzie tym, za co ma go sam zespół, w istocie nie będzie sięgał nawet poprzeczki „Pariah's Child”, a już tutaj nie stała zbyt wysoko. Ostatecznie „Ninth Hour” ukazał się jakiś czas temu niezmiennie utwierdzając mnie w przekonaniu, że za każdym odsłuchem nie kryje się nic, czym finowie nie zdążyliby uraczyć nas wcześniej.