Na ten koncert czekałem od dłuższego czasu i wiązałem z nim spore nadzieje. W końcu na jednej scenie miały stanąć wyśmienite w swoim gatunku zespoły. Każdy jeden zdążył już zdobyć sporą popularność, a ich muzyka jest tak wyjątkowa i odmienna, jak szerokości geograficzne krajów, z których pochodzą.

W przyszłą sobotę, 4 grudnia, fani skandynawskiej melodyjnej melancholii przeplatanej momentami hałaśliwego szaleństwa powinni już szykować się na degustację wyszukanego zestawu, która odbędzie się wyłącznie w warszawskim klubie Progresja. Apetyty zaostrzy cierpki Mar De Grises importowany z dalekiego Chile, po nich pierwszy głód zaspokoi Sólstafir ze spowitej parą gejzerów Islandii, a danie główne zaserwują fińscy połykacze słońca ze Swallow The Sun. Mamy dla Was konkurs w którym możecie wygrać pojedyncze wejściówki na ten koncert. Wystarczy podać tytuł najnowszego albumu fińskiej formacji. Na odpowiedzi, wraz darkplanetowym nickiem czekamy do 1 grudnia. Prosimy je nadsyłać na adres: konkurs@darkplanet.pl.

Dokładnie za miesiąc ciężkie doomowe brzmienia wypełnią na kilka godzin wnętrze warszawskiego klubu Progresja. Na jedyny koncert w naszym kraju pojawią się w stolicy Finowie ze Swallow the Sun.Towarzyszyć będą im Islandczycy z Sólstafir oraz Chilijczycy z Mar De Grises. Będzie to prawdziwa uczta dla fanów ciężkiego, powolnego brzmienia a jednocześnie okazja do spotkania się z muzykami z tak egzotycznych krajów. Organizatorem koncertu jest Agencja MA-IN, Darkplanet.pl objęło koncert patronatem medialnym.

Znane są już wszystkie szczegóły polskiego przystanku na trasie koncertowej Swallow The Sun - European Tour 2010. Doomowa uczta rozpocznie się czwartego grudnia (sobota) w warszawskiej Progresji. Przed Finami zagra Sólstafir (Islandia) oraz Mar De Grises (Chile). Bilety można nabywać w klubie oraz w placówkach Eventim w cenie 59 zł. W dniu wydarzenia koszt wejściówki to 70 zł. Organizatorem koncertu jest Agencja MA-IN. DarkPlanet.pl patronuje medialnie imprezie

W rok po szokującym debiucie Throbbing Gristle kontynuuje obraną ścieżkę wydając kolejny materiał za sprawą swej domowej wytwórni - Industrial Records. Krążek "D.o.A. The Third And Final Report" to kolejne kilkadziesiąt minut eksperymentalnej muzyki przeznaczonej dla specyficznych ludzi, którzy byliby w stanie zachwycić się tym trudnym do przegryzienia albumem.

Muzyka industrialna, zwłaszcza ta proponowana przez zespoły końca lat 70. do najłatwiejszej w odbiorze nigdy nie należała. Najlepiej świadczy o tym pierwszy krążek w historii pionierów tej odmiany muzyki eksperymentalnej - Throbbing Gristle. Ów brytyjski kwartet za pomocą rozlicznych elektronicznych urządzeń, "zabrudzonego" dźwięku żywych instrumentów oraz chaotycznego głosu wokalisty, na nowo definiuje pojęcie turpizmu w muzyce eksperymentalnej. "Second Annual Report" - jako ich pierwszy album, stanowi zaczątek drogi kontynuowanej przez grupę, aż do dnia dzisiejszego.

O tym, że Varg Vikernes (a.k.a. Count Grishnackh) planuje wydać nową płytę informowaliśmy już w lipcu. Teraz lider norweskiego Burzum pokusił się o ujawnienie kilku szczegółów dotyczących produkcji, jednocześnie wyrażając swoje zdanie na temat aktualnej formy muzyki zwanej black metalem: "Nadchodzący album zatytułowałem "Belus" a jest to muzyczny i liryczny opis tytułowego "białego Boga" oraz licznych wydarzeń z jego życia. Opisałem historie z mitów by zaprezentować Państwu specyfikę magii i religii starożytnej Europy (więcej bogato opisanych w mojej książce "'Trolldom og Religion i Oldtidens Skandinavia"). Muzycznie nie jest to płyta przeznaczona dla słuchaczy o mało wybrednych gustach - to coś dla tych, którzy gotowi są przysiąść na chwilę i w samotności pomyśleć o Białym Bogu, naszych przodkach,  o ich wspaniałej, bogatej kulturze...".

Na jednym z norweskich portali muzycznych ukazał się najnowszy wywiad z liderem projektu Burzum, Vargiem Vikernesem (a.k.a. Count Grishnackh), który swego czasu wsławił się zabójstwem gitarzysty Mayhem Oysteina Aarsetha (a.k.a. Euronymous) i spaleniem co najmniej trzech kościołów za co skazany został na 16 lat więzienia. Z  rozmowy przeprowadzonej krótko po opuszczeniu więziennych murów (na razie na okres próbny, przyp. aut.) jasno wynika, że muzyk poważnie zainteresowany jest wydaniem nowego albumu długogrającego, pierwszego po ponad 11 latach przymusowej, więziennej przerwy. "Na tę chwilę mam dziewięć nowych kompozycji, które chciałbym opublikować na płycie za rok. Będzie to materiał czysto "metalowy", prawdziwy Burzum" - mówi Vikernes.

Peter Christopherson (znany z Coil, Throbbing Gristle) i Ivan Pavlov (występujący pod pseudonimem COH) postanowili połączyć siły, skutkiem czego powstał projekt Soisong, tworzący mroczną, dekadencką, elektroniczną muzykę. Duet zadebiutuje już 11 maja albumem "xAj3z". Płyta będzie posiadać oryginalny oktagonalny kształt, skutkiem czego może być odtwarzana tylko w zwykłych odtwarzacz CD. Dodatkowo pudełko będzie wzorowane na sztuce orgiami.

Brytyjska para Cosey Fani Tutti i Chris Carter - połowa legendarnego Throbbing Gristle, zespołu który w połowie lat 70-tych ubiegłego wieku zapoczątkował industrial jako nurt kulturowo-artystyczny. Po rozpadzie Throbbing Gristle Cosey i Chris zdecydowali się na działalność w duecie Chriss & Cosey, który początkowo prezentował repertuar oparty na transowych rytmach, często ocierający się w swojej estetyce o popularne rozwiązania stylistyczne muzyki dyskotekowej.

Od czasu debiutu Holendrzy chyba wyciągnęli jakieś wnioski, gdyż "Left In Grisly Fashion" to płyta, która powinna pozwolić się wbić "prostytutkom" do grona najlepszych zespołów death/grindowych.

Industrialny Throbbing Gristle w tym roku uraczy swoich fanów nie lada wydawnictwem. Za sprawą wytwórni Industrial Records i Mute Records ukaże się unikalny boks zawierający siedem płyt DVD. Na każdym z krążków znajdzie się mnóstwo materiałów audio-wideo związanych z działalnością brytyjskiej legendy, m.in. występy i ujęcia zza sceny z lat 1979/1981, klip "Psychic Rally In Heaven" autorstwa Dereka Jarmana czy występy zespołu z lat 2004/2005 krótko po jego reaktywacji.

Debiutancki krążek formacji, która niewątpię, że namiesza jeszcze na blackmetalowej scenie. Po wydaniu dwóch demówek, nikomu nieznany zespół o długiej nazwie Wolves In The Throne Room przypierdolił (gdyż inaczej tego nie nazwę) krążkiem, który moim zdaniem jest jednym z najlepszych w gatunku. Gdy dostaję krążek zawierający 4 utwory, a trwający blisko 60 minut (każdy utwór powyżej 10 minut), to jedynym moim skojarzeniem jest Opeth "Morningrise".

W dwa lata po debiucie zespół dał o sobie znać i w tym samym składzie wydał płykę, która do dziś zmiata 99,999 (itd...) procent wszystkiego, co wychodzi na rynku metalowym.