Neuoberschlesien to w prostej linii kontynuacja zespołu Oberschlesien, którego członkowie w 2017 roku postanowili się rozstać z perkusistą będącym jego założycielem, co zaowocowało wymuszoną zmianą nazwy. Nie zmienił się jednak styl muzyczny i wizerunkowy, który wciąż tkwił w industrialnym roku z charakterystycznym, mocnym, śląskim wokalem Michała Stawińskiego, o czym można się było przekonać na, wydanej jeszcze w tym samym roku, płycie „N.OS”.

Wernisaż wystawy Jo Mirowskiego „Hej, hej to tylko rock‘n’roll!” odbędzie się w piątek, 10 maja o godz. 18:00. Miejsce to Chorzowskie Centrum Kultury – Galeria Antresola. Wystawa jest jednym z punktów programu Chorzów Vinyl Festiwal. To wiosenne święto przeznaczone dla miłośników płyty winylowej. Organizatorzy już trzeci raz zapraszają do odwiedzin na Śląsku. 

Otwarcie Shoot’em All - IV Warszawskiej Wystawy Fotografii Koncertowej odbędzie się 28 stycznia 2017 roku w warszawskiej Progresja Cafe. W tym roku Organizatorzy proponują podróż w świat muzyki wyjątkowej, bo... polskiej. Główną ideą tegorocznej wystawy będzie pokazanie, jak różnorodna i ciekawa jest nasza muzyka i jak wielu artystów i zespołów istnieje na naszym rynku. Na wystawie zostanie pokazanych ponad 50 fotografii, wśród których zobaczyć będzie można kilka prawdziwych perełek. Gościem specjalnym wystawy będzie Aga Krysiuk - artystka, która wyczarowuje piękne portrety muzyków używając do tego starych płyt winylowych.

Asgaard powstał w 1994 roku. Przed wydaniem pierwszej płyty nastąpiło trochę roszad w składzie i w jej nagraniach uczestniczyła trochę inna załoga niż na demówce „Excellent Darkness Art” z 1997 roku. Na perkusji pojawił się Roman Gołębiowski, damski wokal przejęła Małgorzata Rażniak, grająca również na flecie, a dodatkowo ekipa powiększyła się o skrzypaczkę Honoratę Stawicką. Tak więc line up na pierwszej płycie Asgaard liczył sobie aż siedem osób. Wyobrażam sobie, że zebrać tyle ludzi, chcących i potrafiących grać klimatyczny metal w Lewinie Brzeskim musiało być nie lada wyczynem.

Postać zaczęła przysuwać się w ciemności szurając nogami. Hegrin położył rękę na rękojeści miecza, Ionerl poczęła nerwowo macać pas w poszukiwaniu puginału. Jej koń nagle zarżał przeciągle, zaczął nerwowo stąpać. Ionerl pozwoliła mu się odwrócić bokiem do traktu i myślała tylko o tym, żeby stąd uciec, tylko co zrobi sama w nocy, w  kraju dalekim i odległym od znanych jej okolic? Ona ucieknie, zgubi się, a co stanie się z Hegrinem? Jej koń stąpał w miejscu coraz szybciej i coraz bardziej nerwowo.