Raz księżna z Zamka
wyszła na dwór z ranka
a że wracać się nie chciało
delikatnie i miło wiało
wciągnęła więc parobka do sianka.

Raz Ptasie Mleczko z Pudełka
zapragnęło być z masełka
wkurzyła się Czekolada
na tego darmozjada
więc przyrżnęła mu z wiadełka.

Tańcz
tak jak potrafisz najpiękniej
w rytm ludzkich warg
Tańcz
na lodzie, na piasku, na wodzie
ruszaj się z gracją baleriny
Tańcz
nie zatrzymuj się nawet na chwilę
suń przez życie i śmierć
Tańcz
i zachwyć mnie tym tańcem
aż po życia kres

Po oceanie bitów płynę,
Jak odkrywca eksploruje,
Wyszukuje nowych lądów.
W świecie, gdzie informacja jest złotem,
Żegluje niczym korsarz,
Grabiąc ją i bogacąc się.
W morzu informacji,
Łowie cenne bity.
Podążając niczym pająk,
Po gigantycznej, światowej sieci,
Zachłannie zaglądam w każdy zakamarek.
W tym wirtualnym świecie jestem bogiem,
Władcą tworzenia i zniszczenia.
Wracając do codzienności jestem nikim.

Wczoraj
Zamknąłem się w więzieniu
Przez moje własne sny zbudowanym
I zaraz potem chciałem wyjśc
Lecz teraz widzę
Że tylko tam znajdę prawdę
Ze tam nie ujrzę w ludzkich oczach dwojakości
Teraz już wiem
Że stamtąd nie wyjdę

Wczoraj
Zdałem sobie sprawę
Że tych starych skrzydeł nikt mi nie skradł
Sam nieświadomie je obciąłem
Bo w świecie bez słów prawdziwych
Tylko mnie ograniczały

Lecz tutaj…

W piękną noc...

Gdy mrok...

Krzyczy

Wiersz bardzo prosty jeśli chodzi o rymy i przesłanie. Napisany pod wpływem przyjaciółki która sama spać nie może.