Ostatnio widziałam śmieszne hasło dające obraz polskich prywatnych uczelni wyższych: Wyższa Szkoła Lansu i Bansu

Śmieszne czy nieśmieszne, odkąd wyższe wykształcenie figuruje w jakimś powszechnym (choć powoli gasnącym) przekonaniu, że wyższe wykształcanie ma status czegoś podstawowego i Uniwersytet zasilany jest ogromną ilością studenciaków, co tym samym odbiera im jakieś "uprzywilejowane" miejsce w społeczeństwie (jak wiadomo, "kultura studencka" obecnie to smutne popłuczyny), to dystynkcja "studiować" i "chodzić na studia" chyba jest w mocy i trzeba się z tym jakoś pogodzić. :P

Co cię nie zabije, to cię wkurwi

O, Durante, gdzie byłeś, jak Cię nie było? :)

To jest taki termin "chodzić na studia"? Chociaż, jeśli nie ma, to należałoby go faktycznie wprowadzić, według tego, co piszesz, a z czym się zgadzam.

Dlaczego uważasz, że jednak pogląd o tym, że studia to coś "podstawowego" wygasa?

Ze swojej strony zastanawiałam się, jaki wpływ na liczbę/poziom studentów będzie miało wprowadzenie nieobowiązkowości wojska.

Zawsze obawiam się tego, czy pogląd, że "kiedyś było lepiej" nie jest błędny, a wynikający z zakorzenionego przekonania, że kiedyś to we wszystkim i wszystko było lepsze (śnieg zimniejszy, niebo bardziej niebieskie itd.) i takie tam :) które gdzieś tam, często nieuświadomione, w nas tkwi. Jakże często łapię się na takich podświadomych stwierdzeniach i chyba nie jestem w tym osamotniona. Chociaż, jeśli chodzi o "jakość" studentów, to chyba rzeczywiście akurat ten pogląd ma tu rację bytu.

A może inaczej? A może po prostu my jesteśmy już starzy i mądrzejsi i wydaje nam się, że dzisiejsza młodzież w liceach czy na studiach to są głupsi niż kiedyś, a tak naprawdę nie byliśmy lepsi? Tylko nie zauważaliśmy swojej własnej cielęcości, bo tak to już bywa z cielętami.

Chyba jesteśmy za młodzi, by to oceniać. To mogą oceniać ludzie, którzy już długie lata pracują z młodzieżą i mają odpowiednią perspektywę.

Za to kultura studencka... To chyba nie tylko kwestia poziomu studentów. Ale chyba też specyfiki czasów: po pierwsze ustrój, przeciw któremu się buntowano, co zbliżało ludzi, po drugie - brak alternatyw, tzn. alternatywnych rozrywek :) Może to dziwne, że sprowadzam tę słynną "kulturę studencką" tylko do rozrywki, ale chyba po prostu z chęci rozrywki i zajęcia się czymś ciekawym ona wynikła. A że z takich zwyczajnych pobudek wynikło coś niezwyczajnego i pozytywnego, to już jest powód do radochy.

Poszedlem na studia jednakze stwierdzilem ze do niczego mi sie w zyciu nie przydadza totez zrezygnowalem i do holandii wyjechalem :) Po dwoch latach wrocilem i swoj biznes zalozylem. A mianowicie ja nagrywam prace w wiekszosci w niemczech-z racji miejsca zamieszkania blisko granicy- a moj ojciec zapier... hehe no ja tez jako pomocnik pracuje :) Oczywiscie budowlanka i na kase nie narzekam. Mam mnostwo kumpli po roznych kierunkach i niestety szalu jak narazie z praca ani kasa nie ma... Juz nie wspomne o mojej dziewczynie ktora zaocznie konczy magistra z politologii w Poznaniu. Perspektywa pracy: urzednik, sprzedawca, mc-donald hehe

Niepuszczone baki cofaja sie do mozgu i stad sie biora posrane pomysly... :P

W kwestii lansu i bansu:
Na pewno nie takie kwestie decydowały o wyborach kierunków studiów u mnie. Czasami było fajnie, ale to przy okazji. Obrazowo rzecz ujmując, czułem się trochę jak na trampolinie, ale w pewnym momencie zawiał zbyt silny wiatr i spadłem. Na szczęście inni ludzie, lepsi i gorsi ode mnie, oprócz trampoliny pomyśleli też o materacach dookoła. Gdybym miał większą świadomość o co chodzi to obyłoby się bez strachu, zbyt dużego ryzyka, poczucia wstydu, że nawaliłem, szoku psychicznego i częściowej utraty zaufania.

W kwestii studiów:
Aktualnie uczę się raczej w domu, z netu, książek i informacji od znajomych, a chodzę na studia do Urzędu Pracy - żeby sprawdzić swoje możliwości względem reprezentatywnej grupy, oszacować jak duży jest kryzys i w jakich branżach itp. oraz do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, żeby ustalić swoją historię i miejsce w społeczności, oszacować długość i jakość życia na podstawie mniej więcej konkretnych informacji o mnie itp. Niewiele się to różni od sposobu funkcjonowania szkół i uczelni. Niektóre rzeczy da się też usprawniać na bieżąco, żeby inni nie popełniali tych samych błędów.

od czasu do czasu warto wrócić do źródła

Trafnie porównałeś studia do trampoliny. Cieszę się, że mam już je za sobą. Kultura studencka jak dla mnie już praktycznie nie istnieje, a imprezować wolałam na ogół z ludźmi starszymi od siebie, już po studiach lub nawet bez studiów, pracującymi, doświadczonymi życiowo. Jest niewielu studentów, młodszych ode mnie ludzi, z którymi jestem w stanie poimprezować czy spotkać się i pogadać normalnie przy piwie - to tylko parę sensownych wyjątków potwierdzających regułę. Ja jestem po studiach filologicznych - filologia angielska i mam wrażenie, że zwłaszcza na studiach humanistycznych czy filologicznych na siłę chce się ludziom wciskać pewne poglądy, uczynić ze studentów jakichś robotów o identycznych poglądach, najlepiej ateistów, mrugających flirtująco oczkiem do marksizmu, który w części anglojęzycznych źródeł literackich jest opisany przede wszystkim jako (sic!) technika analizy literackiej, cyników, skrajnych lewaków. A przecież nie każdy musi chcieć takim się stać! Kolejna rzecz, która ma miejsce na anglistyce na UAM w Poznaniu, to chęć wyrugowania z niego seminarium licencjackich i magisterskich związanych z literaturą (z literatury były zazwyczaj tylko 2 seminaria do wyboru). Kolejna sprawa, a właściwie jawna niesprawiedliwość: jedne grupy seminaryjne mają gotowy ścisły zestaw pytań, wg którego mają się uczyć na obronę, inne mają tylko zestaw książek, z których tylko część można jakoś w miarę łatwo zdobyć,a mają też one swoją cenę. Ja byłam w tej 2giej grupie i obronę pracy miałam naprawdę okropną, 3ci najpaskudniejszy egzamin studencki w moim życiu. Z tych i paru innych powodów cieszę się, że studia mam już za sobą. A i tak człowiek ląduje poza branżą, no, nie licząc korepetycji.

Nie marudź, bo cyckiem walnę.

[quote:4206dc7052="Devon"]T mam wrażenie, że zwłaszcza na studiach humanistycznych czy filologicznych na siłę chce się ludziom wciskać pewne poglądy, uczynić ze studentów jakichś robotów o identycznych poglądach, najlepiej ateistów, mrugających flirtująco oczkiem do marksizmu, który w części anglojęzycznych źródeł literackich jest opisany przede wszystkim jako (sic!) technika analizy literackiej, cyników, skrajnych lewaków. [/quote:4206dc7052]

Strasznie skrajne to, co piszesz. Nie przesadzasz trochę? To, o czym piszesz, pachnie już jakimś "spiskiem" i planowym działaniem wrogich sił, a przecież to zależy tylko od poglądów pojedynczych ludzi, którzy przecież poglądy mają różne. No, ale ja doświadczenia w tej dziedzinie nie mam, nie byłam na studiach humanistycznych :)

Przypomniała mi się sprawa faceta, którego usunięto z listy studentów, gdyż odmówił ślubowania wierności zasadom humanizmu i tolerancji. Fakt, humanizm i tolerancja już z daleka pachnie lewactwem :)

Suffer the pain of discipline or suffer the pain of regret!

Zastanawiałam się właśnie na uroczystości rozdania dyplomów doktorskich, co by było, gdybym odmówiła ślubowania.

Ja właśnie wyciągnąłem z szuflady dwa swoje indeksy, trzeci gdzieś się zapodział. Na pierwszym jest jakaś pieczątka ze ślubowaniem, ale nie ma nawet miejsca na podpis, a na drugim się podpisałem, ale na pewno nie uroczyście tylko jakoś na zajęciach wstępnych powiedzieli, że jak chcecie to możecie się podpisać, żeby się w dziekanacie nie czepiali, ale właściwie to chcąc nie chcąc w jakichś 80% treść ślubowania nawet jest w porządku.

od czasu do czasu warto wrócić do źródła

Jestem ciekaw jakie elementy uważasz za nie w porządku.

Suffer the pain of discipline or suffer the pain of regret!

80% na pewno w porządku, a co do reszty nie jestem pewien, ale być może też ok. No i sam fakt, że np. trzeba podpisywać z góry, że mam się 'przyczyniać do pomnażania dorobku społeczności (tu nazwa uczelni)' a pierwszy raz tam wtedy byłem.

edit:
A z kolei w treści pierwszego ślubowania jest mowa zarówno o etyce i tolerancji (bardziej lewica), ale też o godności i honorze (bardziej prawica).

od czasu do czasu warto wrócić do źródła

Czy naprawdę etyka, tolerancja, godność i honor mają poglądy polityczne? Przepraszam, ale co to za brednia? To już nie ma wartości uniwersalnych?

Trafna uwaga Alpha. Niestety kazda opcja probuje coś zawłaszczyć dla siebie.

Suffer the pain of discipline or suffer the pain of regret!

Śluby (ślubowania?) tego typu raczej traktują o rzeczach wzniosłych i uważanych za wartości uniwersalne. Gdyby ludzie rzeczywiście traktowali je jako wiążące... ale to zbyt piękne.

W trakcie ślubowania, o którym pisałam na blogu, na tym nieszczęsnym rozdaniu dyplomów, uderzył mnie kontrast pomiędzy tymi wzniosłymi słowami ślubowania a zgnilizną przykrytą gronostajami, biretami i tytułami naukowymi, na którą się przez lata napatrzyłam. A przecież ci wszyscy ludzie też kiedyś ślubowali...

Samo życie. Niestety ...

Suffer the pain of discipline or suffer the pain of regret!

To jak odróżnić lewicę od prawicy? Przyjąć, że wszyscy są po tej samej stronie i stworzyć jedną partię? Chyba przerabialiśmy.

Cromm - rzecz w tym, żeby politycy nie zawłaszczali tylko reprezentowali określone wartości.

Ale to nie temat o polityce przecież. Najlepiej, żeby moderator w wolnej chwili pousuwał co trzeba :-)

od czasu do czasu warto wrócić do źródła

Podobno na DP nie trzeba usuwać, co nie na temat, jeśli jest ciekawe i rzeczowe. Tak pisał niegdyś admin główny

Może i lewicowe środowiska uchodzą za bardziej tolerancyjne, ale jednak w Twoim rozumowaniu, Yngwie, jest jakiś błąd. Etyka, tolerancja, honor i godność to wartości zbyt uniwersalne, by służyły do definiowania opcji politycznych. "Będę żył godnie i etycznie" może (powinien?) ślubować każdy i wedle tych ślubów żyć niezależnie od poglądów politycznych.

[quote:980cf98b9f="Yngwie"] Gdybym miał większą świadomość o co chodzi to obyłoby się bez strachu, zbyt dużego ryzyka, poczucia wstydu, że nawaliłem, szoku psychicznego i częściowej utraty zaufania.
[/quote:980cf98b9f]
Chciałbyś sie tych odczuc wyzbyc?Przeto bez nich rozjechałbys sie o własny sufit!Swietnie pomagaja wrocic na lono spoleczenstwa.

DEMONEMOON - lepiej jest jednak znać mniej więcej granice zanim się coś zrobi. Czyli w tym przypadku najpierw oszacować jak daleko do sufitu a z drugiej strony i tak nosić kask

Alpha - myślę, że się rozumiemy, więc mnie tu politycznie nie łap za słówka

od czasu do czasu warto wrócić do źródła