Nowe Paradise Lost, to mocny powrót do stylistyki doom-gothic metalowej. Są powłóczyste riffy, charakterystyczne zawodzenie gitary Mackintosha, jest też ciężar i ostry wokal Nicka (przynajmniej na płycie).Chwilami można nawet usłyszeć zagrywki typowe dla death metalu. Atmosfera jak zwykle depresyjno-melancholijna. Mimo wszystko FDUDUU, to jednak płyta nowoczesna. PL świetnie wyważyli elementy starej szkoły z nowoczesnym brzmieniem i melodiami przywodzącymi na myśl ich bardziej rockowe oblicze.
W muzyce nie znoszę jednak nudy, tak więc czekam na kolejną, jeszcze ostrzejszą płytę lub całkowitą artystyczną woltę. Byle do przodu. (choć nie ukrywam, że pławienie się w doomowej, sennej, smutaśno-markotnej atmosferze bywa czasem wyjątkowo przyjemne, szczególnie w wykonaniu PL) :wink:

Prosze moda o przeklejenie tej wypowiedzi do dyskusji o recenzji nowego PL

.