Twierdza zbudowana
z ludzkiego mięsa
i kości
stoi gdzieś na pustkowiu

A w niej ja
jako więzień
w celi
z kratami z kości udowych

Twierdza żyje
połączona nerwami
i przewodem pokarmowym
kończącym się w stołówce więziennej

Twierdza szepcze
o jedności myśli i ciał
mi do ucha
w każdym zakamarku więzienia

Twierdza myśli
i daje swoje ciepło
swym więźniom
by ją pokochali

A więźniowie próbują
się oprzeć jej wpływowi
od początku swych narodzin
aż do końca swych dni

Zmarłych więźniów
twierdza wciąga swymi kończynami
i używa jako żywego budulca
do rozbudowy siebie

W jej żywe mury
wszyscy trafili
za niewinność
w dniu urodzin

Twierdza po prostu musi rosnąć

Wolność.