W snach można wiele. Można zaspokoić zemstę, swój gniew, żądzę krwi itd. Zaczyna sie niewinnie. Uczucia budują się powoli, powoli dochodzi do emocji takich jak nienawiść. Ten wiersz jest spełnieniem zemsty, wewnętrznego okrucieństwa i poczucia własnej krzywdy, spełnieniem w śnie.
Na początku tylko muchy,
jak narcyzy
skrupulatnie zsiniałe gałązki
rozciągając zwiotczałe,
otwarte lecz nieme
balsamem na skórze
Kilka chwil i już
komar cegłą brudną
ściekając kropla po kropli
dobitnie i karminowo
zlizywany
w wciąż świeżej nienawiści
pamięć
zanim, po, wkrótce,
zastyga,
jak gąbką wchłaniane
dryfują więc włosy
falują w moczu i gnoju
tu rzucone
w snach znów
strząsany popiół
gdzie wczoraj brzozowo,
melodyjnie
trzepotały rzęsy
tu ścięte kwiaty
płynąć
sen się nie kończy
roztopiony patelnią pamięci
ściąga aureole
