Zmierzch Bogów
Wracać wciąż do domu Le Guin
Poezja :

Przepis na Ciebie

Kilkadziesiąt kilo żywego mięsa
Szczypta ironii i goryczy
Kawałek hipokryzji w kostkach
Trzy krople pychy
I pięć snobizmu
Sto gram prawdziwej obojętności
Łyżka przecieru z głupoty
Przemieszać i dodać egoizm
Gotować na wolnym ogniu
Aż do wypłynięcia na wierzch
Całej okazałości
Życząc przy tym smacznego
Podaję na tacy z kryształu
Podano do stołu! wołam.

Mogę Cię w końcu zjeść.



24 VII 2006
Komentarz
Średnia ocena: 0
Oceny: 0
starstarstarstarstar

Podobne artykuły