Dziś jestem powietrzem

"

Dziś jestem powietrzem

Tak przezroczystym

Że żaden człowiek nie ujrzy we mnie cienia

Mogę przemknąć cicho

Wśród skłóconych ludzi

I powiedzieć słowo – nikt mnie nie usłyszy

Powietrze jest we mnie

Kiedy nie istnieję

W ludzkich szafach myśli nie ma dla mnie miejsca

Co stałoby się więc

Gdyby od tak nagle

Znikła atmosfera – czy byłabym próżnią?

20 V 1999