Dość nietypowa to płyta, nawet jak na Devina Townsenda. I to wcale nie ze względu na samą muzyczną formę. W przeszłości w jego muzyce zawsze dało się odczuć bardzo silny wpływ industrialu, nawet gdy flirtował z bardziej melancholijną odmiana progresji. Lider legendarnej (w niektórych kręgach) formacji Strapping Young Lad, po raz kolejny zaskoczył. "KI" nie pozostawia żadnych wątpliwości - jakakolwiek próba określenia jego muzyki to daremny wysiłek. Tak było, jest i za pewne będzie, gdyż każde dzieło Townsenda to zupełnie inna bajka.

Na następcę "Infinity" fani Devina Townsenda musieli poczekać dwa lata. W 2000 roku na rynek trafił album, który przez wielu określany jest mianem - trudnego, nieznośnego i dziwnego. I w istocie jest to najdziwniejsza pozycja w całej dyskografii muzyka. Płyta "Physicist" to wydawnictwo, na którym swoją niepodważalną przewagę zaznaczył industrial.

Pamiętam dokładnie, kiedy pierwszy raz usłyszałem "Christeen". Pomysłowy, nisko budżetowy klip, z niezwykle nośnym refrenem, niespotykanymi melodiami przez długi czas kołatał się w mej pamięci. I to właśnie ze względu na tą kompozycje swoją osobistą "weryfikację" potencjału niejakiego Devina Townsendaa rozpocząłem od płyty "Infinity". Od albumu, który wzbudza bardzo różne reakcje u słuchacza. Fani Kanadyjczyka, którzy pokochali go za "górnolotne" melodie znane z debiutu, tym razem mogli poczuć się zawiedzeni. Tym razem miało być bardziej - "crazy".

Jak wyglądał rockowy świat w 1997 roku? Na pierwszych stronach gazet, w "najgłośniej" grających stacjach radiowych niepodzielnie rządził nu-metal. Death metal łapie drugi oddech za sprawą wspaniałej płyty "Symbolic". Radiohead funduje nam alternatywę najwyższych lotów pod tytułem "OK Computer". Jednak gdzieś tam w oddali, rozbrzmiewały nuty, które nie sposób było zignorować. Z swoim pierwszym solowym albumem szerszej muzycznej widowni objawił się Devin Townsend.

Nie od dziś wiadomo, ze kanadyjski geniusz muzyczny Devin Townsend jest bardzo produktywną osobą, nie bojącą się eksperymentowania i tworzenia muzyki pełnej kontrastów. Skutecznie jednak rozdzielał swoje pomysły, z których te bardziej ekstremalne realizowane były w ramach Strapping Young Lad, natomiast te spokojniejsze w ramach Devin Townsend. "Synchestra" jest próba złamania tej konwencji.

Pochodzący z Vancouver w Kanadzie zespół Terror Syndrome, w którego składzie udzielają się członkowie The Devin Townsend Band, skompletował właśnie listę utworów na swój debiutancki album zatytułowany po prostu "Terror Syndrome". Miksu dokonał sam Devin Townsend (Strapping Young Lad), a masteringu Greg Reely (Devildriver, Strapping Young Lad, Misery Signals, Fear Factory). Na krążku pojawią się też liczni goście.

Moim skromnym zdaniem, Devin Towsend cierpi na powszechnie znaną przypadłość rozdwojenia jaźni. Ten wszechstronny Kanadyjczyk, w nadzwyczajny sposób potrafi oczarować słuchacza łagodnymi, przestrzennymi, pięknymi dźwiękami, które przeważają na jego solowych wydawnictwach. W połowie lat '90 do życia powołał swoje piekielne dziecko - Strapping Youg Lad. Właśnie tam, swoją odmienną tożsamość obnażył w ewidentny sposób.

Perkusista grupy The Devin Townsend Band, Ryan van Podeferooyen poinformował o rozpoczęciu prac nad debiutanckim albumem swojego projektu pod nazwą Terror Syndrome. Muzyk dokooptował do składu dwóch innych członków załogi Devina Twonsenda: Mike'a Younga (gitara basowa) i Davida Younga (instrumenty klawiszowe), miejsce wokalisty zajął natomiast Denton Bramle z zespołu The Miserables. Album nagrywany będzie w rodzimym mieście zespołu czyli w Vancouver w Kanadzie. Wg Ryana debiut pod tytułem "Sick" ukaże się jeszcze w tym roku.

Znającym twórczość Devin’a Townsend’a nie muszę tłumaczyć, że burzenie stereotypów jest podstawą działalności Kanadyjczyka. Jego dwa pierwsze albumy, w niektórych kręgach zmieniły sposób myślenia o progresywnym rocku i metalu. Devin nigdy nie bał się ryzykować, stawiać wszystko na jedną kartę. „Terria” pod wieloma względami to najodważniejsza płyta w dorobku tego artysty.

Devin Townsend - jeden z wizjonerów muzycznych powraca z nowym krążkiem by zniszczyć słuchacza. Tytułowy Ziltoid, który widnieje na na okładce jedynie wydaje się sympatyczny - tak naprawdę to okrutny, uzależniony od kawy stwór, który chce zniszczyć Ziemię. Niestety jego nałóg stanowi ogromną przeszkodę w wykonianiu tego dzieła. Taki jest zarys tego koncept-albumu.