5 grudnia 1994 roku. Z sercem w gardle weszła do klubu Żak. Nie wiedziała czego może się spodziewać po tej próbie z ludźmi noszącymi już znane nazwiska. Jak temu perkusiście dało się ją odnaleźć? Od koncertu w Starogardzie, gdzie widział ją pierwszy raz, minęło już przecież kilka miesięcy... Dlaczego tak bardzo mu zależało żeby przyszła, mimo iż zgrywała wyjątkowo bezczelną i zdecydowanie nie była dla niego miła? Weszła. Twarz ukryta we włosach. Nie chciała pokazać jak bardzo jest stremowana. Pewnie i tak zauważyli ale co ważniejsze zauważyli też, że ma niebanalny głos. Jakoś poszło. Zaproponowali jej kolejne spotkanie, na którym zaśpiewała utwory z przygotowywanej płyty Skawalkera. Potem demo trafiło do MJM-u. Machina ruszyła. Świeżo powstały zespół, przechrzczono na O.N.A.
Materiał na pierwszą płytę zgrywano w warszawskim studio Buffo. Teksty były przygotowywane przez Tkaczyka i Skawę, ale Agnieszka jak się okazało też miała coś do powiedzenia. Napisała słowa do utworów "Modlishka" i "Drzwi". Ten ostatni usłyszano jako premierowy utwór zespołu 1 maja 1995 roku. Od razu stał się przebojem, który wmurował się w historię polskiego rocka. 25 maja tego samego roku, ukazała się pierwsza płyta "Modlishka". Krytycy ocenili ją bardzo dobrze, wszyscy zafascynowani byli drapieżnym, autentycznym głosem Agnieszki Chylińskiej, często porównywanym do głosu Janis Joplin. To nie mogło przejść niezauważenie. Wirtuozeria Grzegorza Skawińskiego i mocny wokal, młodej dziewczyny, która wkrótce dała świadectwo swojego wyjątkowego talentu, niepowtarzalności i charyzmy. Prawie rok po ukazaniu się pierwszego krążka, zespół został nagrodzony złotą płytą. W tym czasie grupa miała już za sobą kilkadziesiąt koncertów, zrealizowanych programów telewizyjnych, wywiadów. Nikt nie mógł zaprzeczyć. O.N.A. wybiła się na piedestał muzyki rockowej i zajęła należne jej miejsce. Głos tak rozpoznawalny, kunszt tak doskonały. Wkrótce na rynku pojawiła się kolejna płyta, która dziś nosi miano kultowej.
19 września 1996 roku za"Bzzzzz"yczało. Rockowo, ostro, bez kompromisów. Wytwórnia początkowo nie była przekonana, bała się klapy. Ale klimat, teksty traktujące o mało przyjemnych stronach życia, miłości, zagubieniu, cierpieniu, były tak prawdziwe, tak autentyczne, trafiające i rozprzestrzeniające we krwi się jak trucizna z zatrutej strzały, że chwyciło za serce nie tylko krytykę, ale i rosnąca na potęgę rzeszę fanów. Miesiąc później, w pierwszą rocznice powstania Sony Music Polska zespół odebrał kolejną złotą płytę. Recenzje były rewelacyjne. Pisano: "...dziewięć do bólu szczerych, czasem nawet przerażających wyznań... nowoczesna, ciężka, trudna muzyka i ...jedno z wydarzeń roku!". Utworem promującym płytę było "Kiedy Powiem Sobie Dość".
W międzyczasie zespół został zaproszony do Stanów, do Criket Club, jednego ze znanych polonijnych klubów. Występowali tam w weekendy. Okazało się, że sława O.N.A. dotarła nawet za ocean. Utworu doskonale znane już były Polakom przebywającym w kraju Columba.
Rok 1997 przyniósł ze sobą wiele sukcesów. Nagroda za nagrodą, wyróżnienie za wyróżnieniem. Miesięcznik "Brum" uznał Agnieszkę najlepsza Wokalistką Roku. W rankingu Play Box, Grzegorz Skawiński po raz kolejny został Gitarzystą Roku. Zespół otrzymał najwięcej nominacji do Fryderyków ’96. Statuetkę wręczono im za najlepszy Zespół Roku i najlepszą Płytę Roku. Na festiwalu opolskim dziennikarze nagrodzili grupę za wyjątkowo udany występ, który porwał miejscową publiczność.
Rok 1997 był szczególnie pracowity dla muzyków. Koncert gonił koncert. Po krótkim odpoczynku nagrano utwór mający promować drugą część filmu "Młode Wilki". Był to kawałek "Mimo Wszystko" (w pierwotnej wersji "Nienawidzę" który znalazł się na trzecim krążku). Zaraz potem nagrano teledysk. Przed premierą filmu zespół znów wyjechał do Stanów. Oprócz grania w Criket Club, zespół wystąpił w jednej ze szkół w Chicago. Po powrocie ostro wzięli się do pracy. W Sarnówku pod Iławą powstała trzecia już płyta. To był niezły "T.R.I.P". Ostatecznie materiał zgrano w gdańskim studiu Red. Premierę zaplanowano na 27 kiwetnia 1998 roku. To był iście złoto-plantynowy dzień w historii O.N.A. Jednocześnie tego samego dnia "T.R.I.P". okrzyknięty został złotym krążkiem a "Bzzzzz" i "Modlishka" otrzymały podwójną platynę. Kolejne dobre recenzje, wyróżnienia, koncerty na które przybywały tłumy fanów z całej Polski.
Na Sylwestera 1998 zespół zagrał w katowickim Spodku. Rok 1999 rozpoczął się niezwykle ostrym graniem w Zakopanem, później występem na VII Finale Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. 14 stycznia grupa została zaproszona do Teatru Narodowego w Warszawie. Koncert ten różnił się od dotychczasowych. Razem z Agnieszką na scenie wystąpił wówczas Norbi. Ten wyjątkowy duet zaprezentował wówczas przybyłym utwór "Znalazłam".
Niezwykłym wydarzeniem nie tylko dla fanów zespołu był akustyczny koncert jaki odbył się w radiowej III-ce, 27 marca 1999 roku, kilka tygodni po przyznaniu nagrody XL za Najlepszy Zespół Roku. Znane wszystkim utwory uległy drobnej przeróbce i nowa aranżacja dodało im szczególnego blasku. W kwietniu 1999 roku roku przyszedł czas na kolejne Fryderyki. Grupa została nominowana w sześciu kategoriach. Po raz kolejny statuetkę otrzymali za Płytę Roku ("T.R.I.P.") i Zespół Roku. Po raz kolejny zespół mógł być z siebie dumny. Duma rozpierała również fanów zespołu, którzy od kilku lat kibicowali ukochanej kapeli.
28 maja 1999 ukazał się maxisingiel "Re-T.R.I.P". na którym znalazły się wcześniejsze utwory zespołu zremiksowane przez formacje Laibach i KMFDM. Miesiąc później zespół znalazł się w Lublinie w studiu Hendrix, gdzie ostro wzięli się za przygotowywanie dema kolejnej płyty. Tam powstał materiał, czwartego studyjnego krążka. Ostatni etap nagrań zakończony został we wrześniu. We wrześniu platynę otrzymał "Re-T.R.I.P.". 19 listopada 1999 roku na półkach sklepowych pojawił się bardzo "Pieprz"ny krążek. Jak sama nazwa wskazywała było w niej dużo pieprzenia, tekstów o stosunkach damsko męskich tych fizycznych i metafizycznych. Dużo mocnego, ostrego grania. Poza standardową ilością dziewięciu utworów dodano dziesiąty, "Moja Odpowiedź", soundtrack do filmu "Ostatnia Misja", który na płycie figuruje jako numer 19.
05 grudnia 1999 roku zespół obchodził swoje piąte urodziny. Z tej okazji zagrali koncert w warszawskim klubie Hybrydy, gdzie fani obok stałych numerów mogli usłyszeć rockowe covery utworów Madonny, Modern Talking czy Kombi.
W 2000 roku zespół otrzymał nagrodę od czasopisma "Tylko Rock" za wkład muzyczny w latach 90 - tych, a Grzegorz Skawiński został Instrumentalistą Roku.
Rok 2001 przyniósł ze sobą "Mrok". Tak długo oczekiwana płyta ukazała się w dokładnie 29 października 2001 roku. Wtajemniczeni wiedzieli, że przedpremierowo będzie można zakupić ją w kilkunastu wybranych sklepach w Polsce. Wielkie poruszenie, oczekiwanie. Płytę promował utwór "Niekochana", teledysk do tego kawałka został później nagrodzony podczas wręczania Fryderyków 2001. Jak pisał magazyn Polityka: "O.N.A. wykonało porządną, mroczną robotę". Teksty Agnieszki mroczne, ciężkie mówiące o śmierci, cierpieniu, samotności, niszczących uczuciach, wewnętrznym rozdarciu, spotkały się z uznaniem krytyków. Spodobało się również fanom podczas dużej trasy koncertowej, która odbyła się w listopadzie 2001 roku.
W styczniu 2002 roku Agnieszka Chylińska została nagrodzona Paszportem Polityki, za "intrygujący, drapieżny głos, który jest najlepszym instrumentem zespołu O.N.A., za teksty piosenek i niebywałą energię na scenie". W czerwcu zespół wyleciał po raz kolejny do Stanów gdzie zagrał koncerty w Londynie, Nowym Jorku i New Jersey.
Następne miesiące przyniosły fanom wiele rockowych wrażeń. Zespół wystąpił m.in. na Festiwalu Rockowym w Węgorzewie, czy Festiwalu im. R. Riedla w Tychach. Kilka miesięcy później grupa została laureatem plebiscytu pisma Gitara i Bas Gitarowy Top w kategoriach: Najlepszy gitarzysta - Grzegorz Skawiński, Najlepsza sekcja rytmiczna - Waldek Tkaczyk i Zbyszek Kraszewski, Najlepsza Płyta Gitarowa - "Mrok".
W listopadzie wyjechali na kolejną dużą trasę po całej Polsce. Odwiedzili kilkanaście miast. Podczas koncertu w Warszawie 26 listopada 2002 roku, odebrali złoto za "Mrok". Jak się okazało to była ostatni trasa w historii zespołu. Dwa miesiące później, 27 stycznia 2002 roku w mediach obwieszczono, że zespół z powodu różnic artystycznych postanowił zakończyć działalność. Ostatni pożegnalny koncert, na którym zespół podziękował fanom, odbył się 16 marca 2003 roku w warszawskiej Stodole.
Skład:
Agnieszka Chylińska - wokal
Wojciech Horny - instrumenty klawiszowe
Grzegorz Skawiński - gitara elektryczna
Waldemar Tkaczyk - gitara basowa
Zbigniew Kraszewski - perkusja
Dyskografia:
01. Modlishka (1995)
02. Bzzzzz (1996)
03. T.R.I.P (1998)
04. Pieprz (1999)
05. T.R.I.P. (Reedycja) (1999)
06. Mrok (2001)
07. Modlishka (Reedycja) (2002)
08. To Już Naprawdę Koniec (Compilation) (2003)
Oficjalna strona internetowa: www.onaband.pl
