Arcanę założył Peter Pettersson po rozpadzie death metalowego Krypt Of Kerberos. Nie zamierzał on jednak kontynuować ścieżki swojego poprzedniego zespołu, a postanowił stworzyć coś zupełnie innego i bardzo dalekiego nie tylko od death metalu, ale od metalu w ogóle. Wraz z Idą Bengtsson powołał więc do życia neoklasyczny ambientowy projekt, którym szybko zainteresowała się Cold Meat Industry. Najpierw z kilkoma innymi zespołami umieściła ich na splicie „Visions Beyond Darkness”, a już niedługo zostali wydawcą ich pierwszej płyty „Dark Age Of Reason”.
Arcana od początku charakteryzowała się zimnym klimatem, ponurą aurą i efemeryczną delikatnością swoich kompozycji. Muzyka jest głównie klawiszowa, z akompaniamentem gitary akustycznej i bębnów. Wszystko płynie łagodnie i statecznie, bez dodatkowych efektów czy kulminacyjnych momentów uniesienia. Utwory nie są długie i kończą się tak jak się zaczynają, stając się takimi refleksami, ulotnymi stanami świadomości, które pojawiają się niczym sen, w niewyraźnej formie i zamazanej treści. Wyraz tego jest smutny, nostalgiczny, szary i kamienny. Dobrze ukazuje to tekst do „Like Statues In The Garden Of Dreaming”: „Your mouth are open ready to scream, but then can any one hear you…”
Podobnie jest z wokalami. Peter właściwie nie śpiewa tylko mówi bardzo wyważonym i nieczułym głosem, natomiast Ida wprowadza poświatę anielskości do tego oziębłego świata. Część utworów zaś jest instrumentalna.
„Dark Age Of Reason” to płyta, przy której można się zrelaksować i odpłynąć w urojeniu. Można przy niej kontemplować, tęsknić, śnić. Jest granicą pomiędzy jawą, a snem, a pewnie można i po prostu zasnąć. Dobranoc.
Tracklista:
01. Our God Weeps
02. Angel Of Sorrow
03. Source Of Light
04. The Calm Before The Storm
05. Dark Age Of Reason
06. Like Statues In The Garden Of Dreaming
07. The Oath
08. ...For My Love
09. Serenity
10. The Song Of Mourning
Wydawca: Cold Meat Industry (1996)
Ocena szkolna: 4
