Najpierw krótkie przypomnienie: był sobie kiedyś taki zespół Clann Zu. Genialna kapela, która rozpadła się w 2005 roku, po wydaniu zaledwie dwóch płyt. Declan de Barra (wokalista) wybrał solową karierę. Pozostała trójka: Rohan Rebeiro (perkusja), Liam Andrews (bas i wokale), Ben Andrews (gitara) skupiła się w pełni na ich wspólnym projekcie My Disco. Już rok później kapela wypuściła na światło dzienne pierwszą regularną płytę Cancer.

Efektywnie-efektowny koncert, jakże inny od tych, które dane było mi ostatnim czasem obserwować. Widowisko, na którym to dusza wypoczywa, a ciało chętnie męczy się od natłoku potężnych nut. A jeszcze nie tak dawno wydawało się, że Swans to rozdział zamknięty już na zawsze. Taka nieco przykurzona księga, o której wspominają artyści, powołujący się na nią jako na źródło inspiracji. Krótką chwilę można byłoby powybrzydzać, bo brudnych, brzydkich i nabrzmiałych nut było jak na moje uszy za mało, jednakże nikłość tych zarzutów rozbiła się już o pierwszy niepowtarzalny ton "łabędziego śpiewu".