Unseen Faith to metalcoreowy zespół z Danii, który w listopadzie zadebiutował EPką „Yokebreaker”. Wydana przez Prime Collective płyta dotarła i do Dark Planet sprawiając mi pewien kłopot. Strasznie nie lubię dostawać takich zespołów do recenzji, bo wszystkie są takie same i nigdy nie wiem co o nich napisać.

Post hardcore – takie określenie widnieje we wszystkich źródłach internetowych przy charakterystyce muzyki włoskiego If I Die Today. Zwrot dla mnie dość tajemniczy, więc z zaciekawieniem zabrałem się do słuchania ich trzeciej płyty „Cursed”. Okazało się, że post hardcore to klimat bardzo ciężki i świdrujący mózgownicę. Najbliżej mu do sludge metalu.

„High Proof Cosmic Milk” to siódma płyta Acid Drinkers i tradycyjnie inna od wszystkiego co nagrali do tej pory. Po raz pierwszy jednak nastąpiła zmiana, która mnie nie zachwyciła. Nie chcę przez to powiedzieć, że jest to słaby album, ale nowa stylistyka Acid Drinkers trochę mnie zawiodła i nigdy się do niej nie przekonałem.

„To Deny Everything That’s Mundane” to split szwajcarskiego Kehlvin z polskim Fleshworld. Wydany on został przez kilka firm, w zależności od szerokości geograficznej. Ja skupiam się na kopii promocyjnej szwajcarskiej Division Records, która dotarła do redakcji. Muszę zaznaczyć, że jest to bardzo słabej jakości wydawnictwo, nawet jak na promo. Już pomijając CDR, to okładka jest tak złożona, że front i tylne napisy pozostają w stosunku do siebie do góry nogami. W dodatku obok tytułu, nazw zespołu i krótkiej notki, nie znalazło się nawet miejsce na spis utworów.

Most Precious Blood to przedstawiciel rasowego brooklyńskiego hardcorea. „Do Not Resuscitate” to ich czwarty album zawierający bezkompromisową dawkę ciężkiej i ostrej muzyki. Mimo to można też tu odnaleźć dodatkowe atrakcje wzbogacające repertuar.

Knock Out Productions oraz Go Ahead prezentują mistrzów łączenia stonerowego dystansu ze sludge’owym brudem, noise’owym hałasem i klasycznymi, rockowymi melodiami – zespół Torche. Pochodząca z Miami formacja przyjedzie do Polski na dwa koncerty: 21.11 zagra w krakowskim klubie Zaścianek i 20.11 w warszawskiej Hydrozagadce. Steve Brooks (gitara, wokal), Jonathan Nuñez (gitara basowa), Rick Smith (perkusja) i Andrew Elstner (gitara, wokal) muzykują razem od 2004 roku. Choć mieszkają w różnych miastach, nie mają problemu ze zorganizowaniem spotkań i prób na słonecznej Florydzie oraz nagrań w studiu Jonathana. 

„Atom Pompeii” to druga płyta toruńskiego Vexatus i druga wydana przez Redrum666. Ukazała się w 2013 roku. Death metal prezentowany przez ten zespół ma w sobie coś z pustej poatomowej rozpaczy i podoba mi się oprawa graficzna przedstawiająca martwe, szare budynki. Pasuje do muzyki i tekstu tytułowego utworu, poprzedzonego radzieckim komunikatem o katastrofie w Czarnobylu.

Khroma pochodzi z Helsinek i jest to zespół, który, w związku z promocją albumu „Collapse”, nawiedzał nasz kraj i jak naliczyłem na ich zeszłorocznej rozkładówce, w 2014 roku, Polsce zagrał aż jedenaście koncertów. Na pewno więc są tacy, którzy ich już znają. Ja z ich twórczością spotkałem się po raz pierwszy i pewnie dlatego z początku odstraszyła mnie dyskotekowa okładka płyty. Jak ktoś ma podobne odczucie to spieszę uspokoić, że wprawdzie elektroniki tu co nie miara, ale zamiast tanecznych bitów, w środku znajdziemy ociężały i otępiający industrial sludge metal.

Paranoiczny twór Terra Tenebrosa pochodzi ze Sztokholmu i straszy od 2009 roku. Wydawniczo zadebiutowali w 2011 płytą „The Tunnels”. Faktycznie ich utwory można porównać do pełnych przeraźliwej zagadkowości, niebezpiecznych tuneli. Napotkamy w nich na post/black/doom/ambient/drone/sludge metal, który Encyclopaedia Metallum nazywa avant-garde metalem i ta ogólna nazwa wydaje się być najbardziej odpowiednia.

Knock Out Productions poinformował o polskiej reprezentacji, jaką zobaczymy na koncercie z legendą sludge-metalu, zespołem Crowbar. 24 lutego w Krakowie zobaczymy w akcji także Thaw z Sosnowca oraz Czerń z Warszawy. W 2015 roku mija pięć lat od powstania Thaw. Czas ten kapela z Sosnowca wykorzystała fantastycznie, stając się jednym z filarów polskiego black metalu. Gatunku, który przeplatają noise'em oraz klimatami ambientowymi, co czyni ich muzykę dodatkowo atrakcyjną i wciągającą. Zakapturzony kwintet w 2014 roku sprezentował fanom płytę "Earth Ground", która zdecydowaną większość metalowej braci wprawiła w zachwyt i wylądowała w czołówce rocznych podsumowań.

Pod koniec 2014 roku Słoweńska Noctiferia wydała swój piąty album „PAX”. Od poprzedniego minęły cztery lata, ale nie wiem na ile zespół się zmienił w tym czasie, bo nie znam jego poprzednich dokonań. Wiem tylko, że skład został rozszerzony o klawiszowca Damjana Tomoskiego, a muzykę określiłbym jako sludge metal, co odbiega od opisów na Metal Archives.

Knock Out Productions z dumą prezentuje koncert mistrzów powolnego i niszczącego grania, zespołu Crowbar. Amerykanie z Nowego Orleanu przyjadą do Polski na dwa koncerty. Odbędą się one 24 oraz 25 lutego 2015 roku, odpowiednio w Krakowie oraz Trójmieście. Żyje się tylko dwa razy?! Może w Bondzie. Crowbar żyć miał co najmniej kilka. To, które zaczęło się parę lat temu, gdy Kirk Windstein pożegnał się z Down oraz na dobre pokonał w pojedynku jeden na jeden alkohol, wydaje się być najlepszym ze wszystkich. W 2014 roku Kirk z chłopakami świętował 25-lecie kapeli i zrobił to w stylu miażdżącym, jak jego riffy – wydając znakomity materiał "Symmetry In Black" oraz grając bardzo udaną trasę koncertową.

Na początku listopada ukaże się pierwszy koncertowy album zespołu Blindead. Materiał został zarejestrowany w Radiu Gdańsk, w Studiu im. Janusza Hajduna i wydany zostanie dzięki środkom przekazanym przez fanów zespołu. Również w listopadzie Blindead wyruszy w trasę, by promować swoje nowe wydawnictwo. Gościnnie na koncertach pojawi się Rafał Wawszkiewicz z Merkabah. Usłyszymy utwory z płyt "Autoscopia / Murder in Phazes", "Affliction XXIX II MXMVI" oraz "Absence" w nowych aranżacjach. Jako support na trasie zaprezentują się Moaft i Moanna. 

Światłość, światło. Światłość niesiona przez kobietę, na rżysku, w półmroku, na pustkowiu. Światło, którego nikt nie widzi, które nic nie zmienia. Nieistotne dla nikogo, prócz jej jednej. I może tak iść i iść z tym światłem, bo rozwijając okładkę widać, że nieokreślony cel jest daleko, jeżeli w ogóle istnieje. Samotność tajemniczej kobiety i jej światła sprawia przygnębiające wrażenie. Nie widać dla niej pozytywnej perspektywy. Przygnębienie narasta po włączeniu muzyki. W nostalgicznej wędrówce po mrocznym odludziu odkrywamy wszystkie odcienie szarości.

To będzie koncert jakiego jeszcze nie było. 29 czerwca zespół Blindead wystąpi w cyklu „Metropolia Jest Okey w Radiu Gdańsk”. Będzie to koncert specjalny z kilku względów. Po pierwsze będą goście. Pojawią się: gitarzysta Riverside - Piotr Grudziński, klarnecista, znany z gdańskiej sceny yassowej - Jerzy Mazzoll oraz saksofonista Rafał Wawszkiewicz. Po drugie grupa przygotowała specjalny set złożony również z akustycznych i pół akustycznych wersji swoich piosenek. Po trzecie jesienią koncert z Radia Gdańsk ukaże się na płycie. 

Herod to Szwajcarska grupa, która właśnie wydała swój debiut zatytułowany „They Were None”. Jest to rozciągła dawka mozolnych, świdrujących dźwięków, okraszonych nieznośnym, krzykliwym sludgeowo-grooveowym wokalem. Jak ktoś lubi katować się powolnym miażdżeniem komórek mózgowych to zapraszam.

Macki prężnie rozwijającej się, duńskiej Mighty Music sięgnęły już za ocean. Za ich sprawą dotarła do mnie płyta „Fabric Of Intention” zespołu Hadea z Północnej Karoliny. Ta ekipa wiele lat działała pod szyldem Gollum, pod którym wydała dwa duże albumy. Nie wiem jaka była przyczyna zmiany nazwy, skład pozostał ten sam. Muzycznie raczej też jest to kontynuacja obranego kierunku. Hadea prezentuje dźwięki najbardziej zbliżone do death metalu, ale jest to death metal bardzo sludgeowy ze stonerowymi naleciałościami.

Wrocławski klub Easy Rider zaprasza na wyjątkowe wydarzenie muzyczne, 28 marca 2014 roku zagrają: Beyond the Event Horizon, Outre oraz Coffinfish. Zapowiada się niezapomniana podróż w najbardziej tajemnicze, progresywne i eksperymentalne rejony muzyczne. Instrumentalna muzyka Beyond The Event Horizon zabierze was poza horyzonty zdarzeń. Oparte na prostych riffach długie utwory o kosmicznym przestrzennym wybrzmieniu zabierają słuchaczy w pełną wrażeń podróż po wszechświecie. Utwory rozbrzmiewają z wolna, wybuchając harmonią dźwięków poszarpanych mocniejszymi uderzeniami perkusji i gitar. Ambientowy klimat zapewnia bogata kompozycja efektów i klawiszy.

We wrześniu duński Helhorse wydał swoją drugą płytę. „Oh Death” to solidna dawka energetycznego groove thrashu w stylu przypominającym nasz Black River. Żywiołowa muzyka potrafi poderwać z siedzenia, ale ma też swoje sludgeowe naleciałości. Czasem staje się mozolna i ociężała. Powoduje to poszerzenie perspektyw i urozmaicenie materiału. Choć wymienione wyżej gatunki nie należą do moich ulubionych to po kilkukrotnym zapoznaniu się z tym albumem odbieram go bardzo pozytywnie. Utwory są wyraziste, instrumentarium ciekawe, wokale odpowiednie.

Po dwóch latach od debiutanckiego „Anaesthetic Inhalation Ritual” zespół Obscure Sphinx ujawnił światu swoje nowe możliwości. „Void Mother” to bardzo długa, bo trwająca prawie sześćdziesiąt osiem minut, dawka psychodelicznego i niosącego wiele różnorodnych wrażeń sludge metalu.