Black Sleep to fiński zespół, który debiutuje w barwach Sliptrick Records płytą „The Wales Of The Grey Sea”. Faktycznie w tym czarnym śnie płyniemy przez szary ocean dźwięków, które mogą przytłoczyć i zalać swoją tonią. Nie uświadczymy tu żadnej wesołości. Black Sleep gra eksperymentalny post/sludge/doom metal, przesączony efektami elektronicznymi.

Chorwacki Pogavranjen istnieje już parę lat na tym padole i „Jedva Ćekam Da Nikad Ne Umrem” jest ich trzecią płytą. Niezależnie od tytułu utwory są po angielsku, choć nie należy się nastawiać na jakieś zwarte piosenki. Pogavranjen jest zespołem wykonującym post metal, któremu najbliżej do black metalu, tyle, że mocno awangardowego.

Trzy lata potrzebowała Entropia na wyprodukowanie nowego materiału. Tym razem pod szyldem Arachnophobia Records. „Ufonaut” to odjazd w nacechowany symboliką dźwiękowy wir, który wsysa i nie wypuszcza przez siedem kolejnych siedmioliterowych odsłon. W tym czasie człowiek jest otumaniony przez gniotący go post black metal. Wychodzi z tego wyprany z myśli, z poczuciem kompletnej pustki. Po takiej dawce hipnotyzującej czerni cisza wydaje się czymś niezwykłym i męczącym, staje się nie do zniesienia.

Knock Out Productions przedstawia dwa koncerty legendy nowojorskiego thrash metalu – Overkill. Amerykańska formacja zagra w Polsce dwa koncerty: 15 listopada w warszawskiej Progresji i 16 listopada w krakowskim Kwadracie. Overkill towarzyszyć będą: Crowbar, Shredhead i Desecrator. Overkill jest jednym z najważniejszych ambasadorów klasycznego thrash metalu na świecie. Istnieją dłużej niż Metallica, Slayer, Megadeth i Anthrax, czyli wielka czwórka thrashu. Niezmiennie kapelą dowodzą charyzmatyczny, sympatyczny i obdarzony fantastycznym poczuciem humoru wokalista Bobby "Blitz" Ellsworth i basista DD Verni. 

Już w następnym tygodniu przez Polskę przetoczy się trasa dwóch post / sludge metalowych grup z Rosji. Ypres oraz Dopemachine. Zagrają w Warszawie, Poznaniu, Wrocławiu oraz Krakowie. Ypres to zespół założony w 2011 roku w Sankt Petersburgu. Ich muzykę można określić jako połączenie post i sludge metalu. Do tej pory grupa wydała dwie płyty: "Ypres" (LP, 2014) oraz "Genus Vitiosum" (EP, 2015). Oba albumy wydane zostały przez Towner Rerords. Dopemachine to drugie wcielenie dawnego Bronekot. Pod nowym szyldem wydali 40 minutowy album zatytuowany po prostu "Dopemachine".

Dwie niezwykle ważne dla niezależnej sceny osobistości, Justin Broadrick i Mark Kozelek, potwierdziły udział w Asymmetry Festiwal. Muzycy zaprezentują swój wspólny projekt sygnowany nazwą Jesu/Sun Kil Moon. Do Wrocławia przyjadą również zespoły: Dirge, Izah, Sinistro i Joe Buck Yourself. Asymmetry Festival po raz kolejny udowadnia, że jest ważnym miejscem na europejskiej mapie niezależnych, kameralnych festiwali muzycznych. To właśnie we wrocławskim klubie Firlej tworzy się trendy, prezentuje nowatorskich wykonawców, przekracza gatunkowe granice metalu, rocka, elektroniki, jazzu i folku. 

Tommy Victor z zespołem Prong w historii muzyki zapisał się około ćwierć wieku temu. To głównie dzięki dokonaniom z tamtych czasów nazywany dziś bywa pionierem. Czy przez kolejne lata dokonał czegoś nadzwyczajnego, czy w ogóle nagrał jakąś istotną płytę, można dyskutować, ale mówi się, że na żywo jego grupa prezentuje się świetnie. W ramach "No Absolutes Tour 2016" polskiej publiczności dano tylko jedną okazję, żeby mogła się o tym przekonać lub chociaż sobie o tym przypomnieć. Plakaty, wspólne dla Prong i późniejszego o tydzień koncertu projektu Death To All, zapraszały do zabawy we wrocławskim klubie Alibi.

Już w niedzielę, 3 kwietnia, we wrocławskim klubie Alibi wystąpi Prong - inspirujący dla wielu muzyków zespół łączący thrash metal z industrialem. Będzie to jedyny polski koncert w ramach "No Absolutes Tour 2016". Amerykański tercet promować będzie swój najnowszy, wydany w lutym album. Na scenie zaprezentują się również: belgijskie Steak Number Eight mieszające sludge z post rockiem oraz industrialnometalowe Man.Machine.Industry ze Szwecji. Organizatorzy opublikowali już rozpiskę godzinową koncertu.

Unseen Faith to metalcoreowy zespół z Danii, który w listopadzie zadebiutował EPką „Yokebreaker”. Wydana przez Prime Collective płyta dotarła i do Dark Planet sprawiając mi pewien kłopot. Strasznie nie lubię dostawać takich zespołów do recenzji, bo wszystkie są takie same i nigdy nie wiem co o nich napisać.

Jeden z największych festiwali metalowych - Brutal Assault - powiększa swój skład o kolejne zespoły. Do dotychczas potwierdzonych artystów dołączają: doom metalowy Conan (Wielka Brytania), industrialny Die Krupps (Niemcy), sludge'owy EyeHateGod (USA), progresywny Sikth (Wielka Brytania), blackmetalowi: Shining (Norwegia) i Slagmur (Norwegia) oraz thrashowy Voivod (Kanada). 

Post hardcore – takie określenie widnieje we wszystkich źródłach internetowych przy charakterystyce muzyki włoskiego If I Die Today. Zwrot dla mnie dość tajemniczy, więc z zaciekawieniem zabrałem się do słuchania ich trzeciej płyty „Cursed”. Okazało się, że post hardcore to klimat bardzo ciężki i świdrujący mózgownicę. Najbliżej mu do sludge metalu.

Szwedzki tercet The Moth Gatherer, grający mieszankę sludge, doom, electro oraz post-rocka, ujawnił nowy utwór, "Attacus Atlas" w BBC Radio 1, podczas audycji rockowej prowadzonej przez Daniela P. Carter'a. Nowy album gurpy, "The Earth Is The Sky", ukaże się 27 listopada 2015 roku nakładem Agonia Records. W utworze "Attacus Atlas" gościnnie występuje David Johansson z Kongh. Przygotowania do wydania "The Earth Is The Sky" zabrały Szwedom dwa lata; w efekcie dostarczyli oni o wiele dojrzalszy, wielowymiarowy album.

„High Proof Cosmic Milk” to siódma płyta Acid Drinkers i tradycyjnie inna od wszystkiego co nagrali do tej pory. Po raz pierwszy jednak nastąpiła zmiana, która mnie nie zachwyciła. Nie chcę przez to powiedzieć, że jest to słaby album, ale nowa stylistyka Acid Drinkers trochę mnie zawiodła i nigdy się do niej nie przekonałem.

„To Deny Everything That’s Mundane” to split szwajcarskiego Kehlvin z polskim Fleshworld. Wydany on został przez kilka firm, w zależności od szerokości geograficznej. Ja skupiam się na kopii promocyjnej szwajcarskiej Division Records, która dotarła do redakcji. Muszę zaznaczyć, że jest to bardzo słabej jakości wydawnictwo, nawet jak na promo. Już pomijając CDR, to okładka jest tak złożona, że front i tylne napisy pozostają w stosunku do siebie do góry nogami. W dodatku obok tytułu, nazw zespołu i krótkiej notki, nie znalazło się nawet miejsce na spis utworów.

Na pewnym poziomie o odbiorze muzyki decydują niuanse. Slogan to wyświechtany, ale jakże aktualny. W ostatnim czasie przewinęło się przez mój odtwarzacz wiele płyt z muzyką z gatunku sludge. Jedne zagościły na dłużej, inne wylatywały z playlisty po dwóch, trzech odsłuchach. Co najśmieszniejsze płyty te były obiektywnie dobre, ale po kilku przesłuchaniach nie miałem ochoty do nich wracać. Natomiast siła "I am  Providence" tkwi właśnie w tym, że mimo kilkudziesięciu przesłuchań wciąż mam ochotę do niej wracać.

Most Precious Blood to przedstawiciel rasowego brooklyńskiego hardcorea. „Do Not Resuscitate” to ich czwarty album zawierający bezkompromisową dawkę ciężkiej i ostrej muzyki. Mimo to można też tu odnaleźć dodatkowe atrakcje wzbogacające repertuar.

Knock Out Productions oraz Go Ahead prezentują mistrzów łączenia stonerowego dystansu ze sludge’owym brudem, noise’owym hałasem i klasycznymi, rockowymi melodiami – zespół Torche. Pochodząca z Miami formacja przyjedzie do Polski na dwa koncerty: 21.11 zagra w krakowskim klubie Zaścianek i 20.11 w warszawskiej Hydrozagadce. Steve Brooks (gitara, wokal), Jonathan Nuñez (gitara basowa), Rick Smith (perkusja) i Andrew Elstner (gitara, wokal) muzykują razem od 2004 roku. Choć mieszkają w różnych miastach, nie mają problemu ze zorganizowaniem spotkań i prób na słonecznej Florydzie oraz nagrań w studiu Jonathana. 

„Atom Pompeii” to druga płyta toruńskiego Vexatus i druga wydana przez Redrum666. Ukazała się w 2013 roku. Death metal prezentowany przez ten zespół ma w sobie coś z pustej poatomowej rozpaczy i podoba mi się oprawa graficzna przedstawiająca martwe, szare budynki. Pasuje do muzyki i tekstu tytułowego utworu, poprzedzonego radzieckim komunikatem o katastrofie w Czarnobylu.

Szwedzcy indywidualiści z The Moth Gatherer są w trakcie nagrań swojego nowego krążka, "The Earth Is The Sky". Muzyków czeka jeszcze dogranie perkusji oraz mastering, którym ma się zająć Karl Daniel Lidén (znany z pracy nad nominowanym do szwedzkiej nagrody Grammy albumem Switchblade). Zespół zdecydował się wypuścić krótki teaser nowego materiału. Data wydania albumu nie została jeszcze ustalona. Wiadomo, że ukaże się on w tym roku nakładem Agonia Records. The Moth Gatherer wydał swój debiutancki album "A Bright Celestial Light" w kwietniu 2013 roku.

Khroma pochodzi z Helsinek i jest to zespół, który, w związku z promocją albumu „Collapse”, nawiedzał nasz kraj i jak naliczyłem na ich zeszłorocznej rozkładówce, w 2014 roku, Polsce zagrał aż jedenaście koncertów. Na pewno więc są tacy, którzy ich już znają. Ja z ich twórczością spotkałem się po raz pierwszy i pewnie dlatego z początku odstraszyła mnie dyskotekowa okładka płyty. Jak ktoś ma podobne odczucie to spieszę uspokoić, że wprawdzie elektroniki tu co nie miara, ale zamiast tanecznych bitów, w środku znajdziemy ociężały i otępiający industrial sludge metal.