„Rebellion” to propozycja Samael, wydana po „Ceremony Of Opposites”, aby skrócić czas, a także zasiać ziarno intrygi, fanom oczekującym na „Passage”. W oczy rzuca się zmienione logo, ale i zaprezentowany utwór przenosi już mocno w nowe, kosmiczne czasy.

Duże perturbacje przeszedł Destroyers po swojej pierwszej płycie „Noc Królowej Żądzy”. Przez chwilę nawet przestali istnieć. Ostatecznie na kolejnym albumie „The Miseries Of Virtue” pozostał tylko Marek Łoza, który przez cały okres istnienia zespołu był nie tylko jego charakterystycznym wokalistą, ale też autorem tekstów i kompozytorem większości materiału. Tym razem jednak postanowił nagrać album po angielsku, co, w moim odczuciu, znacznie zubożyło ten repertuar, ale oczywiście zwiększyło jego szanse na pójście w świat.

Rok po swoim drugim regularnym albumie „The Ethereal Mirror”, Cathedral postanowili wydać EPkę. Nosi ona tytuł „Statik Majik” i zawiera tylko cztery utwory, w tym jeden ze wspomnianej płyty. Czas trwania tego cacka to jednak aż czterdzieści minut, co spowodowane jest głównie nieprzeciętną długością ostatniego numeru, ale po kolei.

EP'ka „Blood” była ostatnim wydawnictwem Vader w jakim wziął udział Docent. Przed sesją nagraniową do „The Beast” miał wypadek, podczas którego złamał i rozciął rękę. Niemożność gry trwała wiele tygodni, a potem już nie wrócił do zespołu ze względu na niszczące go uzależnienia, które w konsekwencji, doprowadziły do jego śmierci w 2005 roku. Był wspaniałym muzykiem i filarem Vader, którego wielkość tworzył przez siedemnaście lat. Maszyna jednak grała dalej, a na następcę Doca wybrany został perkusista Vesania – Daray.

Czas pokazał, że album „Vile” okazał się sukcesem. Corpsegrinder na dobre zadomowił się w Cannibalach, a nowa odsłona brzmienia przypadła do gustu fanom. Już niedługo jednak trzeba było oswoić się z kolejną zmianą. Po dwóch wspólnych płytach z zespołem pożegnał się Rob Barret, który powrócił do Malevolent Creation oraz poświęcił się rozwojowi Hateplow. Jego miejsce zajął Pat O’Brien, który dotychczas pogrywał w mało deathowym Nevermore. Gitarowa jatka Cannibal Corpse chyba okazała się dla niego bardziej pociągająca, gdyż, jak czas pokazał, zadomowił się w tym zespole na dobre.

Historia „Scream Bloody Gore” jest historią death metalu. Droga do tej historycznej płyty zaczyna się w 1983 roku, kiedy powstał Mantas. Już na demach tego zespołu pojawiły się takie szlagiery jak „Evil Dead” i „Beyond The Unholy Grave”. Nazwę zmienili w 1984 wśród oparów trupiego fetoru i tryskającej posoki, rozpoczynając działalność jednego z najwspanialszych zespołów na świecie. Zaczął się długi okres wydawania mnóstwa amatorskich kaset i kompletowania nowych kawałków. Rok 1985 przyniósł przetasowania w składzie i ostatecznie na upragnionej płycie, z Mantas został tylko Chuck Schuldiner, który już wtedy został niejako właścicielem zespołu. Jego prawdziwy geniusz miał się dopiero objawić w późniejszych latach. Najpierw jednak przyszedł rok 1987, w którym ostatecznie ukazało się „Scream Bloody Gore” będące swoistym podsumowaniem pierwszych lat Death. Będące podsumowaniem pierwszych lat death metalu.

Rok po debiutanckim „Of Darkness…” Therion zabłysnął nowym albumem „Beyond Sanctorum”. W tym czasie zespół opuścił basista Erik Gustafsson, ale na jego miejsce nie został zatrudniony nikt nowy. Nagrywaniem partii basu podzielili się gitarzyści Christopher i Peter. Ale to nie jedyna nowość w Therion. Wprawdzie w dalszym ciągu mamy do czynienia z ciężkim death metalem, ale gdzieś tam można już usłyszeć nieśmiałe zalążki symfonii.

Szum jaki powstał wokół Merciless po pierwszej płycie wyszedł na dobre zespołowi, który ugruntował swoją pozycję ojców szwedzkiego death metalu, co najmniej dorównujących samemu Entombed. „The Treasures Within” potwierdza dobre predyspozycje tej czwórki młodych ludzi, którzy kilka lat wcześniej, jako jedni z pierwszych odkryli dla Skandynawii potęgę najbrutalniejszej muzyki pod pochmurnym niebem. Co jednak ciekawe to nie oni mieli się stać źródłem inspiracji dla kolejnych pokoleń szwedzkich metalowców, którzy wytworzyli powszechnie znany styl brzmieniowy. Merciless bowiem porusza się w klimacie znacznie bardziej amerykańskim.

Sparagmos już po swoim pierwszym demie zdołał podpisać kontrakt z największą polską wytwórnią, która, niezależnie od tego czy ktoś ją lubił czy nie lubił, na pewno przynosiła zespołom największy rozgłos i możliwości dystrybucyjne. Takie założenie na pewno spełniła wydana przez Metal Mind Productions „Invitation From Host Of Wrath", gdyż nazwa Sparagmos na dobre zagościła na polskim metalowym podwórku. Ciekawostką natomiast jest fakt, że komuś pomyliła się kolejność utworów, które zostały zapisane w zupełnie innym szyku, niż występują w realu. Właściwie to tylko „Intro” jest na swoim miejscu.

Wielbiciele polskiego gotyku z pewnością już teraz ostrzą pazurki na myśl o koncercie zespołu Moonlight, który wystąpi podczas Castle Party 2016. Grupa po kilku latach muzycznego niebytu powraca na scenę. To dla miłośników mrocznego grania duże wydarzenie, z którym wiążą pewne oczekiwania i nadzieje. To również dobry moment na sentymentalną podróż i przypomnienie sobie, jak to wszystko się zaczęło...

Arena, jeden z najlepszych brytyjskich zespołów neo-progresywnych, wyruszył w kwietniu na trasę koncertową promującą ich ostatni album „The Unquiet Sky”. Zespół tradycyjnie odwiedził Polskę, a jeden z trzech polskich koncertów odbył się w katowickim Kino-teatrze Rialto. Nie był to jednak zwyczajny występ – w jego trakcie zespół zarejestrował bowiem swoje nowe, rocznicowe wydawnictwo DVD. W związku z obchodzonym w tym roku jubileuszem – dwudziestoleciem istnienia Areny, muzycy przedstawili na żywo set złożony ze wszystkiego, co według nich jest najlepsze w twórczości Areny.

Nie pamiętam już w jaki sposób trafiłem na Sirrah i czy najpierw to gdzieś usłyszałem, a potem kupiłem czy odwrotnie. Pamiętam natomiast doskonale jakie wrażenie wywarło na mnie "Acme". Byłem tym wprost zachwycony i ceniłem jak najlepsze płyty największych zespołów doom czy gothic metalowych. Gdy dziś tego słucham wracają do mnie tamte emocje i mogę tylko potwierdzić, że jest to najwyższej klasy materiał.

Koncertowali już w Chinach, USA, Niemczech, Belgii i w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Do fanów grupy zalicza się m.in. Nigel Kennedy i Grzegorz Skawiński, a sami muzycy uznani zostali za najlepszych instrumentalistów w swoich kategoriach - "Paganini Gitary" tak o Jacku Polaku mówią media, a perkusista Grzegorz Polak był laureatem licznych konkursów i podsumowań. Grupa Mr. Pollack podpisała właśnie kontrakt z Metal Mind Productions, czego efektem będzie wydanie 13 kwietnia płyty "Black Hawk".

Po „Invitation From The Host Of Wrath” Sparagmos był już znanym polskim zespołem metalowym, a debiut w barwach Metal Mind nie przeszedł bez echa. Jednak to wydany w 1994 roku „Error” był tym albumem, który ukształtował pewien rozpoznawalny styl tej grupy i przyniósł jej największy rozgłos. W jego nagraniu wziął już udział nowy perkusista. Tomasza Mareckiego zastąpił Krzysztof Bentkowski.

Muzycy ze stonermetalowej formacji Corruption ujawnili kilka nowych szczegółów dotyczących ich siódmej płyty, zatytułowanej "The Devil's Share". Krążek ukaże się 9 czerwca 2014 roku nakładem Metal Mind Productions. Zespół zaprezentował okładkę oraz listę utworów. Basista i lider Corruption, Piotr "Anioł" Wącisz komentuje: "Z wielkim podnieceniem czekaliśmy na ten moment, dziś ujawniamy Wam okładkę naszej najnowszej produkcji „Devil’s Share”. Pomysł na tytuł płyty rzucił nasz perkusista Vincent, a koncept okładki opracowaliśmy wspólnie na zespołowym spotkaniu u mnie w domu. 

„Przełamujemy bariery łączące muzykę klasyczną i szeroko pojmowany rock” – tak mówi gitarzysta Piotr Luczyk o nowej płycie grupy KAT, która trafi do sprzedaży już 10 lutego 2014 roku. „Acoustic – 8 Filmów” taki właśnie tytuł nosi najnowsze wydawnictwo polskiej legendy heavy metalu. Na płycie znajdą się najciekawsze ballady tej grupy w nowych aranżacjach, opowiedziane w ośmiu historiach, a zapisane co ciekawe, w postaci 12-stu utworów. Poniżej prezentujemy listę utworów i okładkę tego wydawnictwa.

10 lutego 2014 roku ukaże się nowa płyta zespołu Cochise. Album zatytułowany „118” jest trzecim studyjnym wydawnictwem formacji i jak zapowiadają muzycy: "'118' to trzynaście różnych historii. Opowiedzianych w mroczny, tajemniczy i rockowy sposób. Już po raz trzeci Cochise zaprasza w podróż po niespokojnych miejscach naszej podświadomości." W ostatnim czasie zespół zagrał trzy bardzo udane koncerty (Kraków, Gomunice, Katowice), na których nie zabrakło fragmentów nowej płyty. A w najbliższym czasie Cochise wystąpi w rodzinnym Białymstoku (20 grudnia – Klub Fama). Kolejne koncerty już w nowym roku.

"As Yet Untitled" to debiutancki album szkockiego wokalisty znanego szerzej ze współpracy z Rainbow, Yngwie Malmsteenem, Cornerstone czy ostatnio Tank. Solowa płyta z 2011 roku stanowi zbiór 10 mocnych, hardrockowych utworów napisanych przez White’a wraz z przyjaciółmi poznanymi w ciągu lat spędzonych na rockowej scenie. Album powstawał w kilku różnych studiach nagraniowych, na Florydzie, w Niemczech oraz w Szkocji. Większość produkcji miała jednak miejsce w Szwecji przy nadzorze Pontusa Norgrena (Hammerfall). Teraz album „As Yet Untitled” jest także dostępny w formacie LP.

Płyta "Rarities", która ukaże się 12 listopada 2013 roku, zawiera utwory nigdy dotąd niepublikowane, a autoryzowane przez członków zespołu KAT, niekwestionowanej gwiazdy na firmamencie polskiej muzyki metalowej. To grupa, która przez lata wypracowała swój wyjątkowy styl, wzbudzała wiele kontrowersji i gromadziła pod sceną tłumy fanów, zaspokajając głód ciężkiego brzmienia. Krążek "Rarities" to perełka, którą wielbiciele zespołu muszą mieć na swojej półce. Prace nad kompilacją trwały ponad rok, a swój udział w wyborze piosenek mieli Roman Kostrzewski, Ireneusz Loth i Piotr Luczyk. 

Tomasz Budzyński powraca w swoim najbardziej bezkompromisowym wcieleniu. "Mor" to drugi po płycie "Uwagi Józefa Baki" krążek projektu Budzego i jest to muzyczny eksperyment łączący ekstremalną i brutalną muzykę oraz awangardowe poszukiwania formalne, tym razem z autorskimi apokaliptycznymi tekstami Tomasza Budzyńskiego. Jak mówi sam artysta, znany przecież jako wokalista słynnej Siekiery, jest to najostrzejsza płyta jaką nagrał w życiu. Na albumie znalazło się 16 ultraczadowych, bezkompromisowych numerów. "Nic tutaj nie jest przypadkowe" - tak o swoim najnowszym muzycznym dziele mówi sam Tomasz Budzyński.