Pociągająca mieszanka EBM, future popu i industrialu, muzyczne odwołania do twórczości Depeche Mode i Soft Cell, weredyczne teksty, pewność siebie w każdym dźwięku - londyński Mechanical Cabaret w zaledwie kilkuletniej działalności zdołał zebrać na swoje konto sporą liczbę motywujących do dalszej pracy opinii. Projektowi Roia Robertsona nie pozostaje więc nic innego niż regularnie obdarowywać swoich fanów nowym, pozytywnie uzależniającym towarem. W marcu, dokładnie 20 dnia tego miesiąca, ukaże się produkt numer trzy - pełny album "Damaged Goods”. Wydawcą materiału będzie Major Records.

Marc Almond (właściwie Peter Mark Sinclair Almond) - brytyjski piosenkarz, kompozytor i aktor. Uważany jest za jednego z najważniejszych twórców nurtu synthpop i new wave. Jego styl muzyczny to elektroniczna mieszanka muzyki pop i dance.

Ta informacja uszczęśliwi zapewne wszystkich fanów i obserwatorów muzycznej działalności Roia Robertsona i jego projektu Mechanical Cabaret. Lider formacji pracuje właśnie nad kolejnym albumem studyjnym. Wypuszczenie trzeciego krążka o roboczym tytule "Damaged Goods" ze szponów brytyjskiego studia i tłoczni przewidywane jest na luty 2009 roku. Rozgrzewką przed premierą płyty będzie cyfrowy singiel "GBH", który pojawi się już na początku stycznia w formie darmowego pliku muzycznego. Wydawnictwo mimo nieustalonej jeszcze tracklisty ma już okładkę - profesjonalny fotograficzno-graficzny kolaż autorstwa Bruce'a Lovelocka.

Warszawska formacja Cabaret uchyliła kolejnego rąbka tajemnicy związanej z nagrywanym właśnie krążkiem "Somewhere In Between". Jest nim utwór "Around My Face". To pierwszy przejaw najnowszego materiału - kawałek, który w tak zwanej Studio Rough Version ukazał się na stronie kapeli. Mimo braku wokalu oraz niepełnych partii instrumentalnych możemy przekonać sie co tym razem szykuje dla nas electropowy Cabaret.

Dobra wiadomość dla wszystkich koneserów new romantic i synthpopu. W sklepach ukazała się właśnie zremasteryzowana wersja klasycznej pozycji w dyskografii brytyjskiego duetu Soft Cell - koncept album "Non-Stop Erotic Cabaret". Płyta pojawiła się pierwotnie w 1981 roku i z miejsca zdobyła status perły gatunku. Tegoroczna edycja wzbogacona jest o dodatkowy krążek zapełniony niepublikowanymi wcześniej utworami i wydłużonymi wersjami z 7 calowych winyli. Wydawcą reedycji jest Universal Music.

Po sześciu latach współpracy bostoński punk-cabaretowy duet The Dresden Dolls zawiesza działalność. Członkowie zespołu - Amanda Palmer i Brian Viglione - zdecydowali się od siebie odpocząć, muzycy nie ukrywają bowiem wzajemnej niechęci i rozczarowań spowodowanych panującymi ostatnio w grupie relacjami. Zaskoczony decyzją tandemu wydawca oznajmił jednak, że The Dresen Dolls nie wykluczają powrotu na scenę i do studia w celu nagrania nowego albumu. Jednak jak zastrzegają obie strony, fani muszą się uzbroić w cierpliwość.

Wraz ze zmianą designu witryny internetowej z porcją newsów pierwszej świeżości powraca warszawski electropopowy projekt Cabaret. Jak informuje duet, od jakiegoś czasu trwają prace nad nową płytą, o ujawnionym wcześniej tytule "Somewhere In Between". Obecnie tworzona jest oficjalna tracklista albumu, jednak zarówno jej ostateczny wygląd jak również nadane poszczególnym utworom tytuły mogą ulec zmianie.

Das Ich - niemiecki zespół będący jednym z głównych przedstawicieli sceny darkwave z dużymi wpływami dark electro, industrialu, muzyki awangardowej i rocka gotyckiego. Grupę w 1989 roku założyli Stefan Ackermann i Bruno Kramm. Nazwę formacji zaczerpnięto z terminologii psychologicznej Zygmunta Freuda.

Po wydanym w tym roku albumie "No, Virginia" punk kabaretowy duet The Dressden Dolls prezentuje swoim fanom kolekcjonerską wersję poprzedniego, kontrastującego tytułowo albumu "Yes, Virginia". Płyta prócz jedenastu podrasowanych cyfrowo nagrań zawierać będzie trzy nigdy wcześniej niepublikowane nagrania w tym cover utworu "Would For You" formacji Jane's Addiction i kompozycję "Glass Slipper" w wersji live. Tracki dostępne są przepremierowo do odsłuchu i zakupienia w internetowych sklepach Amazon i iTunes.

Amanda Palmer, połowa amerykańskiego duetu The Dresden Dolls zakończyła prace nad swym solowym albumem. Płyta zatytułowana "'Who Killed Amanda Palmer?" ukaże się we wrześniu tego roku. Brzmienie uzyskane na krążku nie będzie drastycznie odchodziło od tego wypracowanego w macierzystym zespole. Utwory będą opierały się na przedwojennej estetyce kabaretowej, delikatnym pianinie i czarującym głosie Amandy. Nowa płyta powstawała przy współpracy z Eastem Bay Ray'em z Dead Kennedys, Anną Clark oraz Zoë Keatingiem z formacji Rasputina.

Klaus Sperber - niemiecki artysta znany pod pseudonimem Klaus Nomi, autor niezwykle barwnych i rozbuchanych występów wokalno-wizualnych. Nomi podczas każdego występu ukrywał twarz pod mocnym makijażem, pojawiał się w niezwykłych kostiumach i mocno stylizowanych fryzurach. Równie niezwykła była jego twórczość, naładowane syntezatorowymi frakcjami, poprzez klasyczne operowe i kabaretowe interpretacje, standardy muzyki pop i rock takie jak: "Twist Again" Chubby Checkera i "Lightnin Lightnin" z repertuaru Lou Christiego.

Po doskonale przyjętym albumie "Yes, Virginia" wydanym w 2006 roku duet The Dresden Dolls powraca w wielkim stylu z płytą "No, Virginia" zawierającą 11 utworów w tym jeden ze strony B singla z poprzedniej płyty, cztery nigdy wcześniej nie wydane kompozycje, cover utworu z lat 80tych, starsze nagranie demo oraz pięć zupełnie nowych kawałków. "No, Virginia" ukaże się w Polsce 2 czerwca, ale już dziś możemy obejrzeć teledysk do utworu "Night Reconnassaince".

Gdyby się zastanowić, to The Dresden Dolls niewiele mają wspólnego z ciężkim graniem. Ciężko nazwać tę muzykę nawet rockiem. Zdecydowanie bliżej jest tym dźwiękom do alternatywnego grania. Jedynym powodem, dla którego recenzja tego albumu się pojawia na łamach DarkPlanet jest fakt, że The Dresden Dolls jest w zasadzie delikatniejszą, by nie powiedzieć komercyjną wersją takich zespołów jak robiący ostatnio furorę Stolen Babies, ale i też Unexpect czy Diablo Swing Orchestra.

"Electric Stage Show" to pierwszy bootleg w historii synthpopowego zespołu Cabaret. W produkcję wydawnictwa zaangażowani są sami muzycy warszawskiej formacji. W skład bootlega wchodzi materiał audio i video zarejestrowany podczas ubiegłorocznego koncertu w Łodzi, udostępniony przez firmę Visual-Art. Materiał video można znaleźć na stronie zespołu oraz w serwisie YouTube, natomiast nagrania w formacie audio udostępniono na oficjalnej stronie grupy.

12 lutego nakładem Artoffact Records ukaże się nowe wydawnictwo polskiego electro duetu Cabaret. EPka dostępna będzie jedynie w formie spakowanego pliku z nagraniami w formacie MP3 i zawierać będzie cztery remiksy utworu tytułowego oraz kończące płytę nagranie "My Digital Dark Lullaby", przywołujące na myśl stylistykę kultowego Tangerine Dream.

Niemiecki label Major Records wydał limitowaną edycję (jedyne 500 sztuk) EPki "Disbehave" brytyjskiego Mechanical Cabaret. Na płycie znajduje się kilka rmx'ów kawałka "Disbehave" (w tym spektakularna wersja w wykonaniu electro-popowego Mesh) oraz nowa wersja piosenki "When We Go, We Go Together" pochodząca z ich debiutanckiego albumu z 2002 roku.

Mechanical Cabaret, projekt Roia Robertsona - lidera nieistniejącej już grupy Nekromantik, już niebawem uzupełni swoją dyskografię o kolejną pozycję. 23 listopada 2007 roku w limitowanej edycji będzie można nabyć EPkę "Disbehave". Album ukaże się w zaledwie 500 kopiach. Robertson rozpatrzył także możliwość pobrania, całkiem legalnie, wydawnictwa poprzez platfomy: iTunes i Musicload.

Grupa Cabaret powstała w 1996 roku z inicjatywy dwóch przyjaciół - Jarosława Pawlika oraz Mariusza Radeckiego. Muzykę Cabaret można określić mianem elektronicznego popu. Przypomina dokonania takich wykonawców jak: Psyche, Recoil czy Depeche Mode. W aktualnym składzie grupy oprócz dwójki założycieli znajdują się również Robert Sokołowski i Michał Bieniak.

Twórcy kapeli The Dresden Dolls, Amanda Palmer i Brian Viglione poznali sie na przyjęciu Halloween w 2002 roku. Od razu uznali, że współpraca jest czymś co mogłoby dać im olbrzymią satysfakcję i radość, gdyż podzielili się wspólnymi pomysłami muzycznymi. Rodzaj muzyki jaki reprezentują sami okreslają jako punk-cabaret - dają temu wyraz w bardzo kabaretowo-teatralnej stylistyce ubioru, graniu koncertów wyglądajacych jak performance, na których fani bawią się znakomicie.