Mam wrażenie, że Solefald jest jednym z najbardziej niedocenionych zespołów szeroko pojętej muzyki metalowej. Panowie tworzą już od ładnych kilkunastu lat, ale do dziś, mimo zachwytów branży, nie mogą się przebić do szerszego grona odbiorców. Podyktowane jest to po część przez fakt, że muzyka jaką proponuje ten norweski duet to niełatwa w odbiorze awangarda w najczystszej postaci. Awangarda zarówno w warstwie muzycznej jak i tekstowej.

Kojarzycie to wspaniałe uczucie, kiedy z płytą polskiego zespołu obchodzimy się bez żadnej taryfy ulgowej? A przy okazji recenzji, nie trzeba używać sztampowych haseł z serii "jak na polskie warunki…"? Właśnie w taki to sposób można potraktować płytę "Monster Of Jazz", czyli najnowsze wydawnictwo Pink Freud - kapeli, która robi swoje bez zbędnego patosu, jaki czasami jest udziałem artystów z kręgu jazzowego. Album przynosi kolejną już porcję, barwnej muzyki, składającej się z wielu pierwiastków.

Dokładnie pięć lat minęło od momentu kiedy Alexander Veljanov i Ernst Horn zaprezentowali światu swój ostatni wspólny album studyjny - "April Skies". W tym czasie muzycy niemieckiego duetu Deine Lakaien nie próżnowali - zespół świętował dwudziestolecie swojej działalności, które uświetniła jubileuszowa trasa koncertowa z udziałem orkiestry symfonicznej, ponadto Veljanov nagrał w tym czasie doskonale przyjęty album solowy "Porta Macedonia". "Mam nadzieję, że przez ostatnie lata staliśmy się mądrzejsi, bardziej doświadczeni i świadomi. Gdy zasiedliśmy do pracy nad nową płytą mieliśmy poczucie, że Deine Lakaien ma jeszcze tyle istotnych rzeczy do wykonania" - mówi wokalista Deine Lakaien. Długo oczekiwany album, który oficjalnie otrzymał tytuł "Indicator" ukaże się 18 września.

Bright Ophidia to jeden z nielicznych zespołów na polskim rockowo/metalowym rynku muzycznym, który w ramach ciężkich brzmień nie boi się eksperymentować. Słuchając ich albumu "Red Riot" można nawet odnieść wrażenie, że dążenie do przekraczania muzycznych barier i schematów stanowi główny cel zespołu. Cecha ta jest silnie wyeksponowana na drugim długograju grupy zatytułowanym "Red Riot". Świetnych pomysłów i muzycznej różnorodności zawartej na recenzowanym albumie mogłoby polskiemu kwintetowi pozazdrościć wiele zespołów, których interesami zajmuje się chociażby takie Relapse Records.

Do czterech albumów już tej jesieni powiększy się dyskografia nowojorskiego zespołu Antony and the Johnsons. Na 11 października bowiem przewidziano premierę albumu "Swanlights", który ukaże się nakładem wytwórni Rough Trade. Jak tłumaczy lider projektu, Antony Hegarty: "Tytuł płyty wiąże się z odbiciem światła na powierzchni wody w nocy. To moment, gdy dusza opuszcza ciało i staje się fioletowym duchem". Na materiale gościnnie pojawi się Björk, która wykona nagranie "Flétta". To nie pierwsza kolaboracja obojga artystów - wcześniej Antony użyczył swojego głosu w dwóch kompozycjach Björk - "The Dull Flame Of Desire" i "My Juvenile" (oba kawałki pochodzą z wydanego w 2007 roku krążka islandzkiej artystki "Volta").

17 września światło dzienne ujrzy nowy album grupy Deine Lakaien zatytułowany "Indicator". Wydany zostanie nakładem Chrom Records przy współpracy z berlińskim Ministry of Sound. Dystrybucją zajmie się Warner. Jest to pierwsze po pięciu latach wydawnictwo zespołu od czasu "April Skies”. Płyta wydana będzie w dwóch wersjach - zwykłej i limitowanej, na której znajdą się bonusowe utwory. Pierwszy singiel zapowiedziany jest na 3 września a nowemu wydawnictwu zespołu towarzyszyć będzie trasa koncertowa.

Przyznam się bez bicia, że ostatnimi czasy stałem się fanem Kristoffera „Garma” Rygga. Jednak zdecydowanie bardziej przypadają mi do gustu jego projekty „poboczne” niż ostatnie dokonania macierzystego Ulver. Śledząc dość liczne projekty, w których w/w się udzielał, natrafiłem na projekt o nazwie Professor Fate. Osobą odpowiedzialną za muzykę projektu jest Mick Kenny podpora takich grup jak choćby Anaal Nathrakh czy Mistress. Po zapoznaniu się z próbką muzyki udostępnionej w różnych miejscach sieci uznałem, że choć Pan Garm udziela się tylko w jednym utworze na płycie „Inferno” to jednak sama muzyka jest na tyle interesująca by (nie bacząc na koszty) zaopatrzyć się w album.

We wrocławskim Firleju już 20 maja zagrają dwa duety - Dÿse i Gerda Dÿse to noise awangardowy zespół pochodzący z Niemiec. Od wydania debiutanckiej płyty „Dÿse” w 2007 roku, zespół dorobił się reputacji nieustannie koncertującego po Europie. Gerda Blank była Niemką, którą zastrzelono podczas próby przedostania się przez mur berliński. To także nazwa new wavowego projektu Rhys Barddocka oraz Stuarta Millsa. Rhys, pochodzący z New Plymoth w Nowej Zelandii, w październiku 2008 roku poznał Stuarta z Auckland. Szybko odkryli, że mają pokrewne poglądy na temat muzyki. Wydarzeniu patronuje Darkplanet.

7 czerwca to ostatecznie potwierdzona data ukazania się nowego albumu Marca Almonda. "Varieté", pierwszy materiał z autorskimi nagraniami brytyjskiego artysty od czasu wydanego w 1999 roku krążka "Open All Night", to płyta podsumowująca ponad 30-letnią karierę byłego wokalisty Soft Cell, oferująca przekonujący a chwilami nostalgiczny obraz jego jako artysty, to także powrót do dawnych obszarów jego muzycznych i prywatnych zainteresowań.  Album podejmuje tematy zmieniających się czasów, tęsknoty za prostotą i beztroską, ubolewania z powodu straty, starzenia się, samotności widzianej oczami artysty, szaleństwa, jak również naszych nostalgicznych obsesji. "Dla mnie przeszłość i poczucie historii jest tym, co daje nam duszę i człowieczeństwo, co daje nam wartość. Chciałem uczcić nostalgię" - mówi Almond.

Dawno na naszych łamach nie było recenzji dark ambientu, czas więc polecić trochę dobrego materiału tym, których ambicje muzyczne wykraczają nieco poza schemat zwrotka - refren  - zwrotka. Stereocaine to nowy, jednoosobowy projekt dark ambientowy z Podlasia debiutujący wcześniej płytą "Closed Eye Visuals" wydaną przez Kaos Ex Machina.  Zimne i niepokojące dźwiękowe pejzaże typowe dla tej stylistyki dają nam do zrozumienia, że jesteśmy tylko gliną, polepionymi ludzikami, stworzonymi i ukształtowanymi.

20 maja we wrocławskim Firleju zagrają Dÿse jak i Gerda Blank. Wystąpią w Polsce po raz pierwszy - dwa duety - cztery niepowtarzalne indywidualności. Dÿse to noise awangardowy zespół pochodzący z Niemiec. Od wydania debiutanckiej płyty „Dÿse” w 2007 roku, zespół dorobił się reputacji nieustannie koncertującego po Europie. Przez ostatnie parę lat zagrali ponad 300 koncertów w tym m.in. na Roadburnie w ubiegłym roku, gdzie górowali wśród fanów muzyki z całego świata, wywołując u nich okrzyki zachwytu. Gerda Blank była Niemką, którą zastrzelono podczas próby przedostania się przez mur berliński. To także nazwa new wavowego projektu Rhys Barddocka oraz Stuarta Millsa. Rhys, pochodzący z New Plymoth w Nowej Zelandii, w październiku 2008 roku poznał Stuarta z Auckland. Szybko odkryli, że mają pokrewne poglądy na temat muzyki. Temu niezwykłemu wydarzeniu patronuje Darkplanet.

Fani niemieckiego Das Ich stracili już raczej nadzieję na to, że doczekają w końcu premiery zapowiadanego na 2009 rok nowego albumu ekscentrycznego duetu. I tu zaskoczenie. Stefan Ackermann i Bruno Kramm, po wielu miesiącach milczenia, ogłosili w końcu nowy termin ukazania się krążka oraz... nowy tytuł pod jakim owe wydawnictwo się ukaże. Płyta pt. "Koma" (nie "Ritual", jak wstępnie zakładano) trafi do sprzedaży na przecięciu maja i czerwca tego roku nakładem labela Danse Macabre Records należącego do instrumentalisty projektu, Bruno Kramma. Wypuszczenie materiału niemal idealnie zbiegnie się z wizytą Das Ich w Polsce. Przypomnijmy, zespół wystąpi w ramach imprezy wRacku Festival (25-26 czerwca) w Raciborzu.

Niezależna wytwórnia muzyczna Ipecac Recordings, należąca do Mike'a Pattona, zajmie się promocją, wydaniem i dystrybucją nowej płyty amerykańskiego artysty nagranej wspólnie z 40-osobową orkiestrą i chórem Mondo Cane. Materiał zarejestrowany został podczas całego cyklu europejskich występów w trakcie których wykonywane były tradycyjne włoskie utwory pop oraz nagrania z repertuaru legendarnego kompozytora Ennio Morricone (m.in. "Deep Down" z filmu "Danger: Diabolik" z 1968 roku). Patton poprzez udział w niezliczonej ilości projektów (Peeping Tom), małych i dużych formach muzycznych (Lovage, Fantômas) i zespołach (Faith No More, Mr Bungle) zdołał przyzwyczaić swoich fanów do wokalnych i wizualnych metamorfoz i nietuzinkowych pomysłów jednak to prezentowane w Mondo Cane nie podobne do żadnego z wcześniejszych. Po pierwsze i najważniejsze - artysta w utworach wyśpiewywanych przez siebie operuje językiem włoskim, po drugie towarzyszy mu orkiestra symfoniczna.

Nieco spóźnione, ale jakże pozytywne wieści z Antypodów. Ne Obliviscaris - jeden z najbardziej obiecujących zespołów współczesnej sceny ekstremalnej  - pracuje właśnie nad debiutanckim albumem. Od 29 października ubiegłego roku australijscy prog/avant/whatever/blackmetalowcy gnieżdżą się w Pony Recording Studios w Melbourne i nagrywają kolejne partie instrumentów. Póki co wiadomo, że ścieżki perkusji i basu są już gotowe. W związku z faktem, że gitarzysta grupy Benjamin Baret przeprowadził się z powrotem do krainy kangurów i psów Dingo - partie gitar miały być rejestrowane od połowy grudnia, zaś cały proces nagraniowy miał się skończyć pod koniec stycznia - póki co żadne wieści odnośnie ukończenia prac nie zostały podane do publicznej wiadomości. Nie wiadomo też ile utworów znajdzie się na płycie i kto będzie jej wydawcą.

Sala kina "Wrzos" w Stalowej Woli to miejsce gdzie przez ostatni czas powstawały kompozycje na drugi album studyjny Orange The Juice. Muzycy zespołu zakończyli właśnie pierwszy etap prac nad nową płytą zatytułowaną - "The Messiah Is Back". Podczas pierwszej, trwającej sześć dni, sesji zarejestrowano podstawową sekcję instrumentalną: gitary elektryczną i basową, kontrabas, instrumenty klawiszowe oraz perkusję. Nie bez powodu na miejsce nagrań wybrana została właśnie sala tamtejszego kina - jak tłumaczą muzycy - charakteryzuje się ona w pełni satysfakcjonującą akustyką.

W rok po szokującym debiucie Throbbing Gristle kontynuuje obraną ścieżkę wydając kolejny materiał za sprawą swej domowej wytwórni - Industrial Records. Krążek "D.o.A. The Third And Final Report" to kolejne kilkadziesiąt minut eksperymentalnej muzyki przeznaczonej dla specyficznych ludzi, którzy byliby w stanie zachwycić się tym trudnym do przegryzienia albumem.

Od ponad dwóch dekad brytyjscy geniusze abstrakcyjno-awangardowej elektroniki z Autechre w miarę regularnie dostarczają słuchaczom zawiłe beaty, chore acz stymulujące basy oraz obfitujące w eksperymentalne brzmienia sekwencje. Amatorów tego typu podejścia do elektroniki ucieszy więc zapewne fakt, że już w marcu Sean Booth i Rob Brown wydadzą kolejną porcję swojej skomplikowanej twórczości w postaci albumu "Oversteps". Krążek z czternastoma nowymi utworami o, jak zwykle, ciężkich do rozgryzienia tytułach trafi do sprzedaży już 22 marca.

Fonograficzny powrót AD 2010 planuje Alan Wilder i jego projekt Recoil. Na wiosnę tego roku (prawdopodobnie kwiecień lub maj) ma ukazać się album "Selected", który będzie jedynie (a może aż) starannie wyselekcjonowanym zbiorem dzieł i klasycznych nagrań wybranych przez samego autora. "Owa kompilacja składa się głównie z moich osobistych faworytów - zremasteryzowane i edytowane wszystkie razem stworzą pewną spójną całość, która na pewno zapewni niezapomniane wrażenia słuchowe" - mówi Wilder. Wiadomo, że składanka ukaże się w dwóch formatach - jako pojedynczy krążek oraz dwupak w którym znajdzie się dodatkowy dysk z b-side'ami, remiksami i wersjami alternatywnymi.

Z dobrymi wieściami, po miesiącach milczenia, powracają Alison Goldfrapp i Will Gregory z brytyjskiego duetu Goldfrapp. Wszystko wskazuje na to, że już w marcu (dokładnie 19 dnia tego miesiąca) doczekamy się nowego, piątego albumu studyjnego grupy - "Head First". Poprzedzi go planowany na 5 marca singiel "Rocket". Nowy krążek formacji, według słów samych muzyków, po raz kolejny oferuje muzyczną, szaloną jazdę niczym na rollercoasterze napędzaną syntezatorową euforią, zabawą i miłością. Wydawcą obu produkcji będzie Mute.

Co najmniej w połowie prac nad drugim albumem studyjnym jest norweski avantgarde/blackmetalowy Vulture Industries. Zespół, kojarzony głównie za sprawą bardzo pozytywnie przyjętego debiutu "The Dystopia Journals" z 2007 roku, nagrał do tej pory siedem premierowych nagrań o łącznym czasie długości 40/45 minut. Kompozycje zamykające się w wypracowanym przez lata ambitnym i wymagającym awangardowym stylu powstawały w studiach Conclave i Earshot Studios należących do frontmana Vulture Industries, Bjornara E. Nilsena, działającego również pod szyldem Black Hole Generator.