Zmierzch Bogów
Wracać wciąż do domu Le Guin
Recenzje :

Szron - Frost Eternal

Frost Eternal, Szron, Hateful, Blutreinheit Productions, Under The Sign Of Garazel Productions, black metal

„Frost Eternal” to drugi materiał Szron, który pierwotnie ukazał się jako CDrowy split z Hateful w 2001 roku. Jako samodzielne wydawnictwo pojawił się w roku 2010, kiedy to został wznowiony na kasecie przez Blutreinheit Productions z dodatkowym, pochodzącym z tej samej sesji, utworem „Gascleansed”, który nie zmieścił się na splicie. Obecnie demo uzyskuje trzecie życie za sprawą Under The Sign Of Garazel Productions, która publikuje je na płycie, również w wersji rozszerzonej.

Więcej
Komentarze
CrommCruaich : Koniecznie muszę przygarnąć reedycję
Recenzje :

The Blood Divine - Awaken

The Blood Divine, Paul Allender, Benjamin Ryan, Paul Ryan, Cradle Of Filth, Darren White, Anathema, Steve Maloney, William Sarginson, December Moon, Awaken, Peaceville Records, Serenades, The Principle Of Evil Made Flesh, gothic, doom metal, Ruth Wilson

The Blood Divine powstał w 1995 roku, po odejściu Paula Allendera i braci Ryan z Cradle Of Filth. Dołączył do nich Darren White, który właśnie opuścił Anathemę, a skład uzupełnili Steve Maloney na basie i William Sarginson z December Moon na perkusji. Szybko ukazała się ich płyta „Awaken”, wydana przez „Peaceville Records”.

Więcej Komentarz
Recenzje :

The Gathering - Mandylion

Almost A Dance, Mandylion, The Gathering, Anneke Van Giersbergen, atmospheric metal

„I kaczątko odżyło: z każdym dniem powracały mu stracone siły, aż rozpostarło skrzydła jakieś wielkie, jakby nie swoje, zaszumiało nimi i poleciało wysoko, daleko, prowadzone jakąś tęsknotą nieznaną do świata, do wszystkiego, co na nim jest piękne. (…) Rozpostarł skrzydła, które zaszumiały głośno, podniósł do góry szyję wdzięcznym ruchem i z głębi serca zawołał radośnie: - Nie marzyłem o takim szczęściu – nie marzyłem!”

Więcej Komentarz
Muzyka :

Witching Hour Productions wyda wznowienie The Darkest Age - Live '93

Witching Hour Productions, The Darkest Age - Live '93, Vader

Reedycja kultowego koncertu Vader z Krakowa w 1993 roku ukaże się jeszcze w tym miesiącu na płycie kompaktowej i kasecie, a 15 czerwca będzie miał premierę pierwszy jej format winylowy. Wydawnictwo jest zremasterowane i ma nową oprawę graficzną z niepublikowanymi dotąd zdjęciami.

Więcej Komentarz
Recenzje :

King Diamond - The Graveyard

The Graveyard, King Diamond, Andy LaRoque, Herb Simonsen, heavy metal

Nie ma to jak obudzić się na cmentarzu i powoli przypominać sobie gdzie się jest i dlaczego. Nie ma to jak uświadomić sobie, że tu właśnie mieszkamy od kiedy udało się uciec ze szpitala dla obłąkanych. Tak, tu nas nie znajdą i tu można spokojnie knuć zemstę przeciwko swojemu prześladowcy, burmistrzowi McKenzie, oczywiście na wszelki wypadek zabijając wszystkich, którzy przypadkowo się napatoczą. Tak zaczyna się akcja „The Graveyard” – siódmej płyty King Diamond.

Więcej
Komentarze
Sumo666 : Maksymalnie 2+ ta płyta otrzymuje od mojej osoby.
Recenzje :

Old Man's Child - In The Shades Of Life

Old Man’s Child, Dimmu Borgir, Galder, Tjodlav, Requiem, Brynjar Tristan, Jardar, In The Shades Of Life, Hot Records, Hammerheart Records, Sons Of Satan Gather To Attack, black metal, Shargath

Początki Old Man’s Child związane są z początkami Dimmu Borgir. Oczywiście niekwestionowanym liderem zespołu był zawsze Galder, ale założył go z Tjodlavem, z którym wcześniej działali pod szyldem Requiem, a zaraz potem doszedł jeszcze Brynjar Tristan. Obaj oni grali już wówczas w Dimmu Borgir. Zespół uzupełnił Jardar, również będący wcześniej w Requiem i w ten sposób ukształtował się skład, który nagrał demo „In The Shades Of Life”. 

Więcej Komentarz
Recenzje :

Dimmu Borgir - Devil's Path

black metal, Dimmu Borgir, Stormblåst, Hammerheart Records, In The Shades Of Life, Old Man’s Child, Sons Of Satan Gather For Attack, Enthrone Darkness Triumphant, Celtic Frost

Po dwóch świetnie przyjętych płytach, którymi namieszali w black metalowym świecie, Dimmu Borgir postanowili nagrać krótką EPkę i wypuścić ją jeszcze w roku wydania „Stormblåst”. Niby nic wielkiego, ale jest to wydawnictwo z kilku powodów przełomowe dla historii tego zespołu. Nie dziwi więc fakt, że po trzech latach zostało przypomniane jeszcze raz i wypuszczone przez Hammerheart Records wraz z „In The Shades Of Life” Old Man’s Child jako split „Sons Of Satan Gather For Attack”.

Więcej Komentarz
Recenzje :

Old Man's Child - Revelation 666: The Curse Of Damnation

Ill-Natured Spiritual Invasion, Galder, Gene Hoglan, Revelation 666: The Curse Of Damnation, Old Man’s Child, Jardar, Tjodalv, Memnoch, Susperia, black metal

Po tym jak „Ill-Natured Spiritual Invasion” Galder nagrał prawie sam, bo tylko przy pomocy Gene Hoglana, na „Revelation 666: The Curse Of Damnation” Old Man’s Child znów stał się pełnym zespołem. Powrócili Jardar i częściowo Tjodalv, który wziął udział w nagrywaniu połowy utworów, a na basie zagrał Memnoch, właśnie rozpoczynający karierę w Susperia. Całą muzykę wprawdzie skomponował Galder, ale za to pisaniem tekstów podzielono się demokratycznie.

Więcej Komentarz
Recenzje :

Beyond Dawn - Revelry

Beyond Dawn, black metal, Pity Love, Revelry, gothic, My Dying Bride, The Angel And The Dark River, Like Gods Of The Sun

W cieniu wielkich nazw, z dala od splendorów i zupełnie bez rozgłosu uchował się Beyond Dawn. Podczas gdy cała Norwegia płonęła black metalem, oni niejako po cichutku odeszli od doomowego ciężaru debiutanckiego „Pity Love” i na swojej drugiej płycie „Revelry” rozpłynęli się w gotyckiej depresji, tworząc dźwięki wolne, smutne i wyraźnie kroczące śladami My Dying Bride.

Więcej Komentarz
Recenzje :

Forlorn - The Crystal Palace

Head Not Found, Forlorn, The Crystal Palace, Sanrabb, S.Aske, black metal, Gehenna, folk, viking metal

Forlorn powstał w 1992 roku w Stavanger i zanim zdążył oficjalnie wydać kasetę demo, już został wchłonięty przez Head Not Found, która opublikowała najpierw EPkę „Forlorn”, a następnie płytę „The Crystal Palace”. Dwa utwory z EP się powtarzają, podejrzewam, że na niedoszłym demie też były te same. Nie dziwi mnie więc tak szybkie zainteresowanie ze strony wytwórni, bo jest to znakomity materiał, a w podjęciu decyzji na pewno pomógł też fakt, że na wokalu występuje tu Sanrabb (tutaj jako S.Aske) z dobrze już osiadłej w black metalowym kotle, Gehenna.

Więcej Komentarz
Recenzje :

Limbonic Art - Moon In The Scorpio

Limbonic Art, Deamon, Morfeus, Per Eriksen, black metal, Moon In The Scorpio, Nocturnal Art Productions, Emperor, Dimmu Borgir

Limbonic Art został założony przez Deamona w 1993 roku jako zespół czteroosobowy. Ten pierwszy skład długo nie przetrwał i dopiero wtedy zespół powstał jeszcze raz wraz z Morfeusem i Perem Eriksenem na perkusji. W początkowym okresie nagrali trzy demówki, które uzyskały spory rozgłos na rodzącej się norweskiej scenie black metalowej. Zaowocowało to wydaniem albumu „Moon In The Scorpio” w Nocturnal Art Productions, który częściowo jest powtórzeniem materiału wydawanego na taśmach demo. W tym czasie jednak Per Eriksen opuścił zespół, który od tej pory miał być duetem korzystającym z perkusji elektronicznej.

Więcej Komentarz
Recenzje :

King Diamond - The Eye

King Diamond, The Eye, Andy LaRocque, heavy metal

„The main part of the stories told on this album is unfortunately true, and took place during the french inquisition, 1450-1670”. A wszystko to widział naszyjnik z zaklętym okiem spalonej na stosie wiedźmy. Narkotyczne obrzędy za ścianami klasztoru, ukrzyżowanie noworodka, zbrodnie popełniane przez szalonego ojca Picard i karę wymierzoną na niewinnej zakonnicy. Wszystko to można też przeżyć samemu delektując się piątym albumem King Diamond „The Eye”. „If you look at The Eye, it will take you back in time.”

Więcej Komentarz
Recenzje :

Cradle Of Filth - Mdian

Cruelity And The Beast, Cradle Of Filth, Midian, Paul Allender, Martin Powell, My Dying Bride, Adrian Erlandsson, At The Gates, The Haunted, Dani Filth, Sarah Jezebel Deva

Z perspektywy czasu widać, że „Cruelity And The Beast” zakończyło pierwszy etap działalności Cradle Of Filth, a „Midian” jest nowym otwarciem. Zespół rozwinął swój styl i pozyskał znane nazwiska. Do składu powrócił Paul Allender, a dołączyli do niego także Martin Powell znany z My Dying Bride i Adrian Erlandsson z At The Gates i The Haunted. Wszystko stawało się szersze, bogatsze i robione z coraz większym rozmachem.

Więcej Komentarz
Recenzje :

Cultus Sangiune - The Sum Of All Fears

Cultus Sanguine, The Sum Of All Fears, doom metal, gothic, Joe Freghieph

Ależ to jest krzyk rozpaczy. Jakby wszystkie smutki świata zebrały się w jednym momencie. Zresztą sam tytuł drugiej płyty włoskiego Cultus Sanguine nie napawa optymizmem. „The Sum Of All Fears” informuje okładka. Niewiele dobrego można wyczytać też z wyrazu twarzy królowej siedzącej na swoim mrocznym tronie. Mimo to decyduję się przeżyć wszystkie te straszności i zanurzyć się w pogrzebowym doom metalu.

Więcej Komentarz
Recenzje :

Dream Theater - Falling Into Infinity

Falling Into Infinity, Dream Theater, EastWest, Johna Petrucci, progressive rock, progressive metal, James LaBrie, Awake, Kevin Moore, Fates Warning, Derek Sherinian, Alice Cooper

Coraz dłuższe te płyty Dream Theater. Na czwartej z nich „Falling Into Infinity” czas trwania ociera się już prawie o osiemdziesiąt minut. No, jak się umie grać to się gra. Z drugiej jednak strony są tacy, którzy znajdą tu dłużyzny, a nawet całe niepotrzebne numery. Dream Theater nabrał bowiem takiego bardziej łagodnego i potulnego oblicza w czym podobno dopomogła wytwórnia EastWest, chcąca wynieść swój produkt na komercyjne szczyty. Efekt wyszedł nieco kontrowersyjnie, lecz… jak się umie grać to się gra.

Więcej Komentarz
Recenzje :

The Gathering - Nighttime Birds

The Gathering, Mandylion, Nighttime Birds, Anneke Van Giersbergen

Dwa lata po swoim cudownym przepoczwarzeniu The Gathering wypłynął z kolejnym albumem. Zadanie mieli niezwykle trudne, a poprzeczkę postawioną bardzo wysoko, gdyż „Mandylion” zyskał powszechne uwielbienie i przez wiele osób uznany został za tak zwany absolut, czyli płytę genialną, nie mającą sobie równych. Tym bardziej należy więc docenić jak wielkim dokonaniem jest „Nigttime Birds”. Dzieło co najmniej tak samo dobre, a według mnie nawet jeszcze lepsze.

Więcej Komentarz
Recenzje :

The Obsessed - The Church Within

doom metal, The Obsessed, Encyclopaedia Metallum, Black Sabbath, The Church Within, Wino, Saint Vitus, rock and roll

Doom metalowy The Obsessed pochodzi z Maryland i jak podaje Encyclopaedia Metallum, jest jednym z najstarszych amerykańskich zespołów zainspirowanych twórczością Black Sabbath. Faktycznie ich początki sięgają lat siedemdziesiątych. „The Church Within” to ich trzeci album, wydany w 1994 roku, po którym nastąpiła szesnastoletnia przerwa w działalności. Jest więc zamknięciem pewnego etapu.

Więcej Komentarz
Recenzje :

Therion - Of Darkness...

Therion, Paroxysmal Holocaust, Matti Kärki, Dismember, Christofer Johnsson, Of Darkness…, Peter Hansson, Oskar Forss, Erik Gustaffson, Sunlight, Deaf Records, Mystic Production, Time Shell Tell, Irond Records, death metal

Początki Therion datuje się na rok 1988. Na pierwszym demie „Paroxysmal Holocaust” z 1999 roku na wokalu występuje jeszcze Matti Kärki, który później odszedł do Dismember, więc obowiązki wokalisty wziął na siebie gitarzysta i lider zespołu Christofer Johnsson. W ten sposób dokonał się skład, który nagrał płytę „Of Darkness…”. Oprócz Christofera znaleźli się w nim Peter Hansson na gitarze, Oskar Forss na perkusji oraz przybyły z Dismember Erik Gustaffson na basie.

Więcej Komentarz
Recenzje :

The 3rd And The Mortal - In Ths Room

doom metal, In This Room, The 3rd And The Mortal, Ann-Mari Edvardsen, My Dying Bride, 34.788%... Complete, Scorn

Coraz dalej od doom metalu. Daleko od zgiełku i gwaru, daleko od hałasu i ciężkich brzmień. W odległym Trondheim, pośród czarnych dźwięków, zachowała się oaza spokoju, prawdziwe źródło życia. W 1997 roku objawiło się ono trzecim albumem „In This Room”. Autorem jest The 3rd And The Mortal.

Więcej Komentarz
Recenzje :

Agathodaimon - Higher Art Of Rebellion

Blacken The Angel, Agathodaimon, Christine S., Byron, Higher Art Of Rebellion, gothic, black metal, Rotting Christ, Moonspell, sumphonic black metal

Po debiutanckim albumie „Blacken The Angel” do Agathodaimon dołączyła Christine S. na drugie klawisze i Byron jako trzeci wokalista. Odpowiada on za czyste partie i jego udział jest niewielki, jednak na drugiej płycie „Higher Art Of Rebellion” skład zespołu rozrósł się do ośmiu osób. W ten sposób ich symfoniczny black metal osiągnął jeszcze szersze horyzonty i ukazał się w rozległych i sięgających różnych płaszczyzn postaciach.

Więcej Komentarz