Samael należy do grona nielicznych zespołów, które można ocenić obiektywnie. Kolejne krążki pokazywały coraz odważniejsze eksperymenty i rozwój oraz coraz większe odchodzenie od muzyki ekstremalnej. Wystarczy spojrzeć jaka przepaść dzieli krążki "Blood Ritual" a "Passage". O ile "Passage" był kontrowersyjny, to co mam powiedzieć o jego następcy "Eternal"?

Carl Erling, założyciel wytwórni Gymnastic, Daydream i Chrom, ogłosił zamknięcie tej ostatniej. Dla istniejącej od 1996 r. kultowej niemieckiej Chrom Records nagrywały takie sławy, jak Deine Lakaien, The Eternal Afflict, Distain!, Helium Vola i Qntal. Wiekszość grup, m.in. Helium Vola, Ernst Horn i Helga Pogatschar już znalazło sobie nowe domy wydawnicze, natomiast katalog Deine Lakaien został przekazany młodemu labelowi Premium (dystrybutorem krażków jest Soulfood).

Jakże mnie wkurzają buńczuczne kampanie promocyjne i wszelkie slogany! Ilokrotnie przeglądam zagraniczne artykuły, które rozpisują się na temat nowych nadziei metalu, nowych odkryć itp., tylokrotnie czuje się zawiedziony! W zeszłym roku takim boom był wokół Hate Eternal. Nie jest tajemnicą, że Eric Rutan to muzyk nietuzinkowy i całkiem dobry producent, ale pierwsze dwa albumy Hate Eternal nie przykuły mojej uwagi. Dlatego też czytając hasła, że "I Monarch" ustanawia nowe standardy death metalu, że wprowadza nową wizję odhumanzowanej muzyki, że to najlepszy deathmetalowy krążek roku... no więc posłuchałem i tego albumu.

Eternal Tears Of Sorrow - fiński zespół grający gothic metal. Utworzony został w 1994 przez basistę Alttiego Veteläinena i gitarzystów: Olli-Pekka Törrö oraz Jarmo Puolakanaho. Na początku grali death metal, lecz z czasem zmienili brzmienie na bardziej melodyjne. Na albumie "Chaotic Beauty" (2000) wyraźnie słychać było zmianę stylu na gotyk.